Blaaskanker
- Overzicht
- Symptomen
- Oorzaken
- Diagnose
- Behandeling
- Omgaan
- Caregiving
Als u of een geliefde wordt beoordeeld op blaaskanker, kan dit een stressvolle en overweldigende tijd zijn. Maar door zoveel mogelijk te leren over de aandoening, inclusief de tests die zijn uitgevoerd om een diagnose te stellen, neemt u al een actieve rol in uw zorg aan.
Probeer ook zo georganiseerd mogelijk te blijven, wees nieuwsgierig naar het selecteren van je blaaskanker-team en deel afspraken en tests met een partner of vertrouwde geliefde.
Pre-diagnose
Een diagnose van blaaskanker begint met een uitvoerige bespreking met uw arts. Naast het beoordelen van uw symptomen, kan uw arts u vragen stellen over risicofactoren voor blaaskanker, zoals het roken van sigaretten (of een voorgeschiedenis hebben) of blootstelling aan chemische stoffen op de werkplek.
Uw arts zal ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Voor mannen omvat dat een rectaal examen en een prostaatonderzoek; voor vrouwen wordt een recto-vaginaal onderzoek uitgevoerd. Het doel van deze onderzoeken is om te zien of er iets abnormaals kan worden gevoeld, zoals een blaastumor.
Een urinalyse en urinecultuur worden ook uitgevoerd om te zorgen dat uw symptomen niet van een infectie komen, wat vaker voorkomt dan blaaskanker. In afwezigheid van infectie en / of als iets abnormaals is met uw testen of onderzoek, wordt u doorverwezen naar een uroloog, een arts die is gespecialiseerd in de behandeling van ziekten van het urinewegsysteem (en het mannelijke voortplantingsstelsel).
Labeltests
Als u uw uroloog bezoekt, bestelt u geavanceerdere tests om een diagnose te stellen van uw aandoening.
Urine cytologie
Bij urine-cytologie kijkt een arts onder een microscoop naar het urinemonster van een persoon om naar kankercellen te zoeken. Hoewel urinecytologie goed is in het bepalen van blaaskanker, is het geen betrouwbare test voor het uitsluiten van blaaskanker.
Daarom is het geen goede screeningstest en wordt deze meestal gebruikt bij mensen die al tekenen of symptomen van blaaskanker hebben.
Urinetumormarkers
Er zijn een aantal tests die kunnen zoeken naar bepaalde eiwitten of markers in de urine die verdacht zijn voor blaaskanker. Net als urine-cytologie hebben urinetumormarkers hun beperkingen. Deze tests kunnen mensen met blaaskanker missen of de testen kunnen abnormaal zijn bij mensen die geen kanker hebben, wat kan leiden tot angst en onnodigere tests.
Proceduretests
Laten we nu kijken naar de meer overtuigende, maar enigszins invasieve testopties.
Cystoscopie
Samen met urinetests voert een uroloog een cystoscopie uit, de gouden standaardtest voor het diagnosticeren van blaaskanker. Een cystoscopie wordt meestal uitgevoerd in het kantoor van uw uroloog onder lokale anesthesie. Het is een procedure met een laag risico, hoewel bloedingen en infecties kunnen voorkomen. Soms wordt cystoscopie gedaan in een operatiekamer onder algemene anesthesie, wat betekent dat u slaapt.
Tijdens een cystoscopie plaatst een uroloog een cystoscoop, een flexibel, buisachtig instrument met een lichte en kleine videocamera, door uw urethra en in uw blaas. Je urinebuis zal worden verdoofd met een gel als je in het kantoor van je dokter bent.
Een steriele oplossing wordt vervolgens in de blaas geïnjecteerd, zodat deze wordt uitgerekt en gevuld. De uroloog zal vervolgens de cystoscoop gebruiken om de binnenkant van uw blaas te visualiseren om te zien of er een tumor (of meerdere tumoren) aanwezig is. Als er een tumor is, kunnen ze zien waar het is, hoe het eruit ziet, hoe groot het is en of er slijmvliesafwijkingen zijn.
Transurethrale resectie van blaastumor
Als tijdens de cystoscopie een tumor of een abnormaal blaasgebied wordt gezien, zal uw uroloog er een biopsie van nemen. Dit type biopsie wordt een transurethrale resectie van de blaastumor of TURBT genoemd en houdt de arts in die de blaastumor verwijdert, evenals een deel van de spierwand in de buurt van de tumor.
Als er geen tumor wordt waargenomen maar de arts zich nog steeds zorgen maakt over kanker (urinecytologie kan positief zijn), kunnen ze meerdere willekeurige blaasbiopten nemen. Ze zullen ook overwegen om biopsieën te nemen van andere delen van het urinewegsysteem, zoals de urethra en prostaat (als man).
Dan kan een arts, een patholoog genoemd, de biopsie onder een microscoop bekijken en zien of kankercellen aanwezig zijn. Dit geeft bevestiging van een diagnose van blaaskanker. En als eenmaal blaaskanker is bevestigd, kan de graad van de kanker worden bepaald. Er zijn twee blaaskankerwaarden:
- Laagwaardige blaaskanker: deze kankercellen lijken op normale blaaskankercellen.
- Hoogwaardige blaaskanker: deze kankercellen zien er niet uit als normale blaaskankercellen.
Over het algemeen worden hoogwaardige blaaskankers beschouwd als meer agressief en daarom moeilijker te behandelen dan laagwaardige blaaskanker.
Beeldvormingstests
Beeldvormingstesten zijn ook nodig om een diagnose van de blaaskanker te evalueren.
CT- of MRI-scans
Een CT-urogram is een beeldvormende test die wordt gebruikt om de nieren, urineleiders en blaas te evalueren. Het kan waardevolle informatie verschaffen over de blaastumor, zoals de grootte, vorm en locatie, en ook of de kanker zich buiten de blaas heeft verspreid.
Een MRI-urogram kan ook nuttig zijn, aanvullende informatie verstrekken van de CT-scan. Het wordt ook gebruikt bij mensen die allergisch zijn voor contrastkleurstof, die wordt gebruikt in een CT-scan, maar geen MRI.
Andere beeldvormingstests
Soms worden andere beeldvormingstests besteld, meestal als CT- of MRI-scans niet beschikbaar zijn.
- Een intraveneus pyelogram of IVP is een procedure waarbij een kleurstof in de ader van een persoon wordt geïnjecteerd en vervolgens een röntgenfoto van het urinewegsysteem wordt gemaakt. (Een nier- en blaasultrasound heeft geen contrastkleurstof of -straling nodig, omdat het geluidsgolven gebruikt om afbeeldingen te leveren.)
- Er wordt een thoraxfoto gemaakt om te bepalen of de kanker zich naar de longen heeft verspreid.
- Een botscan kan worden besteld als een persoon met blaaskanker botpijn heeft.
Staging
Naast de graad van uw tumor, zal uw arts ook het stadium bepalen, wat betekent hoe ver de kanker zich heeft verspreid. Over het algemeen spelen de stadiëring en graad van uw tumor een belangrijke rol bij de behandeling van uw blaaskanker en bij uw kansen op herstel.
Klinische enscenering van iemands blaaskanker wordt over het algemeen bepaald op basis van drie dingen:
- De biopsie / TURBT-resultaten
- een lichamelijk onderzoek dat wordt uitgevoerd door de arts onder narcose (wanneer de TURBT wordt uitgevoerd)
- Imaging-onderzoeken
Fase 0 is de vroegste stadium van blaaskanker en betekent dat de kanker zich niet heeft verspreid via de binnenwand van de blaas. Stadium IV is het meest geavanceerde stadium en betekent dat de kanker zich heeft verspreid naar het bekken, de buik, de nabijgelegen lymfeklieren en / of verafgelegen plaatsen in het lichaam.
Een blaaskanker-arts zal drie letters gebruiken (samen met cijfers achter de letters) om het stadium van een persoon verder te beschrijven:
- T voor Tumor: deze functie beschrijft hoe ver de blaastumor is gegroeid. Bijvoorbeeld of het in de spierwand van de blaas is gegroeid of niet.
- N voor knooppunten: deze functie beschrijft of de kanker zich heeft verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren.
- M voor metastase: deze functie beschrijft of de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam, zoals de lever, botten of longen.
Hoe hoger de cijfers achter deze letters, hoe verder de kanker is en hoe moeilijker het is om te behandelen.
