Zelfs beroemde atleten zijn niet immuun voor kanker. Kanker is een gelijkekansenziekte en discrimineert niet, gericht op zowel de zwakken en de armen, de rijken en de armen. Kanker kan zich in elke persoon ontwikkelen, zelfs mensen met een uitstekende fysieke conditie zoals de 10 Olympische atleten op deze lijst. Deze mensen streden niet alleen om het goud, maar werkten ook om kanker te verslaan. We hopen dat deze verhalen over beroemde atleten met kanker je zullen inspireren, maar iedereen die omgaat met kanker is een held in ons boek.
1 Diagnostiek van de ovariumkanker van Shannon Miller
Gouden medaille-winnende turner Shannon Miller kreeg de diagnose eierstok-kiemceltumor nadat artsen een cyste op honkbal ter hoogte van haar eierstok ontdekten. De toen 33-jarige moeder van een onderging een operatie en negen weken chemotherapie om de ziekte te behandelen. Vandaag is ze kankervrij. Miller lanceerde een website over vrouwengezondheid. Miller lanceerde een website over vrouwengezondheid, Shannon Miller Lifestyle, om gezondheidstips te delen via blogposts en artikelen geschreven door experts.
Ovariale kiemceltumor is een zeldzame vorm van eierstokkanker die vaak voorkomt bij vrouwen jonger dan 30 jaar. Bij vroegtijdige opsporing zijn deze tumoren vaak behandelbaar en geneesbaar. Chirurgie en chemotherapie zijn de meest voorkomende vormen van kankerbehandeling.
Eierstokkanker is de ‘stille moordenaar’, omdat de ziekte vaak wordt verergerd bij de diagnose. Elke vrouw moet bekend zijn met de symptomen van eierstokkanker.
2 Ethische Shanteau’s zaaddestillatie
Zwemmer Het kankerverhaal van Eric Shanteau is er een van doorzettingsvermogen en toewijding. Een week voor de Olympische trials van 2008 werd Shanteau gediagnosticeerd met zaadbalkanker. De toen 24-jarige ontdekte een zaadbal, en op aandringen van zijn vriendin, zag zijn arts. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg raadden de zwemmer aan om de testikel onmiddellijk te verwijderen, maar Shanteau vertraagde de procedure om deel te nemen aan de Olympische proeven en uiteindelijk een plekje te bemachtigen in het Olympische team van 2008.
Eric blijft waakzaam over zijn follow-up-screenings. In een interview met FoxSports zei Shanteau dat hij kankervrij blijft.
Elk jaar ontwikkelen ongeveer 8.000 mannen in de Verenigde Staten zaadbalkanker. De meest voorkomende symptomen zijn een pijnloze knobbel, zwaar gevoel of vochtophoping in het scrotum. J 3Jake Gibb Battles Testicular Cancer
Hoewel veel kankers worden ontdekt door medische screening, worden sommige gevallen onconventioneel ontdekt. Dit is zeker het geval met professionele volleyballer Jake Gibb. De Olympische mislukte een drugtest die abnormaal hoge hormoonniveaus aan het licht bracht die steroid gebruik kunnen aangeven. Hij werd geadviseerd om medische hulp te zoeken, omdat hoge hormoonspiegels ook bij mannen een teken van zaadbalkanker kunnen zijn. Niet lang na het mislukken van de drug screening, werd de atleet gediagnosticeerd met zaadbalkanker en onderging een operatie om de ziekte te behandelen.
Jake is eigenlijk een overlevende van twee keer kanker, die in 2004 huidkanker tegen melanoom heeft bestreden.
Dit verhaal herinnert ons allemaal eraan dat de symptomen van kanker vaak niet voor de hand liggen. Als u symptomen heeft die onverklaarbaar zijn, zelfs als het geen "typische" symptomen van kanker zijn, hebt u een verklaring nodig. Neem contact op met uw arts of vraag een second opinion indien nodig.
4 Phil Kessel neemt deel aan zaadbalkanker
In december 2006 werd bij NHL-rookie Phil Kessel op 19-jarige leeftijd testiculaire kanker vastgesteld. De professionele hockey naar voren onderging een operatie, die zijn kanker genas. De behandeling bracht hem slechts 11 professionele spellen terug en hij deed later mee aan de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver, waardoor Team USA een zilveren medaille behaalde.
Hoewel de meeste mannen met zaadbalkanker geen risicofactoren hebben, moeten degenen die deze risicofactoren hebben, nog meer voorzichtig zijn met het doen van zelf-testexamens. Risicofactoren zijn onder meer een niet-ingedaalde zaadbal, een familiegeschiedenis van zaadbalkanker, de diagnose Klinefelter-syndroom en Kaukasisch zijn.
5Lance Armstrong verslaat tonaria kanker
In 1996 werd wielrenner Lance Armstrong gediagnosticeerd met teelbalkanker die zich had verspreid naar zijn onderbuik, longen en hersenen. Artsen hadden geschat dat zijn overlevingspercentage 40 procent was. Verbazingwekkend genoeg werd twee jaar later, Armstrong als kankervrij beschouwd na uitgebreide chemotherapie en chirurgie te hebben ondergaan.
Voordat hij werd gediagnosticeerd met kanker, nam Armstrong deel aan de Olympische Spelen van 1992. Hij deed later opnieuw mee aan de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. M 6Martina Navratilova bestrijdt borstkanker
Internationale tennissensatie Martina Navratilova’s borstkanker werd ontdekt na een routine mammogram in het voorjaar van 2010. Verder onderzoek onthulde ductaal carcinoom in situ (DCIS), een niet-invasieve vorm van borstkanker. Navratilova onderging chirurgie en bestralingstherapie als behandeling en blijft kankervrij.
Alvorens te worden gediagnosticeerd met borstkanker, nam Navratilova deel aan de Olympische Zomerspelen van 2004 maar ging met lege handen naar huis.
7Scott Hamilton triomfeert over zaadbalkanker
In 1997 werd bij kunstschaatser Scott Hamilton testiculaire kanker vastgesteld. Hamilton heeft zijn ziekte vaak in het openbaar besproken, waardoor hij het nodige bewustzijn voor de ziekte kreeg. Een jaar na de operatie en chemotherapie keerde de gouden medaillewinnaar terug naar de ijsbaan om professioneel te schaatsen.
Scott lanceerde het Scott Hamilton CARES Initiative, een organisatie die zich toelegt op kankeronderzoek, patiënteneducatie en ondersteuning voor patiënten en hun familieleden. Tegenwoordig blijft Scott kankervrij en is hij actief in de kankergemeenschap.
8Meghan Kinney confronteert botkanker
Synchroonzwemmer Meghan Kinney, een alternatief voor de Olympische Spelen van 2008, kreeg in de herfst van 2010 de diagnose botkanker. De 21-jarige was dagelijks aan het trainen en bereidde zich voor op de Olympische Spelen van 2012 in de hoop op een plekje op Team USA veroveren. Haar diagnose kwam na het ervaren van kniepijn waarvan ze aannam dat ze een operatie nodig had om te behandelen. Artsen ontdekten een tumor in haar knie en bij haar werd osteosarcoom vastgesteld, een zeldzame vorm van botkanker die meestal voorkomt bij tieners en kinderen. Volwassenen worden zelden gediagnosticeerd met de ziekte.
Meghan onderging een operatie en 10 maanden chemotherapie als behandeling. Ze lanceerde een website, Team Meghan, om de kosten van zorg te helpen dekken.
9Diana Golden bezwijkt voor borstkanker
Skiër Diana Golden verloor op achtjarige leeftijd haar been vanwege kanker bij kinderen, maar het weerhield haar droom om een competitieve atleet te worden niet. Na een operatie om haar been en chemotherapie te verwijderen, leerde ze skiën met de hulp van de New England Handicapped Skiing Association. Tijdens haar studie deed ze professioneel mee en verdiende ze in 1979 een plek op het US Disabled Team. In 1988 deed ze mee aan de Olympische Winterspelen en verdiende ze een gouden medaille voor het team met slalomgehandicapten. Nog indrukwekkender is dat Golden met succes deelnam aan vele valide wedstrijden.
Golden werd in 1992 gediagnosticeerd met borstkanker en ze had een bilaterale borstamputatie samen met het verwijderen van haar baarmoeder als behandeling. De kanker keerde terug in 1997. De skilegende stierf in 2001 op 38-jarige leeftijd aan de ziekte.
Let op: in 1993 probeerde Golden zelfmoord te plegen. Hoewel veel mensen zich niet bewust zijn, is het risico op zelfmoord bij kankerpatiënten 13 keer zo hoog als gemiddeld, waarbij ten minste zes procent van de mensen met kanker over zelfmoord heeft nagedacht, overwogen of gepland.
Als u iemand kent met kanker, is het belangrijk om de potentiële waarschuwingssignalen van zelfmoord te begrijpen.
10Mario Lemieux confronteert Hodgkin-lymfoom
Hockeyster Mario Lemieux stond aan de top van zijn spel bij de diagnose van de ziekte van Hodgkin, een type lymfoom in 1993. Lemieux onderging 29 dagen bestralingstherapie als behandeling. Tegenwoordig blijft zijn kanker in remissie.
Mario heeft de Mario Lemieux Foundation opgericht, een organisatie die geld ophaalt voor kankeronderzoek.
"Toen ik in de winter van 1993 de behandelingen voor de ziekte van Hodgkin onderging, begon ik me te realiseren hoe kwetsbaar het leven kan zijn," zei hij. "Ik voelde dat ik iets terug moest geven aan de gemeenschap en dit is het moment waarop ik besloot de Mario Lemieux Foundation te vormen."
Deze fundamenten maken een verschil. Het overlevingspercentage is meer dan verdubbeld tussen 1960 en 2017, met meer dan 80 procent van de mensen die de ziekte nu overleeft.
