Wanneer betekent "glutenvrij" niet glutenvrij? Voor de meesten van ons zou dat betekenen dat er geen gluten zijn, toch? Voor officiële als de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), betekent het iets anders. Volgens hun huidige richtlijnen wordt "glutenvrij" gedefinieerd als elk verpakt voedingsproduct dat minder dan 20 delen per miljoen (ppm) gluten bevat.
Terwijl dat klinkt als een vrij klein bedrag, wat betekent het eigenlijk?
De FDA-glutenvrije etiketteregels begrijpen
De FDA glutenvrije etiketteregels waren gebaseerd op een beoordeling van klinisch onderzoek waaruit bleek dat de meerderheid van de mensen met coeliakie dit glutengehalte kon verdragen met symptomen of letsel aan hun maagdarmkanaal.
Opdat een fabrikant zijn product glutenvrij zou kunnen verklaren, heeft de FDA bepaald dat het geen enkel type tarwe, rogge, gerst of kruisingen van deze granen kan bevatten (inclusief spelt of eenkorentarwe) tenzij het is verwerkt om het te verwijderen gluten en bevat minder dan 20 ppm totaal.
Deze omvatten ingrediënten afgeleid van glutenkorrels die zijn verwerkt om gluten te verwijderen, waaronder tarwekiemolie, tarwegras, gerstegras en op gerst gebaseerde enzymen.
FDA-uitspraak verhoogt de zorg
De naleving van de FDA-etikettering is strikt vrijwillig en is niet onderhevig aan voortdurende inspecties om te verzekeren dat aan de wettelijke normen wordt voldaan.
Met dat gezegd, suggereren de meeste onderzoeken dat ongeveer 95 procent van de fabrikanten zich aan de richtlijnen houdt.
Als een product een verkeerde naam heeft als ‘glutenvrij’, ‘glutenloos’, ‘zonder gluten’ of ‘gluten verwijderd’, kan de fabrikant van dat product het slachtoffer worden van strenge regelgeving door de FDA.
Terwijl dat consumenten enige zekerheid zou bieden, klagen veel advocaten dat de glutendrempel niet voldoende is. Ze wijzen op onderzoeken die hebben aangetoond dat mensen met coeliakie nog steeds ziek kunnen worden als ze veel minder dan 20 ppm eten en geloven dat "glutenvrij" moet worden gedefinieerd als een niet-detecteerbare hoeveelheid gluten (wat betekent dat het niveau zo laag is als om detectie door huidige testtechnologieën te vermijden).
Bovendien stellen zij dat de effecten van gluten bij personen met niet-coeliakie glutengevoeligheid nog moeten worden bestudeerd.
Wat dit voor de consument betekent
Als u de meeste producten die als glutenvrij zijn gelabeld, uiteindelijk toch kunt eten, is het onwaarschijnlijk dat een t bevat van meer dan 20 ppm u pijn zal doen.
Als u daarentegen hoge glutenintolerantie heeft en reageert op zelfs het kleinste spoor gluten, moet u agressievere stappen nemen bij het kiezen van producten.
Een manier om dit te doen is door producten te kopen die gecertificeerd glutenvrij zijn. In tegenstelling tot veel fabrikanten hebben deze bedrijven vrijwillig inspectie van hun voedsel verwelkomd door een van de drie certificerende organisaties: de glutenvrije certificeringsorganisatie van de glutenintolerantie (GFCO), de allergeencontrolegroep / Canadese coeliakie vereniging (ACG / CCA) en de coeliakie Support Association (CSA).
Zowel de GFCO als de ACG / CCA vereisen dat voedsel minder tot 20 ppm glutens bevat, terwijl de CSA hun fabrikanten naar een veel hogere standaard houdt met een basislijn van minder dan vijf ppm.
