Hoewel veel gezondheidsindicatoren gewoonlijk verbeteren bij een koolhydraatarm dieet (triglyceriden, HDL-cholesterol, bloedglucose, bloeddruk, taille / heupverhouding, enz.), Is de impact van koolhydraatbeperkt eten op het LDL-cholesterol van een persoon is meer variabel, sommige mensen ervaren een afname en andere nemen toe. Sommige mensen worden gealarmeerd als ze dat aantal zien stijgen, terwijl hun artsen naar het statinevoorschrift zoeken.
Maar er zijn minstens drie redenen om diep in te ademen voordat u verdere actie onderneemt.
Wat is cholesterol?
Cholesterol is een wasachtige substantie die is gerelateerd aan vetten. Hoewel LDL-cholesterol vaak "slecht" wordt genoemd, denk ik dat het belangrijk is om te begrijpen dat cholesterol, op zichzelf, helemaal niet slecht is – in feite is het noodzakelijk dat ons lichaam loopt. Het is niet overdreven om te zeggen dat we zouden sterven zonder cholesterol. Cholesterol is een onderdeel van onze celmembranen en de myeline-omhulling die ons zenuwstelsel isoleert. Het wordt ook gebruikt bij het maken van veel van onze hormonen (zoals oestrogeen en testosteron), vitamine D, stoffen die essentieel zijn voor de spijsvertering en nog veel meer. Onze lichamen produceren cholesterol – afhankelijk van onze voedingsgewoonten wordt overal tussen de 80-100% van de cholesterol in ons lichaam "in-house" gemaakt.
Wat is LDL-cholesterol en wat is er zo slecht aan?
Het is gebruikelijk om te praten over verschillende "soorten cholesterol", maar dit is technisch niet correct.
Alle cholesterolmoleculen zijn precies hetzelfde; het is gewoon dat ze op verschillende manieren zijn verpakt om door ons bloed te worden getransporteerd. De "transportstructuur" wordt een lipoproteïne genoemd. HDL is een afkorting voor "high-density lipoprotein" en wordt ook wel "goede cholesterol" genoemd. LDL is een afkorting voor "low-density lipoprotein" en wordt vaak "slechte cholesterol" genoemd.
(Er is een derde, VLDL genaamd voor "lipoproteïne met een zeer lage dichtheid", die "slechtste cholesterol" zou kunnen worden genoemd, maar er is veel minder van.) Het is het LDL dat het nauwst samenhangt met hartaandoeningen gerelateerd aan plaques in de bloedvaten.
Maar wacht, er is meer! HDL en LDL zijn beide verder onderverdeeld in verschillende typen, en er wordt meer ontdekt over de verschillende "categorieën binnen categorieën" van lipoproteïnen. In het geval van LDL is het grootste verschil in de typen de grootte en dichtheid van de deeltjes LDL. Veel mensen hebben erop gewezen dat het totale LDL-getal niet zo goed is in het voorspellen van wie er hartaanvallen zal krijgen, maar de ontdekking van de patronen van deeltjesgrootte heeft artsen veel meer informatie gegeven over hoe gevaarlijk het LDL van een bepaalde persoon is. Maar daarover meer in # 2 hieronder – eerst wil ik kort vermelden:
1. LDL-stijging is vaak tijdelijk
Er zijn nogal wat onderzoeken geweest die LDL nu volgen op een koolhydraatbeperkt dieet. In sommige van hen is de neiging van sommige mensen om verhoogde LDL te hebben na 3-4 maanden, maar in maand 6 of 8 is de neiging om terug te gaan naar beneden. Ik heb ook heel wat verhalen gehoord van low-carbers. Het lijkt dus verstandig om in de eerste maanden van uw koolhydraatbeperkte voedingswijze uw hand van de paniekknop te houden.
(De reden voor dit fenomeen is, voor zover ik weet, onbekend, maar er is gesuggereerd dat opgeloste cholesterol in vetcellen tijdens gewichtsverlies in de bloedbaan kan vrijkomen en vooral in de eerste paar maanden significant kan zijn wanneer het gewichtsverlies is het snelst.) Part 2. Deeltjesgroottespatronen verbeteren meestal op een koolhydraatarm dieet
Dus waarom geven we om de grootte van de deeltjes LDL? Het blijkt dat wanneer u meer kleine, dichte LDL-deeltjes hebt (patroon B genoemd), dit veel voorspellend is voor coronaire hartziekte dan wanneer de deeltjes groot en minder dicht zijn (patroon A).
In elk onderzoek dat me bekend is, werd gekeken naar de LDL-deeltjesgrootte wanneer mensen overschakelen naar een koolhydraatarm dieet, de patronen in de gunstige richting zijn veranderd.
Waarom zijn de deeltjes van grotere omvang veiliger? Ik hoorde een interessante illustratie van auteur Dr. Mark Houston (luister hier naar het interview – het is van 25 augustus 2012, show of "Ask Dr. Dawn"). Hij legde uit dat in plaats van het gebruikelijke idee van cholesterol dat zich eenvoudig aan de binnenkant van een slagader opbouwt, het eigenlijk begint in de laag van de slagader onder het epitheel (dat is als de "huid" van de slagader) wanneer er schade en ontsteking is in het epitheel.
Cholesterol (of, beter gezegd, lipoproteïne) deeltjes uit het bloed nestelen zich vervolgens in deze sub-epitheliale laag en bouwen zich daar op om de plaque te vormen. Naarmate het groeit, begint de plaque de slagader te blokkeren. In het verklaren van het effect van deeltjesgrootte, verstrekte Dr. Houston deze illustratie: veronderstel het net op een tennisbaan. Een tennisbal zal niet door dat net gaan, maar als je een aantal golfballen naar dat net gooit, zullen sommigen van hen doorgaan. Dit geeft een globaal beeld van het denken waarom de kleine, dichte LDL-deeltjes gevaarlijker zijn dan de grote, "luchtiger" deeltjes – de kleinere, zwaardere deeltjes zijn meer geneigd zich te nestelen in het beschadigde gebied van de slagader. (Dr. Houston zegt ook dat het aantal LDL-deeltjes ook belangrijk kan zijn.)
Je zult het LDL-deeltje niet te weten komen over een standaard cholesteroltest. Uw arts zou een speciale test moeten bestellen. Dit zijn de twee meest voorkomende:
Vertical Auto-Profile (VAP)
- Gradient Gel Electrophoresis (GGE)
- 3. LDL wordt meestal niet direct gemeten, wat problematisch kan zijn
Het blijkt moeilijk om LDL direct te meten, laboratoria gebruiken dus meestal een formule om LDL te berekenen uit andere bloedlipidemetingen. Het heet de Friedewald-vergelijking en dit is het: LDL = Totaal cholesterol – HDL – (Triglyceriden / 5). Voor de meeste mensen is deze formule vrij nauwkeurig, hoewel de wiskundig ingestelde mensen zich zullen realiseren dat een manier om je LDL-score te "verbeteren" is om gewoon je triglyceriden te verhogen door bijvoorbeeld een bos suiker te eten. (Geen goed idee !! Dit is slechts om een mogelijk probleem aan te wijzen.) Nu is het bekend dat wanneer de triglyceriden zeer hoog zijn (meer dan 400 mg / dL) de vergelijking geen nauwkeurige resultaten oplevert. Maar er is ook een groeiende verdenking dat wanneer triglyceriden ongewoon laag zijn (minder dan 100) het LDL kan worden overschat door deze formule te gebruiken. Er zijn een aantal studies over geweest en ook meldingen van artsen die koolhydraatbeperking gebruiken als onderdeel van hun behandeling voor obesitas en diabetes. Mensen met een koolhydraatarm dieet die trouw het dieet volgen, vinden bijna altijd dat hun triglyceriden dalen tot onder de 100 (tenminste één arts, dr. Mary Vernon, gebruikt triglyceriden als een van de tekenen om haar te vertellen of de patiënt het dieet volgt ). Dus als triglyceriden laag zijn en LDL hoog is, kan het een goed idee zijn om een test aan te vragen die LDL rechtstreeks meet in plaats van de Friedewald-formule te gebruiken.
Een van de groepen die dit heeft bestudeerd (Ahmadi et al) heeft een alternatieve vergelijking ontwikkeld, vaak de Iraanse vergelijking genoemd. Hoewel het belangrijk is om te beseffen dat deze vergelijking niet algemeen wordt geaccepteerd in de medische gemeenschap in de VS, kan het interessant zijn om uw LDL-afgeleid door de verschillende vergelijkingen te vergelijken.
Interessant is dat het hebben van triglyceriden onder de 100 ook gecorreleerd is aan de LDL-deeltjesgrootte van patroon A (het gezondere patroon). Dus als je een koolhydraatarm dieet volgt en lage triglyceriden hebt, zijn er twee redenen om je LDL-cholesterol niet zo veel zorgen te maken, tenminste totdat je extra testen krijgt.
