Cupping-therapie is een praktijk waarbij beknopte omgekeerde cups kort worden bevestigd aan bepaalde delen van het lichaam met behulp van een vacuümeffect. Sommige voorstanders suggereren dat de tekening van de huid in de cups de bloedtoevoer naar het gebied verhoogt.
Lang gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde en andere oude genezingssystemen, is cupping de laatste jaren aanzienlijk populair geworden onder atleten.
Zwemmer Michael Phelps zou bijvoorbeeld de therapie hebben gehad ter voorbereiding op de Olympische Zomerspelen 2016.
Gebruik voor cupping
Cupping wordt vaak aanbevolen als aanvullende therapie voor de volgende aandoeningen:
- Rugpijn
- Hoofdpijn of migraine
- Kniepijn
- Spierpijn en -pijn
- Hals- en schouderpijn
- Sportblessures en prestaties
In traditionele Chinese geneeskunde, cupping wordt gezegd dat het de stroom van vitale energie (ook bekend als "qi" of "chi") stimuleert en helpt bij het corrigeren van eventuele onevenwichtigheden die voortkomen uit ziekte of letsel. Het wordt soms gecombineerd met acupunctuur en tuina, andere therapieën gezegd om de stroom van energie te bevorderen.
Hoe werkt cuppingtherapie?
Om de zuiging in de cups te creëren, kan de arts ze gebruiken door een ontvlambare substantie (zoals kruiden, alcohol en / of papier) in elke kop te plaatsen en vervolgens die stof te ontsteken. Vervolgens plaatst de arts de beker ondersteboven op het lichaam. Tijdens een typische cupping-behandeling worden er tussen de drie en zeven kopjes op het lichaam geplaatst.
Tegenwoordig gebruiken veel artsen een handmatige of elektrische pomp om het vacuüm te creëren of gebruiken ze zelf zuigende cupping-sets. Nadat de kopjes op hun plaats zitten, worden ze meestal na vijf tot tien minuten verwijderd. (Beoefenaars kunnen "flash" cupping oefenen, door snel vast te maken en vervolgens de cup herhaaldelijk te verwijderen.)
Sommige beoefenaars passen massageolie of -crème toe en hechten vervolgens siliconen cups, ritmisch rond het lichaam glijden voor een massage-achtig effect.
In een procedure die bekend staat als "nat cuppen", wordt de huid voorafgaand aan de behandeling doorboord. Dit zorgt ervoor dat er bloed uit de lekke banden stroomt tijdens de cupping-procedure, waarvan wordt gedacht dat het gifstoffen uit het lichaam verwijdert.
De voordelen van cupping
Tot op heden ontbreekt het aan wetenschappelijk onderzoek van hoge kwaliteit om het gebruik van cupping te ondersteunen bij de behandeling van elke gezondheidstoestand. Een onderzoeksevaluatie uit 2011 bracht bijvoorbeeld zeven onderzoeken in kaart waarbij cupping werd getest bij mensen met pijn (zoals lage rugpijn); uit de resultaten bleek dat de meeste onderzoeken van slechte kwaliteit waren.
In een ander onderzoek dat in 2017 werd gepubliceerd, analyseerden wetenschappers 11 onderzoeken die het gebruik van cupping door atleten testten. De auteurs van de review concludeerden dat er geen expliciete aanbeveling kon worden gedaan voor of tegen het gebruik van cupping bij atleten, en dat verdere studies nodig zijn. Sommige studies toonden aan dat cupping de perceptie van pijn en invaliditeit verbeterde en gunstige effecten had op het bewegingsbereik in vergelijking met geen cupping.
Hoewel cupping soms wordt aanbevolen om de flexibiliteit bij atleten te vergroten, vond een kleine studie gepubliceerd in het Journal of Sports Rehabilitation in 2018 geen verandering in de flexibiliteit van de hamstrings na een cupping sessie van zeven minuten met vier cups.
Studie deelnemers waren NCAA Division III universiteit voetballers zonder symptomen.
Mogelijke bijwerkingen
Cupping kan pijn, zwelling, brandwonden, duizeligheid, duizeligheid, flauwvallen, zweten, huidpigmentatie en / of misselijkheid veroorzaken. Cupping laat ook ronde paarse vlekken of rondlopende blauwe plekken op de huid achter; deze merken kunnen na enkele dagen beginnen te vervagen maar kunnen twee tot drie weken blijven bestaan. Littekens en brandwonden zijn bekend na cupping.
Cupping mag niet worden gedaan op plaatsen waar de huid is gebroken, geïrriteerd of ontstoken, of over slagaders, aders, lymfeklieren, ogen, openingen of breuken. Zwangere vrouwen, kinderen, oudere volwassenen en mensen met bepaalde gezondheidsaandoeningen (zoals kanker, orgaanfalen, hemofilie, oedeem, bloedaandoeningen en sommige soorten hartaandoeningen) behoren tot degenen die geen cupping zouden moeten hebben.
Mensen die bloedverdunnende medicijnen gebruiken, moeten ook niet proberen te cuppen.
Gebruik geen cupping in plaats van de standaardbehandeling voor medische aandoeningen.
Hoewel zeldzaam, zijn andere gemelde bijwerkingen blaren, verworven hemofilie A, trombocytopenie, bloedarmoede door ijzertekort, keloïden, panniculitis en huidpigmentatie.
Bij nat cupping kunnen infecties, littekens en bloedverlies optreden.
De arts dient de standaardprocedures voor infectiebeheersing en veiligheidsmaatregelen te volgen ter bescherming tegen de overdracht van ziekten (zoals hepatitis).
The Bottom Line
Na het zien van spraakmakende atleten en beroemdheden sport de karakteristieke ronde paarse strepen, is het misschien verleidelijk om cupping te proberen, maar er is momenteel een gebrek aan onderzoek naar cupping. Als u er nog steeds aan denkt om het te proberen, moet u uw arts raadplegen voordat u met de behandeling begint.
