Een patiënt ziet mogelijk niets anders dan een klacht indienen tegen een zorgverlener. Het kan zijn tegen een geregistreerde verpleegkundige, tandarts, chiropractor, therapeut, chirurg of huisarts. Wanneer een patiënt een klacht indient tegen een gezondheidswerker, moeten er bepaalde stappen worden gevolgd. Ze zetten een proces in gang bij het bureau waar ze de klacht hebben ingediend.
Het is belangrijk dat zowel de zorgverlener als de patiënt weten wat er kan gebeuren nadat de klacht formeel is ingediend.
Klachten tegen beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg
Het ministerie van Volksgezondheid biedt vier categorieën waarin een patiënt een klacht kan indienen tegen een gezondheidswerker. De vier categorieën zijn als volgt:
- Algemene zorgprofessionals
- Tandheelkundige professionals
- Psychiatrische professionals
- Professionals zonder licentie
Elk van deze categorieën heeft een ander proces en de resultaten zullen verschillen naargelang van welke professional de klacht wordt ingediend.
Als het departement vaststelt dat een klacht bij een patiënt een mogelijke overtreding van de staatswet is, zal het volgens het ministerie van Volksgezondheid worden onderzocht. Een onderzoeker van de staatsafdeling kan contact opnemen met de patiënt voor aanvullende informatie. Na de juridische evaluatie zal het ministerie van Volksgezondheid de klacht doorverwijzen naar het bevoegde panel van de regelgevende instantie om te bepalen of er sprake is van een overtreding van de staatswetgeving.
Deze kwestie kan lang duren en het kan maanden duren voordat eventuele suggesties en resultaten worden bepaald op basis van het geval van de patiënt.
Hoe patiënten een klacht kunnen indienen tegen een zorgprofessional
Bij het invullen van het klachtenformulier moet een patiënt op de hoogte zijn van enkele belangrijke factoren.
- Zorg ervoor dat de klachtenbrief gecertificeerde post wordt verzonden via de United States Postal Services.
- Zorg ervoor dat het klachtenformulier zeer gedetailleerd is en zoveel mogelijk bewijs bevat. Dit zal helpen om de persoon die de klacht bekijkt te informeren over wat er precies aan de hand is.
- Zorg ervoor dat alle details worden vermeld zodat de zaak niet kan worden afgedaan wegens gebrek aan bewijs. Het merendeel van alle klachtenweigering is te wijten aan gebrek aan bewijsmateriaal.
Een patiënt kan zich afvragen – wanneer is het nodig om een klacht tegen een arts in te dienen? Het antwoord op deze vraag is eenvoudig. De patiënt kan een klacht indienen op elk moment dat hij of zij is mishandeld, verkeerd is gediagnosticeerd en / of niet op de juiste manier is behandeld door een arts of andere beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg. Zoals eerder vermeld, dient u de klacht zo snel mogelijk in te dienen, zeer gedetailleerd te zijn in de klacht en zoveel mogelijk bewijsmateriaal met betrekking tot de claim beschikbaar te stellen.
Klachten van nalatigheid door een arts
Nadat de klacht is ingediend, is het mogelijk dat de arts verantwoordelijk is voor strafrechtelijke aansprakelijkheid. De aanklacht zou hoogstwaarschijnlijk een misdadige nalatigheid van een patiënt zijn. Criminele nalatigheid kan worden gedefinieerd als handelen zonder logische reden en ondertussen het risico van letsel of de dood met zich meebrengen voor een ander individu.
Nadat een bevestiging is gevonden dat de beschuldigde arts mogelijk verantwoordelijk is voor nalatigheid van criminele patiënten, kan het proces zeer gecompliceerd worden en kan het lang duren voordat een definitieve beslissing wordt vastgesteld.
Een andere belangrijke factor is dat advocaten aarzelen om dergelijke gevallen aan te nemen omdat hij of zij niet veel geld van de zaak kan verdienen wanneer het moeilijk is om nalatigheid van de patiënt te bewijzen. Het is heel moeilijk om te bewijzen dat een arts nalatigheid heeft gepleegd en de zaak kan als een toeval worden beschouwd waarbij er helemaal geen gevolgen kunnen zijn.
Een andere overweging is of de dokter al dan niet een malversaties verzekering heeft. Een arts kan ervoor kiezen om zich buiten de rechtbank te schikken om een langdurig juridisch proces te voorkomen, of een kans te maken om zijn of haar vergunning (en) te verliezen.
