Een openbare optie betekent dat de overheid een vorm van ziektekostenverzekering zou aanbieden die burgers kunnen kopen om hun gezondheidszorg te betalen. Het zou werken zoals het Medicare-programma werkt voor senioren of het VA-systeem werkt voor veteranen. Er was geen openbare optie opgenomen in de wet op de gezondheidszorghervorming van de Affordable Care Act (ACA) van maart 2010, maar sommige deskundigen zijn van mening dat deze uiteindelijk onderdeel van het betalingssysteem zullen worden.
De meeste Amerikanen hebben een mening over de vraag of een openbare optie zou moeten bestaan, en vaak worden die meningen gemaakt zonder echt te begrijpen hoe een openbare optie zou werken. Hier is wat verduidelijking over terminologie en concepten.
Hoe zou de openbare optie moeten worden uitgevoerd?
Een openbaar ziekteverzekeringsprogramma wordt door de overheid beheerd, maar kan net als een particuliere ziekteverzekering worden uitgevoerd.
- Zelfvoorzienend: Een optie is om te eisen dat een publieke verzekering zichzelf in stand houdt; dat wil zeggen, alleen betaald door de premies betaald door degenen die "behoren" tot dat programma.
- Belasting gesubsidieerd: Een andere mogelijkheid is om premies te subsidiëren door de overheid, door middel van belastingen.
- federaal of rijksregering: Een andere benadering is dat de openbare optie mogelijk niet uitsluitend door de federale overheid wordt behandeld; in plaats daarvan zou het kunnen worden beheerd door individuele staten, en zouden staten hun eigen eisen stellen.
De publieke optie was in eerste instantie geen onderdeel van de hervorming, maar als particuliere verzekeraars er niet in slagen om de prijzen eerlijk te houden en die met reeds bestaande voorwaarden te dekken, zou dit de implementatie van een openbare optie kunnen activeren.
Wie zou worden opgenomen in een openbare ziekteverzekering?
Er zijn twee groepen die worden uitgedaagd door ziekteverzekeringsdekking die gemakkelijker of vollediger toegang zouden krijgen tot een ziekteverzekering dan ze vóór de ACA hadden gedaan.
- Ten eerste: mensen die geen dure privéverzekeringsplannen kunnen betalen, met name degenen die werken voor werkgevers die geen ziektekostenverzekering aanbieden als een uitkering, vinden een meer betaalbare optie met een openbare betalingsoptie.
- Ten tweede: een openbare optie zou ook mensen met reeds bestaande voorwaarden helpen een goedkopere verzekering aan te schaffen. De Affordable Care Act van 2010 (Obamacare) zorgde ervoor dat deze groep niet kon worden gediscrimineerd door verzekeraars. Een openbare optie die de ACA zou wijzigen of vervangen zou deze bescherming moeten voortzetten.
- Een andere groep – jonge, gezonde mensen – zou worden gediend met een openbare optie, hoewel ze sowieso weinig moeite hebben om een ziektekostenverzekering te krijgen.
De manier waarop de ziekteverzekering werkte voorafgaand aan de ACA was dat niemand verplicht was om deel te nemen; of je een ziekteverzekering wilde hebben was aan jou. In de praktijk betekent dit dat de mensen die aan de verzekering deelnamen, diegenen waren die het meest gebruik maken van gezondheidszorg. Professionals Veel professionals en politici zijn het erover eens dat, ongeacht of een openbare optie wordt geïmplementeerd, iedereen die werkt moet worden verplicht om dekking te kopen, hetzij via het publiek. of particuliere verzekering, om de kosten te beheersen. Om de kosten voor iedereen omlaag te brengen, moeten jongere, gezondere mensen het systeem betalen om de financiële druk op anderen te verlichten. De voordelen voor de jongere, gezondere mensen die niet veel van hun verslaggeving gebruiken, zijn dat later, wanneer ze ouder worden of als ze zieker worden, de dekking minder duur voor hen is dan anders het geval zou zijn.
Denk aan de publieke optie zoals hoe u denkt over sociale zekerheid. U betaalt wanneer u jonger bent, om de voordelen ervan te plukken wanneer u ouder bent of arbeidsongeschikt wordt.
De Affordable Care Act van 2010 vereist deelname, met straffen voor diegenen die dat niet doen.
De voordelen van een openbare optie ziekteverzekering
Misschien wel de belangrijkste "pro" is dat, aangezien de overheid zo groot is en omdat zoveel mensen zouden deelnemen aan een openbare optie, de prijzen voor gezondheidsbehoeften zouden dalen. Dat betekent dat de premies lager zijn dan die voor particuliere ziektekostenverzekeraars.
Waarom zouden de kosten zo veel lager zijn met een openbare optie?
Ten eerste omdat de overheid geen winst maakt. Omdat het hun doel is om hun kosten te dekken, maar niet de winst van de service, hoeven ze de winst niet op te bouwen in hun premies.
- Ten tweede omdat de administratieve kosten lager zouden zijn. Geen marketingkosten, kleinere administratieve kosten. Schattingen voor de huidige openbare betalerprogramma’s (Medicare, Medicaid, Tricare, CHIP en de VA) zijn gemiddeld 3% tot 11%. Schattingen voor particuliere verzekeraars lopen van 25% tot 35%.
- Ten derde omdat een zeer grote entiteit betere onderhandelingsmacht heeft. Betere onderhandelingspositie zou de prijzen voor alle aspecten van de gezondheidszorg verlagen. Verder, omdat particuliere verzekeraars zouden concurreren met de openbare optie, zouden de particuliere verzekeraars hun premies moeten verlagen en ook intensiever moeten onderhandelen.
- Er is ook een kwestie van belastingplicht. Een openbare optie zou vrijgesteld zijn van belasting, omdat het natuurlijk geen winst oplevert. Particuliere verzekeraars bestaan alleen om winst te maken voor zichzelf en hun investeerders. Hun winsten zouden belastingsaansprakelijk zijn – een prijs die ze zouden moeten dragen en opnemen in hun premies.
Een andere "pro" draagt te vermelden; dat wil zeggen, een optie voor een volksgezondheidsverzekering zou ook portabiliteit mogelijk maken. Dat wil zeggen, mensen kunnen hun baan verplaatsen of van baan veranderen zonder bang te hoeven zijn om hun ziektekostenverzekering te verliezen of om over te schakelen naar een ander zorgplan en nieuwe aanbieders te selecteren. Met een openbare optie die door de overheid wordt uitgevoerd, kunnen ze overal binnen hun staat worden verplaatst. Met een federaal programma konden ze overal in de Verenigde Staten verhuizen. De ACA maakt draagbaarheid mogelijk, maar een persoon moet mogelijk overschakelen naar een ander plan als hij van baan verandert of verhuist. Met een openbare optie zou het niet nodig zijn om naar een ander plan over te stappen, waardoor het moeilijk wordt om een nieuw plan te selecteren.
De nadelen van een optie voor de volksgezondheidsverzekering
De nadelen van een openbare ziekteverzekering zijn allemaal gerelateerd aan de professionals in de gezondheidszorg. Wat echter de professionals beïnvloedt, druppelt uiteindelijk naar beneden om ook patiënten te beïnvloeden.
Particuliere ziektekostenverzekeraars klagen dat een publieke optie, omdat het zoveel minder zou kosten, en omdat het zo’n enorme onderhandelingsmacht zou hebben, hen failliet zou laten gaan. Ze zouden het zich niet kunnen veroorloven om hun serviceniveau te handhaven of hun investeerders te blijven betalen. Verder roepen ze de angst op dat uiteindelijk zoveel mensen massaal naar de publieke optie zouden komen, dat de Verenigde Staten zouden eindigen met een systeem met één betaler.
Aanbieders maken zich ook zorgen over een openbare optie. Die enorme onderhandelingsmacht zou de kosten voor patiënten verlagen, maar veel van die lagere kosten zouden door de aanbieders worden gedragen. Artsen vrezen dat ze tegen nog lagere tarieven worden vergoed dan ze nu zijn.
Conservatieve waakhonden in de hervorming van de gezondheidszorg vertellen ons dat deze lagere vergoedingen zouden betekenen dat meer artsen en zorgverleners patiënten zouden verwerpen die een van de publieke optiebetalers zouden gebruiken, waaronder Medicare, Medicaid, TriCare, de VA en CHIP.
