Delirium is een veel voorkomend symptoom bij veel stervende patiënten, en u bent misschien de eerste die opmerkt dat uw geliefde een aantal van zijn effecten ervaart, vooral een staat riep terminale rusteloosheid. Hoe kan je het herkennen?
Wat is Delirium?
Delirium is een complex psychiatrisch syndroom, soms ook "organisch hersensyndroom", "verwarring", "encefalopathie" of "verminderde mentale toestand" genoemd. Je kunt het herkennen door een plotselinge verandering in de alertheid en het gedrag van je geliefde op te merken.
Deze verandering kan in de loop van een dag soms fluctueren en wordt meestal ’s nachts erger.
Enkele andere kenmerken van delier zijn:
- een verminderd bewustzijnsniveau met een verminderd bewustzijn van de omgeving
- verminderde kortetermijngeheugen en aandachtsspanne
- desoriëntatie op tijd en plaats
- wanen en / of hallucinaties (geloven en / of dingen zien die zijn niet echt)
- ongebruikelijke spraak: kan erg luid of zacht, snel of langzaam zijn
- wisselende stemmingswisselingen
- slaapstoornissen: slapeloosheid of omgekeerde slaapcyclus
- abnormale activiteit: lichaamsbewegingen kunnen toenemen of afnemen en kunnen erg snel of langzaam zijn
Als de behandeling wordt uitgesteld of zeer moeilijk blijkt te zijn, kan delirium tot rusteloze rust komen.
Wat is Terminal Restlessness?
Eindeloze rusteloosheid is een bijzonder verontrustende vorm van delirium die soms voorkomt bij stervende patiënten. Het wordt gekenmerkt door angst (spiritueel, emotioneel of fysiek), rusteloosheid, angst, opwinding en cognitieve mislukking.
Terminal rusteloosheid is zo schrijnend omdat het een directe negatieve invloed op het stervensproces heeft. We willen allemaal dat de dood een comfortabele en vredige ervaring wordt, maar als een patiënt stervende is aan terminale rusteloosheid, kan haar dood allesbehalve zijn.
Wanneer een persoon ziek wordt, zijn stemmingswisselingen vaak een veel voorkomend symptoom.
Prikkelbaarheid, onbezonnenheid, frustratie en zelfs woede zijn stemmingen die kunnen worden getoond. Wanneer een persoon lijdt aan een terminale ziekte, kan dit soort stemmingswisselingen intens zijn en wanneer het einde nadert, kunnen zich ernstige stemmingswisselingen voordoen. Dit kan met name moeilijk zijn voor verzorgers en geliefden om mee om te gaan.
Terminal rusteloosheid is zo schrijnend omdat het een directe negatieve invloed op het stervensproces heeft. We willen allemaal dat de dood een comfortabele en vredige ervaring wordt, maar als een patiënt stervende is aan terminale rusteloosheid, kan haar dood allesbehalve zijn.
Termineloosheid heeft de potentie om te worden verward met ‘bijna-bewustzijn van de dood’, wat wordt beschreven als de instinctieve kennis van een stervende persoon dat de dood nabij is. Het is belangrijk voor geliefden van stervende patiënten, evenals professionals in de gezondheidszorg, om het fenomeen van het naderbij komen van het bewustzijn van de dood te begrijpen, zodat ze kunnen worden uitgerust om de unieke behoeften van een stervende patiënt te ondersteunen.
Oorzaken van Delirium en Terminal Restlessness
Er zijn veel verschillende oorzaken van delirium en terminale rusteloosheid. Sommige oorzaken kunnen eenvoudig worden omgekeerd, terwijl andere dat niet zijn.
Enkele van de meest voorkomende oorzaken van delier zijn:
- medicijnen: opioïden, middelen tegen epilepsie, steroïden en anxiolytica zijn slechts enkele van de medicijnen die delier kunnen veroorzaken. Overmatig gebruik van medicijnen kan toxiciteit veroorzaken en te weinig gebruik kan pijn en ongemak veroorzaken, waardoor het delier nog erger kan worden.
- onbehandelde fysieke pijn of ongemak
- uitdroging
- verminderde zuurstof in het bloed / hersenen
- bloedarmoede (verminderde rode bloedcellen)
- infecties en koorts
- hersentumoren / zwelling van de hersenen
- urineretentie (het onvermogen om de urine te laten leeglopen kan worden veroorzaakt door ziekte, a geknikte urinekatheter of blaaskrampen)
- constipatie of fecale impactie
- angst, angst, emotionele onrust
- kankerbehandelingen
- metabole stoornissen (vaak aan het einde van het leven wanneer vitale organen beginnen te stoppen)
Wat moet men doen aan terminale rusteloosheid?
Als de oorzaak gemakkelijk kan worden vastgesteld, wordt delier gewoonlijk gemakkelijk behandeld. Aan het einde van het leven kan het echter moeilijk blijken om één oorzaak te identificeren, waardoor het behandelen van delirium en terminale rusteloosheid moeilijk wordt.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat het goed mogelijk is om de oorzaak van delier goed te identificeren en het effectief te behandelen, maar met de steun van het hospice-team, goede vrienden en andere familieleden, zult u deze moeilijke tijd doorkomen.
Delirium is niet voor iedereen hetzelfde en het kan andere ziekten en syndromen nabootsen, waardoor het herkennen en behandelen ervan moeilijk wordt. Als u merkt dat uw geliefde zich niet goed gedraagt, nieuwe geheugenverlies heeft of veranderingen in zijn slaappatroon ervaart, neem dan contact op met uw zorgverzekeraar voor verdere beoordeling.
