De meeste ouders hebben zeer specifieke doelen voor hun kinderen – en zelfs specifiekere doelen voor hun kinderen met autisme. Vaak beginnen die doelen met: "Ik wil dat mijn kind gelukkig is." Geluk is echter moeilijk te kwantificeren.
Bedoelt u: "Ik wil dat mijn kind geen angst, angst of verdriet voelt en dat alle verlangens onmiddellijk bevredigd zijn?" Bedoel je: "Ik wil dat mijn kind een leven heeft dat zijn of haar persoonlijke verlangens en doelen vervult?" Of bedoel je: "Ik wil dat mijn kind het leven heeft dat ik voor hem of haar zie?"
Weinig ouders willen echt dat hun kinderen – zelfs hun autistische kinderen – door het leven gaan in een gelukkige waas van tv-kijken en aardappelchips, opgevangen door alle betrokkenheid in de echte wereld. Maar een flink aantal moeders en vaders zijn veel meer geïnteresseerd in hun eigen visies van geluk dan in de werkelijke verlangens of voorkeuren van hun kind.
Dit is enigszins zinnig: kinderen met autisme hebben soms moeite met het bedenken of verwoorden van specifieke ideeën over wat ze van het leven willen. Zelfs tieners of volwassenen in het spectrum kunnen meer op het moment zijn gericht dan op de lange termijn. En het maken van doelen vereist een zekere mate van abstract denken en uitvoerende planning die misschien onredelijk is om te verwachten.
Er doen zich echter problemen voor wanneer ouders lege plekken invullen met hun eigen visies op wat wenselijk, interessant, comfortabel of wenselijk is. Dat komt omdat de hoop en dromen van een neurotypische volwassene zelden een goede match zijn met die van een autistisch kind, tiener of jongvolwassene.
Eigenlijk worden ouderlijke doelen vaak gecreëerd, niet met hun eigen autistische kind in gedachten, maar met de hoop (soms onbewust) dat hun autistische kind op de een of andere manier verandert in een typische volwassene.
Op de lange termijn hopen en dromen veel ouders, past hun kind in de normen en verwachtingen van de samenleving – waardoor het voor mama, papa, oma, opa en de samenleving in het algemeen gelukkiger en comfortabeler wordt.
Gemeenschappelijke doelen voor ouders van autistische kinderen
Kloppen sommige van deze doelen bekend?
- "Ik wil dat mijn kind een leuke groep vrienden heeft."
- "Ik wil dat mijn kind zelfstandig leeft."
- "Ik wil dat mijn kind gaat trouwen en een gezin heeft."
- "Ik wil dat mijn kind zich normaal gedraagt en denkt."
- "Ik wil dat mijn kind een goede baan behoudt en doorgroeit in haar carrière."
Zoals je misschien al gemerkt hebt, zijn alle hierboven genoemde doelen – die gewoonlijk worden uitgedrukt door ouders van autistische kinderen – opgebouwd rond voorkeuren en vaardigheden die sterke sociale communicatievaardigheden vereisen, solide uitvoerende planningsvaardigheden, een voorkeur voor uitgaven tijd in sociale groepen, en nogal wat persoonlijke ambitie. Ze gaan ook uit van het verlangen om een permanente romantische partner te vinden en (idealiter) nakomelingen te produceren.
Mensen met autisme hebben veel sterke punten, vaardigheden, interesses en verlangens. Maar omdat ze autistisch zijn, zijn ze specifiek niet waarschijnlijk sterke punten, vaardigheden, interesses of verlangens die draaien rond sociale groepen of de wens om indruk te maken op anderen.
Veel mensen met autisme geven de voorkeur aan eenzaamheid aan groepen. Sommige mensen met autisme paren, maar velen vinden intense intimiteit overweldigend.
Bovendien is het een zeldzame persoon met autisme die ambitieus is in de gebruikelijke zin om indruk te maken op zijn leeftijdgenoten of ouders.
Passende doelen voor een kind met autisme
Wat zijn geschikte doelen voor een kind met autisme? Zoals met al het andere met betrekking tot het autismespectrum, zullen de antwoorden verschillen – en ze zullen afhangen van de sterke punten, interesses en verlangens van uw individuele kind.
Wat is de beste manier om te beginnen met het stellen van doelen? Als uw kind verbaal is en in staat om over complexe onderwerpen te communiceren, begin dan een gesprek over langetermijnplanning. Als dat niet het geval is, en als u een aantal doelen moet stellen voor het doel van de overgangsplanning, bekijk dan en ga in gesprek met het kind.
Waar houdt zij van? Waar is hij goed in? Wanneer is hij of zij het meest ontspannen, comfortabel en betrokken?
Alleen uw kind kan u vertellen wat het beste is voor hem of haar.
