Een auto-immuunziekte is een ziekte waarbij uw immuunsysteem (dat normaal bacteriën, virussen en andere buitenlandse indringers aanvalt) op gezonde weefsels in het lichaam is gericht. Deze misplaatste aanval van het immuunsysteem leidt tot ontsteking en een verscheidenheid aan symptomen op basis van welke delen van het lichaam worden aangetast.
Veel voorkomende auto-immuunziekten
Reumatoïde artritis
Reumatoïde artritis (RA) is een pijnlijke, invaliderende aandoening die zich op uw gewrichten richt, zoals uw knieën, heupen of schouders. Kenmerkend is dat er meer dan één gewricht is aangetast en dat er sprake is van symmetrische betrokkenheid, wat betekent dat beide gewrichten aan elke kant van het lichaam worden gericht.
Terwijl de gewrichten van uw handen of voeten gewoonlijk ouder worden, zijn de symptomen van RA anders. In plaats van pijntjes ervaart een persoon zwelling, stijfheid en zelfs misvorming en disfunctie van de gewrichten die worden aangevallen door het immuunsysteem.
Behandeling van reumatoïde artritis (met ontstekingsremmers, DMARD’s en / of biologische middelen) is gericht op het stoppen van de ontsteking, het verlichten van de symptomen en het verbeteren van het dagelijks functioneren.
Multiple sclerose
Richten op het centrale zenuwstelsel, multiple sclerose (MS) is een onvoorspelbare, soms verlammende ziekte waarbij uw immuunsysteem de beschermende omhulling van zenuwvezels aanvalt.
Aangezien deze vette omhulling, myeline genaamd, wordt vernietigd, is er interferentie in de communicatie tussen het lichaam en de hersenen en het ruggenmerg. Mensen met MS kunnen verschillende symptomen hebben, afhankelijk van de gebieden in het centrale zenuwstelsel die getroffen zijn. Veel voorkomende symptomen zijn oogproblemen, sensorische stoornissen zoals gevoelloosheid en tintelingen, vermoeidheid, blaasproblemen, loopafwijkingen en pijn.
De oorzaak van MS, zoals zoveel andere auto-immuunziekten, blijft onbekend. Desondanks wordt aangenomen dat MS genetisch gevoelige personen treft die triggerende omgevingsomstandigheden ervaren.
Het goede nieuws is dat MS-ziektemodificerende therapieën, hoewel ze niet te genezen zijn, het gezicht van MS veranderen door de progressie van een persoon te vertragen. De levensverwachting en kwaliteit van leven is dus met de tijd verder verbeterd en de toekomst blijft goed.
Type 1 Diabetes Mellitus
Wanneer de insuline-producerende cellen van de alvleesklier worden vernietigd door een auto-immuunrespons, is type 1 diabetes mellitus het resultaat.
Insuline is een hormoon dat door het lichaam wordt gebruikt om een gezonde bloedsuikerspiegel te handhaven. Als de bloedsuikerspiegel of glucose te hoog is, kan schade aan de nieren, ogen, bloedvaten en andere organen het gevolg zijn.
Volgens de American Diabetes Association is diabetes type 1 van invloed op ongeveer 5 procent van de mensen in de Verenigde Staten met diabetes (zoveel minder vaak dan diabetes type 2).
In termen van behandeling vereist type 1 diabetes strategieën voor levenslang beheer (zoals het dagelijks innemen van insuline met een spuit, pen of pomp) om de gezondheid te behouden en fysieke schade te voorkomen.
Het is belangrijk om te vermelden dat naaste familieleden van een persoon met diabetes type 1 een hoger risico hebben om de ziekte te ontwikkelen.
Gelukkig is er onderzoek gaande om preventieve strategieën te identificeren voor familieleden die risico lopen.
Inflammatoire darmziekten
Inflammatoire darmaandoeningen (IBD), waaronder de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, verwijst naar chronische ontsteking van het spijsverteringskanaal. Hoewel de ziekte van Crohn een ontsteking van de mond naar de anus kan veroorzaken, treft een ontsteking van colitis ulcerosa alleen de dikke darmen (de dikke darm genoemd) en het rectum.
Symptomen van de chronische ontsteking veroorzaakt door IBD kunnen zijn diarree, buikpijn, bloederige ontlasting, gewichtsverlies en vermoeidheid.
Er zijn verschillende soorten medicijnen gebruikt om IBD te behandelen, waaronder corticosteroïden en een nieuwere klasse van geneesmiddelen die ‘biologische geneesmiddelen’ worden genoemd. In meer ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om beschadigde delen van het spijsverteringskanaal te verwijderen.
Systemische Lupus Erythematosus
Systemische lupus erythematosus (SLE) is een auto-immuunziekte die meerdere organen in het lichaam aantast, zoals de huid, gewrichten en nieren, en die een verscheidenheid aan symptomen veroorzaakt, zoals vermoeidheid, huiduitslag en pijn.
De prevalentie is hoger bij vrouwen in de vruchtbare jaren, maar kan op elke leeftijd van invloed zijn op mannen of vrouwen. SLE komt ook vaker voor bij Afro-Amerikanen, Aziaten, Iberiërs en indianen.
Behandeling van SLE houdt levensstijlbenaderingen in zoals zonbescherming, het eten van uitgebalanceerde maaltijden en stoppen met roken, evenals medicijnen zoals anti-malaria middelen, corticosteroïden en immunosuppressiva.
Psoriasis
Psoriasis doet zich voor wanneer het immuunsysteem ten onrechte signalen stuurt naar huidcellen om te snel te groeien. Er zijn verschillende vormen van psoriasis, waarvan de meest voorkomende plaque psoriasis is, die wordt gekenmerkt door verhoogde (vaak jeukende) rode plekken die plaques worden genoemd die het vaakst op de knieën, onderrug, hoofdhuid en ellebogen voorkomen.
Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor psoriasis, afhankelijk van de ernst, waaronder actuele medicijnen, medicijnen en lichttherapie. Het is belangrijk om een verwante vorm van artritis, arthritis psoriatica, te screenen en te behandelen.
Autoimmuun Schildklieraandoeningen
Auto-immuunziekte van de schildklier verwijst naar vernietiging of stimulering van schildklierweefsel door het immuunsysteem. Er zijn twee soorten: thyroïditis van Hashimoto (hypothyreoïdie) en de ziekte van Graves (hyperthyreoïdie).
Symptomen van beide aandoeningen zijn niet-specifiek en kunnen zich snel of in de loop van de tijd ontwikkelen. Sommige symptomen van deze ziekten zijn nervositeit, vermoeidheid, intolerantie voor kou of warmte, veranderingen in het haar en gewichtstoename of -verlies. De grillen van symptomen kunnen ervoor zorgen dat mensen hun arts niet meer zien, maar een diagnose van schildklieraandoeningen kan worden gemaakt met een klinisch onderzoek, bloedonderzoek en beeldvormende testen.
Voor patiënten met een trage schildklier wordt vervangend medicijn voor schildklierhormoon gebruikt, terwijl de behandeling van een hyperactieve schildklier bestaat uit het levenslange gebruik van antithyroid-geneesmiddelen of vernietiging van de schildklier door chirurgie of radioactieve jodium (RAI) -ablatie.
Een woord van Heel goed
Met meer dan 80 tot nu toe geïdentificeerde auto-immuunziekten, doen onderzoekers er alles aan om het ‘waarom’ achter deze zelfaanvalcondities beter te begrijpen, naast het bedenken van nieuwe, verbeterde therapieën.
Als u of een geliefde een auto-immuunziekte heeft, blijf dan kennis opdoen en probeer gezonde levensstijlgewoonten aan te gaan, zoals voedzaam eten, sporten en uw stress goed beheersen.
