Kort gezegd is ‘suikerziekte’ een informele naam voor diabetes mellitus, de brede term waaronder diabetes van type 1 en type 2 vallen. De term werd gebruikt om ziekten te identificeren waarbij het suikergehalte abnormaal hoog was, in tegenstelling tot diabetes insipidus (een aandoening die wordt gekenmerkt door extreme dorst en plassen).
Als het een ouderwetse term lijkt, bedenk dan dat diabetes al sinds de oudheid bestaat en in vrijwel elke cultuur is verschenen.
Totdat gestandaardiseerde termen werden genoemd, kon diabetes bijna alles worden genoemd.
Een korte geschiedenis van diabetes
De eerste schriftelijke vermelding van een symptoom van diabetes (frequent urineren) werd geschreven op Egyptische papyrus door de arts Hesy-Ra in 1552 voor Christus. In 250 voor Christus bedacht Apollonius van Memphis de term diabetes. In de 11e eeuw na Christus werd het woord mellitus – Latijn voor honing – toegevoegd aan de term diabetes. In die tijd werd diabetes vastgesteld door de urine te proeven, om te zien of het zoet was. Pas in de 19e eeuw werd een test ontwikkeld om suiker in de urine te detecteren. In het begin van de 20e eeuw werden verschillende dieetbehandelingen uitgerold, waaronder whisky en zwarte koffie "reinigen", gevolgd door een restrictief dieet (vaak tot hongersnood) en een "haverkuur", bestaande uit frequente doses van een 1: 1 haver tot botermengsel. In 1929 werd voor de eerste keer insuline geproduceerd en gedistribueerd. In 1950 werd het diabetische systeem voor voedseluitwisseling voor het eerst ontwikkeld.
In 1959 worden diabetes type 1 en type 2 onderscheiden en gecategoriseerd. In 2014 hebben 26 miljoen Amerikanen diabetes; één op de drie weet het niet.
De geschiedenis van de term diabetes
"Diabetes" is een Grieks woord dat "iemand die zich uitstrekt" betekent of veel naar de badkamer gaat. De Latijnse term "mellitus" betekent "honing" of honingsmaak.
Zo vertaald, ons woord voor diabetes wordt "iemand die veel honing-smakende urine pijpt". Hoewel ‘diabetes’ werd bedacht door een oude Griekse arts en ‘mellitus’ door een Engelse arts in de 1600’s, kwam de term ‘diabetes mellitus’ pas kort geleden in ons lexicon.
"Diabetes mellitus" en de oorspronkelijke termen die werden gebruikt om type 1 en type 2 diabetes te beschrijven, waren tot de jaren tachtig niet algemeen geaccepteerde standaardclassificaties voor diabetes. ‘Type 1’ en ‘Type 2’ zijn pas relatief kort geleden de geaccepteerde standaardvoorwaarden geworden.
In een onderzoek uit 2001 vroegen onderzoekers aan 423 proefpersonen welke termen zij het liefst voor diabetes gebruikten. De termen "suiker diabetes", "suiker" of "hoge suiker" hadden de voorkeur van 11,7% van de proefpersonen. In sommige studies over diabetes gebruiken onderzoekers de term ‘suikerziekte’ in plaats van ‘diabetes mellitus’. Dit geldt met name in studies uit de jaren 1950 tot de jaren 1970.
Wie gebruikt de term suiker diabetes?
Meestal zijn mensen die de term ‘suikerziekte’ gebruiken ouder en hebben mogelijk ouders die immigranten uit andere landen zijn. De uitdrukking wordt soms nog steeds gebruikt in plattelandsgemeenschappen (en kan worden gebruikt door artsen in deze gemeenschappen), evenals door sommige Zuid-Afro-Amerikaanse gemeenschappen.
Mensen in andere landen hebben diabetes geïdentificeerd met woorden in hun eigen taal. Vertaald in het Engels, de voorwaarden omvatten: "Ik heb suiker", "suiker problemen", "suiker probleem", "suikerziekte", "suikerziekte", "suiker", "de suiker", "hebben de suikers," " zoet bloed. " Veel van deze termen zijn nog steeds in gebruik in andere landen.
