Wat is het risico op HIV door anale seks?

anale seks, HIV-negatieve partner, rectale weefsels, risico infectie, anale seks zonder

  • Symptomen
  • Diagnose
  • Behandeling
  • Leven met
  • Ondersteuning en coping
  • Preventie
  • Gerelateerde aandoeningen
  • Geschiedenis
  • Het risico op HIV door onbeschermde anale geslachtsgemeenschap is extreem hoog, achttien keer zo hoog als bij vaginale geslachtsgemeenschap. De redenen voor het verhoogde risico zijn bekend en omvatten factoren als:

    • De fragiliteit van rectale weefsels, waardoor het virus via kleine scheurtjes of schaafwonden rechtstreeks in de bloedbaan kan komen.
    • De poreusheid van rectale weefsels en hun hoge gevoeligheid voor infecties, zelfs als ze onbeschadigd zijn.
    • De hoge concentratie van HIV in sperma en pre-zaadvloeistof ("pre-cum"), die het risico op infectie kan verdubbelen bij elke één-log (dat wil zeggen één cijfer) stijging van de virale lading van de persoon.

    Bovendien kan de secretie van bloed uit beschadigde rectale weefsels het risico voor de insertieve ("top") partner verhogen, waardoor het virus een route van transmissie door de urethra en weefsels die de kop van de penis vormen (met name onder de voorhuid) .

    Beoordeling van het hiv-risico "Per-Act" en "Per-Partner"

    In hun beoordeling van 16 verschillende hoogwaardige studies concludeerden onderzoekers van het Imperial College en de London School of Hygiene and Tropical Medicine dat de per risk-actie van HIV door condoom-minder anale seks was ongeveer 1,4 procent voor de ontvangende ("onderste") partner.

    Hoewel het risiconiveau niet varieerde door seksuele geaardheid, of het nu heteroseksueel was of mannen die seks hebben met mannen (MSM), werd het risico significant verhoogd als de insertieve partner onbesneden was (0,62% onbesneden versus 0,11% besneden ).

    Ter vergelijking: het per-partnerrisico– waarbij een seropositieve persoon in een exclusieve relatie staat met een HIV-negatieve partner – heeft een iets duidelijker beeld geschetst voor zowel de ontvangende als de invoegpartners.

    De tien onderzochte studies werden alleen bij MSM uitgevoerd en omvatten noch de lengte van de relatie, noch de frequentie van condoomloze seks.

    De analyses van de gegevens konden suggereren dat:

    • partners die zich bezighouden met zowel receptieve als invoeging anale seks zonder condooms een samenvattend risico hadden van 39,9 procent.
    • een HIV-negatieve partner die zich uitsluitend bezighield met anale seks zonder condooms had een samenvattend risico van 21,7 procent, terwijl de hiv-negatieve receptieve partner een risico van ongeveer 40,4 procent had.

    (Hoewel de resultaten van de meta-analyse overtuigend zijn, is het belangrijk op te merken dat de verschillende modellen voor de herziene studies enige ruimte laten voor interpretatie.)

    Strategieën om het hiv-risico door anale seks te verminderen

    Zoals met elke andere vorm van HIV transmissie, preventie vereist een combinatie van strategieën om effectiever:

    • vermindering van de infectiviteit van de hiv-positieve partner.
    • Verminder de gevoeligheid van de HIV-negatieve partner.
    • Voorkom dat hiv in contact komt met kwetsbare cellen en weefsels.

    Het is bekend dat het gebruik van antiretrovirale combinatietherapie (ART) bij de met HIV geïnfecteerde partner het risico van overdracht aanzienlijk vermindert wanneer de virale activiteit volledig en consistent onderdrukt wordt tot niet-detecteerbare niveaus. De strategie, in de volksmond bekend als Behandeling als Preventie (Tasp), heeft aangetoond dat het het risico op HIV met maar liefst 96% reduceert in de constructie van een gemengde (serodiscordante) relatie.

    Ondertussen is het gebruik van pre-exposure profylaxe (PrEP) – waarbij de niet-geïnfecteerde partner een dagelijkse dosis van het hiv-medicijn Truvada wordt voorgeschreven – het risico om ergens tussen 44 procent en 75 procent te verminderen, te verlagen.

    Het consistent en correct gebruik van condooms wordt ook gezien als essentieel voor het voorkomen van HIV-infecties, waarbij de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie melden dat consistent gebruik van condooms zeven van de tien anale transmissies kan voorkomen. (In hetzelfde rapport werd ook geconcludeerd dat slechts één op zes MSM consistent condoomgebruik rapporteerde.)

    De gegevens ondersteunen grotendeels het gecombineerde gebruik van TasP, PrEP en condooms als het meest effectieve middel om HIV-risico’s te minimaliseren, zowel bij heteroseksuele als bij MSM partners houden zich bezig met anale seks.

    Daarentegen is condoomloze seks nog steeds niet aanbevolen, zelfs als zowel TasP als PrEP worden gebruikt, omdat er mogelijk risico’s voor de lange termijn zijn bij sommige paren met een gemengde status. Accidentele blootstelling en anale seks Als u denkt dat u mogelijk bent blootgesteld aan HIV, hetzij door een condoom-uitbarsting van condoomloze anale seks, zijn er medicijnen die het risico op infectie, post-expositie profylaxe (PEP) genaamd, aanzienlijk kunnen verminderen.

    PEP bestaat uit een 28-daagse kuur met antiretrovirale geneesmiddelen, die volledig en zonder onderbreking moet worden ingenomen. Om het risico op infectie zo klein mogelijk te houden, moet PEP zo snel mogelijk worden gestart

    idealiter binnen een tot 36 uur blootstelling.

    Like this post? Please share to your friends: