Of u tijdens de bevalling een lumbale punctie hebt ondergaan (ook wel een spinale kraantje genoemd) of voor de diagnose of behandeling van een medische aandoening, u bent niet alleen als u hoofdpijn kreeg – een veel voorkomend verschijnsel (maar don ‘ t maakt, het gaat bijna altijd vanzelf weg).
Wat is een post-lumbale punctiehoofdpijn?
Een lumbale punctie is een procedure die om een aantal redenen wordt uitgevoerd, waaronder het testen van de hersenvocht (de vloeistof die uw hersenen en ruggenmerg baadt) voor infectie of ontsteking, zoals bij vermoedelijke meningitis of multiple sclerose.
Lumbale puncties worden ook uitgevoerd om medicatie toe te dienen in de cerebrospinale vloeistof (CSF), zoals antibiotica, chemotherapie, steroïden of anesthetica. Tijdens de bevalling is het bijvoorbeeld gebruikelijk dat een vrouw een ruggenprik ondergaat voor pijnverlichting. In deze procedure wordt verdoving geïnjecteerd in de epidurale ruimte waar CSF stroomt om het gebied onder de taille van een vrouw te verdoven. Lumbale puncties kunnen ook worden uitgevoerd om de druk van de liquor te meten, zoals bij idiopathische intracraniale hypertensie – een aandoening die hoofdpijn en visusveranderingen veroorzaakt.
Ongeveer een derde van de patiënten krijgt hoofdpijn na een lumbaalpunctie (meestal binnen 5 dagen) vanwege een lekgat in het wervelkanaal, waar het CSF uitlekt. Wanneer de CSF uitlekt, kan dit hoofdpijn veroorzaken die erger wordt wanneer u rechtop of staand gaat zitten. Dit betekent dat de hoofdpijn wordt verlicht wanneer een persoon volledig vlak ligt, maar vervolgens (vrij snel) terugkeert wanneer ze hun hoofd optillen (omdat meer CSF uitlekt als gevolg van de zwaartekracht).
Het precieze mechanisme van de ontwikkeling van een post-lumbale punctiehoofdpijn is onduidelijk. Sommige deskundigen zijn van mening dat lekkage van liquor in de hersenen leidt tot een afname van het volume en de druk van de liquor in de hersenen, waardoor wordt voorkomen dat de hersenen door de schedel worden opgevangen. Wanneer een persoon gaat liggen, kan de vloeistof terugvloeien in de hersenen (zwaartekracht), waardoor het weer kan worden opgevangen en de hoofdpijn wordt verlicht.
Anderen geloven dat de lage hoeveelheid CSF bepaalde receptoren in de hersenen stimuleert die dilatatie van de hersenslagaders veroorzaken, wat leidt tot hoofdpijn.
Bepaalde mensen lopen een groter risico op het ontwikkelen van hoofdpijn door een lumbale punctie. Deze risicofactoren zijn onder andere:
- vrouwelijk zijn
- tussen 31 en 50 jaar oud
- een voorgeschiedenis van een post-lumbale punctiehoofdpijn
- procedurele techniek-oriëntatie en grootte van de naald die wordt gebruikt om door te prikken in de thecal sac (die de CSF bevat)
Zwangerschap en dun zijn kan ook iemands risico op het ontwikkelen van een post-lumbale punctiehoofdpijn vergroten.
Wat voelt een post-lumbale punctiehoofdpijn aan?
Naast pijn aan beide kanten van het hoofd die positiever verlicht is bij horizontaal liggen en wordt geactiveerd bij het gaan staan of zitten – een post-lumbale punctiehoofdpijn kan gepaard gaan met andere symptomen zoals:
- nekstijfheid
- in de oren
- veranderingen horen
- gevoeligheid voor licht
- misselijkheid
Behandeling van een post-lumbale punctie Hoofdpijn
Een post-lumbale punctiehoofdpijn lost meestal binnen een week vanzelf op, maar kan tot twee weken duren. Het goede nieuws is dat de meesten vanzelf weggaan. Vaak kunnen eenvoudige maatregelen zoals vochtinname en pijnstillers (zoals opioïden) nuttig zijn.
Sommige artsen suggereren ook cafeïne (hoewel er niet echt goede wetenschappelijke gegevens zijn om dit te onderbouwen.)
Maar als uw hoofdpijn aanhoudt, kan een epiduraal bloedpleister nodig zijn. Dit is een procedure waarbij het lumbale punctieholte wordt afgesloten met uw bloed. Het biedt onmiddellijke verlichting en is meestal succesvol, hoewel het soms herhaald moet worden.
Een heel woord
Het krijgen van een lumbale punctie kan op zich al onprettig zijn, en een hoofdpijn er bovenop is geen eenvoudige zaak. Maar raak niet ontmoedigd, omdat uw post-lumbale hoofdpijn op zichzelf of met een bloedstolling verdwijnt (wat een vrij eenvoudige procedure is).
