Golfer’s elleboog, ook mediale epicondylitis genoemd, is vergelijkbaar met tenniselleboog en als u veel golf speelt, kunt u last hebben van deze cumulatieve traumawond.
Overzicht
Na verloop van tijd kan herhaald gebruik van de spieren van arm en onderarm leiden tot kleine tranen in de pezen, wat resulteert in pijn en zwakte van de elleboog.
De polsbuigers, de spieren die worden gebruikt om de hand naar beneden te trekken, bevinden zich met name aan de palmzijde van de onderarm en hechten zich vast aan de gemeenschappelijke flexorpees, die hecht aan de mediale epicondylus – gelegen aan de binnenkant van de onderarm. elleboog.
Wanneer de polsbuigers te veel worden gebruikt, wordt de gemeenschappelijke buigspier ontsteking en pijnlijk. Een dergelijke ontsteking in een pees wordt "tendinitis" genoemd.
Tendinitis of Tendinopathie
Vaker gebruiken artsen de term tendinopathie om de typische pijn van tenniselleboog en golfer’s elleboog te beschrijven. Dit zijn vaker letsels veroorzaakt door langdurig overmatig gebruik in plaats van een acuut letsel dat een ontsteking van de pees veroorzaakt.
Het onderscheid is belangrijk omdat de ontsteking van tendinitis anders wordt behandeld dan tendinopathie. Ontsteking door acuut letsel reageert vaak snel op medicatie en ontstekingsremmende behandeling. Als het letsel echter te wijten is aan degeneratie van peesweefsel, kan de behandeling behoorlijk lang duren en zal de nadruk liggen op het verbeteren van de kracht van de pees en het herstel van weefsels.
Symptomen
Pijn aan de binnenkant van de elleboog tijdens of na intens gebruik duidt meestal op mediale epicondylitis.
Pijn neemt toe tijdens polsflexie en straalt vaak uit naar de onderarm. Omdat dit vaak voorkomt bij golfers, is het bekend geworden als ‘golfer’s elbow’.
Andere symptomen van de elleboog van de golfer zijn:
- Specifieke pijn aan de binnenkant van de elleboog, met name bij het pakken van voorwerpen.
- Polszwakte en pijn tijdens flexie van de pols.
- Zwakte en / of pijn terwijl de pronatie van de pols wordt weerstaan.
Behandeling
De eerste stap die u moet nemen als een tendinitis wordt vermoed, is om de activiteiten die de pijn veroorzaken te stoppen, de arm te laten rusten en de R.I.C.E. te volgen. methode (rust, ijs, compressie en hoogte). Dit zal helpen bij het verminderen van ontsteking en zwelling en ook voor tijdelijke pijnverlichting. Dit vergemakkelijkt vaak herstel zonder dat het een chronisch probleem wordt. Tendinitis verdwijnt meestal binnen een paar dagen tot een paar weken.
Helaas duurt het veel langer – van twee tot zes maanden – om te herstellen van de tendinopathie. Veel gevallen van mediale epicondylitis worden chronische problemen die geleidelijk erger worden omdat de atleet activiteit voortzet ondanks zeurende elleboogpijn.
Wanneer moet u een arts raadplegen
Als uw elleboogpijn langer dan een paar dagen aanhoudt, ondanks rust en het doen van de R.I.C.E. methode, zou u een specialist in sportgeneeskunde moeten zien voor een evaluatie en, mogelijk, een fysiotherapeut.
Een fysiotherapeut kan echografie of andere modaliteiten gebruiken om tendinopathie te helpen genezen. In sommige gevallen kan een spalk of brace worden aanbevolen. Uw loop van revalidatie voor mediale epicondylitis hangt af van de specifieke diagnose en oorzaak van de verwonding. De meest voorkomende behandelingen zijn: echografie, medicijnen, massage, bracing of spalken.
Ontstekingsremmende medicijnen kunnen ontstekingen en pijn helpen verminderen tijdens acute fases van verwonding, en in chronische of intense gevallen kan uw arts overwegen cortisone-injecties te gebruiken om het ongemak te verlichten.
Als niet-chirurgische behandelingsvormen de pijn van deze aandoening niet wegnemen, kan een operatie worden aanbevolen als laatste optie. Een handspecialist kan advies geven over mogelijke behandelingen en de mogelijke uitkomsten voor een operatie.
De laatste fase van de revalidatie voor tendinitis omvat versterkings- en flexibiliteitsoefeningen. Er is enige vraag met betrekking tot het voordeel van rekoefeningen voor tendinopathie.
Uw therapeut zal u helpen het beste pad voor u te bepalen, maar het is belangrijk om te begrijpen dat het beginnen met oefeningen voordat de pees is genezen, het probleem alleen maar verergert. Het is dus van essentieel belang dat u de aanbevelingen van uw therapeut of arts opvolgt.
Beheer en preventie
Terwijl u uw arm en elleboog gaat gebruiken voor activiteiten, blijft u de R.I.C.E. gebruiken. methode om pijn en zwelling te beheersen. Icing van de elleboog voor 10-15 minuten per keer zal de ontsteking en zwelling verminderen, en pijn verlichten. Het wikkelen van de onderarm bij de elleboog kan helpen om de gewonde spieren te beschermen terwijl ze genezen.
Omdat herhaling veel voorkomt, moet u niet te snel terugkeren naar activiteit. Doe uw preventieve oefeningen die de spieren consequent versterken, zelfs nadat uw pijn is verdwenen.
Houd er ten slotte rekening mee dat, of uw elleboogpijn nu peesontsteking of tendinopathie is, de onmiddellijke behandeling rust moet omvatten. Bekijk vervolgens of u de oorzaak van de verwonding kunt bepalen en een correctie kunt aanbrengen. Als uw elleboogpijn door overmatig gebruik is ontstaan, verlaag of stop dan die activiteit en zoek een vervangende activiteit. Als de pijn komt door een slechte techniek of een slechte ergonomie, raadpleeg dan een coach of trainer voor vaardigheidstraining. Als je de beledigende factoren kunt elimineren, heb je een veel grotere kans op een volledig herstel.
