Formeel bekend als adoptieve celoverdracht (ACT), dit is een nieuwe therapie waarbij de patiënten worden geconstrueerd eigen immuuncellen om hun tumorcellen te herkennen en aan te vallen. Hoewel dit type therapie momenteel experimenteel is en tot nu toe beperkt tot enkele kleine klinische onderzoeken, heeft het enkele opmerkelijke reacties laten zien bij patiënten met vergevorderde kanker.
Hoe het werkt
T-cellen, een soort immuuncel, zijn aanwezig met receptoren op hun oppervlak, T-celreceptoren of TCR’s genoemd. Typisch binden deze TCR’s aan antigenen om een immuunrespons op te zetten. In een poging om T-cellen voor kankertherapie te gebruiken, worden T-cellen verzameld uit het eigen bloed van een patiënt. Vervolgens worden in het laboratorium de T-cellen gemodificeerd om speciale receptoren op hun oppervlak te produceren die chimere antigeenreceptoren worden genoemd, of CAR’s, die in staat zijn te binden aan bepaalde oppervlakte-eiwitten van bepaalde kankercellen.
De ontwikkelde CAR T-cellen worden geoogst in het laboratorium en mogen hun aantal vergroten totdat er miljarden zijn. Na de modificatie en het oogsten, worden deze T-cellen, die aanwezig zijn in CAR’s die specifieke kankercellen kunnen herkennen en doden, opnieuw in de patiënt geïntroduceerd.
Deze CAR’s zijn eiwitten die de T-cellen een specifiek eiwit of antigeen op tumorcellen laten herkennen.
De ontwikkelde CAR T-cellen worden opgegroeid in het laboratorium en laten hun aantal toenemen tot er miljarden zijn. Tot nu toe lijkt het erop dat hoe goed ze werken, tenminste gedeeltelijk afhangt van hun vermogen om te groeien en actief te blijven bij de patiënt nadat ze weer geïnfundeerd zijn.
Het idee using om levende cellen te gebruiken voor de behandeling van kanker is eigenlijk niet nieuw. Lessen die zijn getrokken uit resultaten van vergelijkbare therapieën in het verleden hebben geleid tot een toename in kennis over hoe T-cellen werken, wat tot meer ontdekkingen heeft geleid. Onderzoekers die op dit gebied werken, waarschuwen dat er nog veel te leren valt over CAR T-celtherapie. Maar de eerste resultaten van dergelijke processen hebben nogal wat optimisme gegenereerd. Tot nu toe successen
Sommigen hebben dit soort therapie vergeleken met het samenvoegen van twee afzonderlijke soorten behandeling: gerichte antilichamen, zoals rituximab, met hun kenmerkende specificiteit; en kankercellen-dodende middelen met de kracht van cytotoxiciteit – dit alles met de toegevoegde lange-termijn aanwezigheid van levende cytotoxische T-cellen, om hopelijk in de bloedbaan te blijven, controle op herhaling.
Het onderzoek is nog steeds erg nieuw, dus experts dringen aan op voorzichtigheid, maar klinische studies zijn al begonnen met CAR T-celtherapieën bij de volgende kankers:
Geavanceerd melanoom
Geavanceerde acute lymfoblastische leukemie (ALL)
- Diffuus grootcellig B-cellymfoom
- FDA heeft CAR T-celtherapie aangewezen als een doorbraaktherapie voor ALL. Het wordt ook getest in recidiverend en ongevoelig non-Hodgkin lymfoom, myeloom en chronische lymfatische leukemie (CLL), evenals voor patiënten met non-Hodgkin lymfoom en myeloom.
- Onderzoekers hopen dat CAR T-celtherapie op een dag een standaardtherapie zal worden voor bepaalde B-cel maligniteiten zoals ALL en chronische lymfatische leukemie. Onderzoekers die werken met CAR-T-cellen hebben ook dit soort therapie geïdentificeerd als een "brug" naar beenmergtransplantatie voor ALLE patiënten die niet meer reageren op chemotherapie.
Eén proef onderzocht het gebruik van CAR T-cellen bij 15 volwassen patiënten, en de meesten hadden een gevorderd diffuus grootcellig B-cellymfoom. Hoewel het ongetwijfeld een kleine proef was, komt het optimisme van het feit dat de meeste van deze patiënten die met CAR T-cellen werden behandeld, volledige of gedeeltelijke reacties hadden.
Er is ook de hoop dat CAR T-celtherapie kan worden gebruikt om terugval te voorkomen. Andere bevindingen die dienen om optimisme aan te wakkeren, zijn uitbreiding van de behandelingscellen
na
infusie, tot wel duizendvoudig bij sommige personen; en de aanwezigheid van CAR T-cellen in het centrale zenuwstelsel, een "heiligdomsite" waar alleen kankercellen die aan chemotherapie of bestraling zijn ontsnapt, zich kunnen verbergen. Bij twee patiënten in een door NCI geleid pediatrisch onderzoek, bijvoorbeeld, vernietigde de CAR T-cel behandeling kanker die zich had verspreid naar het centrale zenuwstelsel. Bijwerkingen Wanneer een groot aantal gemanipuleerde T-cellen opnieuw worden geïntroduceerd in een patiënt, geven deze T-cellen cytokines af in grote hoeveelheden. Dit kan het cytokine-release syndroom veroorzaken, dat wordt gekenmerkt door gevaarlijk hoge koorts en daling van de bloeddruk. Cytokinen zijn chemische signalen en cytokine-afgifte syndroom is een veel voorkomend probleem bij patiënten die worden behandeld met CAR T-cellen.
Patiënten met de meest uitgebreide betrokkenheid van kanker voorafgaand aan het ontvangen van de CAR T-cellen lijken meer kans te hebben op de ernstige gevallen van cytokine-afgifte syndroom. Onderzoekers waarschuwen dat ondanks successen meer onderzoek nodig is voordat CAR T-celtherapie een routinematige optie kan worden, bijvoorbeeld voor patiënten met ALL. Studies met meer patiënten en langere follow-up-periodes zijn opgeroepen en nagestreefd.
On the Horizon
Op basis van het succes tot nu toe, richten verschillende onderzoeksgroepen in het hele land hun aandacht op het ontwikkelen van ontwikkelde T-cellen voor andere kankers, waaronder vaste tumoren zoals pancreas- en hersenkankers.
