BPPV is een medische afkorting voor benigne paroxismale positieafwijking. Het is een vorm van duizeligheid waarvan wordt gedacht dat het wordt veroorzaakt door kalkaanslag in het binnenoor. De medische term voor deze deposito’s is otoconia. Otoconia bevindt zich normaal gesproken in twee delen van het oor, de utricle en saccule, maar wanneer ze zich abnormaal in het deel van het binnenoor begeven dat de halfcirkelvormige kanalen worden genoemd, kunnen ze duizeligheid veroorzaken.
BPPV gebeurt meestal in één oor tegelijk en niet bilateraal.
Oorzaken
Een verwonding aan het utriculum kan BPPV veroorzaken, waaronder hoofdtrauma, een infectie zoals vestibulaire neuritis of een afbraak van het utriculum in de tijd. Het kan ook worden veroorzaakt door aangeboren aandoeningen van het binnenoor. Soms is BPPV in verband gebracht met een voorgeschiedenis van kleine beroertes of de ziekte van Meneire.
Symptomen
Symptomen van BPPV kunnen soms in ernst verminderen of verdwijnen na ongeveer zes maanden. Symptomen van BPPV verschijnen met veranderingen in uw positie, zoals opstaan van liggen of draaien in bed. Ze kunnen per persoon enigszins variëren, maar veel voorkomende symptomen zijn:
- duizeligheid
- licht in het hoofd of flauwvallen
- onbalans waardoor lopen moeilijk wordt
- misselijkheid
- hoofdpijn
diagnose
BPPV wordt gediagnosticeerd met een combinatie van medische tests, waaronder een patiëntengeschiedenis en een fysieke examen. BPPV gaat meestal gepaard met nystagmus, een subtiel "springen" van de ogen dat soms door een waarnemer kan worden gezien of door een test genaamd electronystagmography (ENG) te gebruiken.
Er kan een MRI worden uitgevoerd om andere stoornissen te reguleren die kunnen worden overwogen, waaronder een beroerte of een tumor.
Behandeling
Anti-misselijkheidstherapieën zoals ondansetron of medicijnen die worden gebruikt voor reisziekte kunnen nuttig zijn bij de behandeling van misselijkheid die is geassocieerd met BPPV. Anders lijken medicijnen niet erg gunstig bij het behandelen van de aandoening.
BPPV kan worden behandeld met behulp van Brandt-Daroff-oefeningen en twee behandelingen, de Epley en Semont Manuuvers.
De Epley-manoeuvre
De Epley-manoeuvre moet worden uitgevoerd door een gekwalificeerde arts in een spreekkamer. Het duurt ongeveer 15 minuten om te voltooien en is bedoeld als middel om de otoconia (kalkaanslag) in een ander deel van het oor te krijgen, waar ze minder snel symptomen zullen veroorzaken. Het Epley-manoeuvre kan ook de herpositionering van de deeltjes, de herplaatsingsprocedure van het kanaal of de gemodificeerde bevrijdingsmanoeuvre worden genoemd. De oefening bestaat uit vier verschillende hoofdposities die elk 30 seconden worden aangehouden. Voorzichtigheid is geboden als u deze methode thuis probeert uit te voeren.
De manoeuvre van Semont
Tijdens de manoeuvre van Semont kantelt de arts uw hoofd in verschillende richtingen terwijl u in een zittende houding zit. Ten slotte zal hij je hoofd kantelen en je geleidelijk helpen totdat je op het onaangetaste oor gaat liggen met je neus naar beneden gericht. Je blijft 3 minuten in deze positie. Dan zal de arts u geleidelijk helpen om weer in een zittende positie te komen.
Er is ongeveer 80 procent kans dat zowel de Epley- als de Semont-manoeuvres werken en dat de symptomen van BPPV zich opnieuw zullen voordoen.
Uw arts kan u instructies geven over oefeningen of posities die u moet vermijden nadat u deze manoeuvres heeft uitgevoerd.
Brandt-Daroff Oefeningen
Brandt-Daroff Oefeningen kunnen thuis worden uitgevoerd na instructie door een medische professional. Ze zijn meestal gereserveerd voor individuen waarin de Epley- of Semont-manoeuvres niet effectief zijn geweest. De oefeningen zijn strenger omdat ze gedurende 2 weken in 3 sets per dag moeten worden voorgevormd. Brandt-Daroff-oefeningen zijn succesvol in ongeveer 95 procent van de BPPV-gevallen.
Chirurgische behandeling
Chirurgische behandeling voor BPPV wordt over het algemeen alleen aanbevolen nadat de bovenstaande behandelingen zijn mislukt en de symptomen een jaar of langer aanhouden.
De operatie bestaat uit het loskoppelen van het achterste kanaal. Risico’s van de operatie omvatten gehoorverlies naast de risico’s van algemene anesthesie. Slechts 1 procent van de patiënten met BPPV heeft ooit deze procedure.
Hoewel BPPV moeilijk te hanteren kan zijn en u zeker moet eisen dat u uw dagelijks leven aanpast, worden de meeste patiënten met succes behandeld.
