Tekenen en symptomen van baarmoederhalskanker variëren van vrouw tot vrouw, hoewel er in de vroege stadia van de ziekte vaak weinig symptomen zijn. Om deze reden is het uitermate belangrijk voor vrouwen om regelmatig uitstrijkjes te krijgen, omdat de eerdere en meest behandelbare stadia van kanker vaak alleen onder een microscoop te zien zijn. Aan welke symptomen moet elke vrouw zich bewust zijn en welke latere symptomen kunnen wijzen op een progressie of een herhaling?
Belang van herkenning van de tekenen van baarmoederhalskanker
Het is belangrijk om meteen op te merken dat alle symptomen van baarmoederhalskanker ook symptomen van andere aandoeningen kunnen zijn, en dat deze andere aandoeningen in feite een vaker voorkomende oorzaak van deze symptomen zijn. Maar aangezien de overlevingskansen voor baarmoederhalskanker beter zijn naarmate het eerder wordt gediagnosticeerd, is het het beste om voorzichtig te zijn en met uw arts te praten als u van deze symptomen ervaart. Aan de andere kant is het belangrijk op te merken dat screening op baarmoederhalskanker met uitstrijkjes niet niet 100 procent effectief is bij het opsporen van baarmoederhalskanker. Als u een van deze symptomen heeft, raadpleeg dan uw arts zelfs als de resultaten van uw uitstrijkjes normaal zijn. We hebben een lange weg afgelegd in het voorkomen en vroegtijdig opsporen van baarmoederhalskanker, met het sterftecijfer vanaf de ziekte bijna 50 procent lager sinds 1980. Soms is het gemakkelijk om te vergeten dat baarmoederhalskanker ooit een belangrijke oorzaak was van kanker-gerelateerde sterfgevallen voor vrouwen in de Verenigde Staten.
We zijn er nog niet en in 2018 worden naar schatting 13.240 vrouwen gediagnostiseerd en sterven er meer dan 4.170 mensen aan de ziekte.
Anatomie van baarmoederhalskanker en relatie tot symptomen
Bij het beschouwen van de symptomen van baarmoederhalskanker is het nuttig om te controleren waar de cervix zich precies bevindt. De baarmoederhals, ook wel de baarmoederhals genoemd, is het laagste deel van de baarmoeder waar het zich hecht aan de vagina.
Dit deel van het bekken is ook de thuisbasis van de blaas en een deel van de dikke darm, en de ziekteverschijnselen in een van deze organen kunnen elkaar overlappen.
Vroege tekens en symptomen van baarmoederhalskanker
Het merendeel van de tijd ontwikkelen zich abnormale veranderingen in de baarmoederhals gedurende meerdere jaren, hoewel kankers zich in kortere perioden, zelfs minder dan een jaar hebben ontwikkeld. Omdat cellen in de baarmoeder een reeks veranderingen ondergaan om kankercellen te worden, is het mogelijk om te screenen op vroege veranderingen die erop wijzen dat kanker kan ontstaan. Tijdens dit precancerous en vroege stadium van kanker zijn er meestal weinig of geen symptomen.
Precaire cellen en carcinoma in situ
De terminologie die voorstadia van cellen beschrijft, is zeer verwarrend. Houd in gedachten dat de meeste van deze "precancereuze cellen" dus geen kankercellen worden. Abnormale cellen gevonden op een uitstrijkje worden cervicale dysplasie genoemd. Deze veranderingen krijgen een "cijfer" van I tot III, afhankelijk van hoe abnormaal de cellen verschijnen. Omdat Pap-uitstrijkjes een verstrooiing van cellen vertonen die zijn verzameld in een schraapsel van de baarmoederhals, zijn deze cellen moeilijker te evalueren dan cellen samen te zien als in een biopsie. (Als u twijfelt over termen als ASCUS, LGSIL, HGSIL en AGC, lees dan meer over de terminologie van Pap-uitstrijkjes).
Abnormale cellen gevonden tijdens een colposcopie en biopsie worden cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN) genoemd. (Lees meer over de verschillen tussen normale cellen en kankercellen.) Ear Het vroegste stadium van baarmoederhalskanker is stadium 0 of carcinoma in situ. In deze tumoren zijn de cellen nog niet verspreid over een gebied dat de basale membraan wordt genoemd en worden ze niet-invasief geacht. Wanneer een kanker zich buiten dit basaalmembraan heeft verspreid – wanneer het stadium I is tot stadium IV – wordt het beschouwd als een invasieve kanker.
Meest voorkomende tekenen en symptomen van baarmoederhalskanker
Cervicale kanker veroorzaakt meestal geen symptomen tot de tumor invasief is.
De term invasief betekent niet dat een kanker zich heeft verspreid of dat hij nabijgelegen weefsels is binnengedrongen, het betekent alleen dat de kanker door het basismembraan is gepenetreerd. Zelfs stadium I baarmoederhalskanker wordt door deze definitie als invasief beschouwd. De meest voorkomende symptomen zijn bloeding, pijn en afscheiding (zie hieronder).
Abnormale vaginale bloedingen (disfunctionerende baarmoederbloedingen)
Abnormale uteriene bloeding is het
meest voorkomende
eerste symptoom van baarmoederhalskanker. Deze bloeding kan verschillende vormen aannemen, waaronder: Abnormale uteriene bloedingen. Bloeden tussen menstruatieperioden is een veel voorkomend vroeg symptoom van baarmoederhalskanker en kan overal in een cyclus voorkomen. Bloeden na de menopauze is ook zorgwekkend, aangezien de helft van de vrouwen op middelbare leeftijd baarmoederhalskanker ontwikkelt, en 15 procent van deze kankers wordt gediagnosticeerd na de leeftijd van 65 jaar. Bloedingen in de postmenopauze moeten altijd worden beoordeeld. Bloeding na geslachtsgemeenschap (post-coïtale bloedingen). Bloedingen na de geslachtsgemeenschap – zelfs als het maar een kleine hoeveelheid is – moeten worden geëvalueerd. Post-coïtale bloeding heeft waarschijnlijk meer te maken met een andere aandoening, zoals een infectie, maar moet altijd een bezoek aan uw arts vragen, zelfs als het bloeden licht is.
- Overmatig menstrueel bloeden. Perioden die zwaarder zijn dan normaal of langer dan normaal
- voor u
- moeten worden gemeld aan uw arts. Houd in gedachten dat elke vrouw anders is. Bijvoorbeeld, perioden van 5 dagen kunnen van belang zijn voor iemand wiens menstruatie meestal 2 dagen duurt of voor iemand wiens menstruatie meestal 9 dagen duurt. Deze uteriene bloedingen zijn soms redelijk licht en kunnen soms gemakkelijk worden weggenomen. Zorg ervoor dat u met uw arts praat als u zelfs een klein beetje bloed opmerkt op een moment dat u uw menstruatie niet hebt. Bekkenpijn
Bekkenpijn kan een symptoom zijn van baarmoederhalskanker, maar heeft ook vele andere mogelijke oorzaken. Het is belangrijk op te merken dat bekkenpijn ook een vroeg symptoom van eierstokkanker kan zijn; een kanker die ook veel gemakkelijker te behandelen is in de vroege stadia van de ziekte en die de "stille moordenaar" is voor het gebrek aan symptomen in de vroege stadia. De meeste oorzaken van bekkenpijn zijn echter goedaardige aandoeningen, zoals aan de menstruatie gerelateerde krampen. Bekkenpijn kan constant of intermitterend zijn, scherp of dof en pijnlijk en gelokaliseerd of verspreid door uw buik en rug.
Pijn tijdens geslachtsgemeenschap, ook wel dyspareunie genoemd, zou ook een symptoom van baarmoederhalskanker kunnen zijn. Ongemak tijdens geslachtsgemeenschap dat aanhoudt, moet altijd worden geëvalueerd, zowel voor de fysieke omstandigheden die verantwoordelijk kunnen zijn, als voor de emotionele impact die het kan hebben.
Vaginale kwijting
Abnormale vaginale afscheiding is een ander mogelijk teken van baarmoederhalskanker, hoewel dit symptoom ook vele andere (en vaker voorkomende) oorzaken heeft. Er is al dan niet een geur geassocieerd met de ontlading en de ontlading kan elke kleur hebben, licht of zwaar, intermitterend of constant. Over het algemeen is vaginale afscheiding als gevolg van kanker roodachtig bruin van kleur, maar dit kan aanzienlijk variëren.
De meeste vrouwen hebben op enig moment vaginale afscheiding en meestal is dit gerelateerd aan gewone hormonale veranderingen. Als u zich zorgen maakt, kunt u deze tips raadplegen over wanneer u uw arts moet raadplegen met vaginale afscheiding.
Latere symptomen van baarmoederhalskanker
Er zijn 4 verschillende stadia van invasieve baarmoederhalskanker. De symptomen van hogere stadia of de progressie van baarmoederhalskanker kunnen vele delen van het lichaam aantasten.
Sommige van deze symptomen kunnen verband houden met de veranderingen in het metabolisme die gepaard gaan met kanker, zoals onbedoeld gewichtsverlies (een verlies van 5 procent lichaamsgewicht gedurende een periode van 6 tot 12 maanden), vermoeidheid en misselijkheid.
Symptomen die verband houden met de groei van een massa in het bekken kunnen rugpijn (die zich in de benen kan uitstrekken) omvatten. Druk van een tumor in het bekken kan ook zwelling in een of beide benen veroorzaken. Darm- en blaasklachten variërend van pijn met plassen of stoelgang tot incontinentie kunnen voorkomen.
Wanneer baarmoederhalskanker zich verspreidt (uitgezaaid) naar andere delen van het lichaam, kunnen de symptomen verband houden met het gebied waarnaar het zich verspreidt. Bijvoorbeeld, bot- en rugpijn kunnen optreden wanneer baarmoederhalskanker zich uitbreidt naar botten en hoesten kan optreden als het zich uitbreidt naar de longen.
Wat moet u doen als u symptomen van baarmoederhalskanker heeft
Als u symptomen van baarmoederhalskanker ervaart, maak dan een afspraak met uw zorgverlener. Meestal zullen deze symptomen verband houden met een andere, minder ernstige aandoening, maar baarmoederhalskanker is zeer goed te behandelen wanneer ze in de vroege stadia worden gevangen.
Wanneer u een afspraak maakt, zal de receptioniste u vragen naar de reden van uw bezoek. Breng hem op de hoogte van uw symptomen. Dit kan bepalen hoe snel u uw arts zou moeten raadplegen. Als u zich ongemakkelijk voelt om met de receptionist over uw symptomen te praten, vraag dan om met een verpleegkundige te praten. Write Noteer vóór uw afspraak uw symptomen. Voeg informatie toe zoals wanneer en hoe vaak u de symptomen ervaart, welke medicijnen (indien aanwezig) de symptomen verlichten en hoe lang u de symptomen heeft gehad. Al deze informatie zal uw arts helpen een juiste diagnose te stellen.
Risicofactoren voor baarmoederhalskanker
Bepaalde risicofactoren kunnen het risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker vergroten, maar veel mensen die baarmoederhalskanker ontwikkelen, hebben geen duidelijke risicofactoren. Als u een van deze risicofactoren heeft, kan dit de kans vergroten dat uw symptomen tot bezorgdheid leiden, maar raadpleeg uw arts ook als u deze niet heeft. Factoren die het risico op baarmoederhalskanker verhogen, zijn onder meer:
Geschiedenis van HPV-infectie
Roken
Een groter aantal kinderen hebben (hoge pariteit)
- Een onderdrukt immuunsysteem (bijvoorbeeld van HIV of kankerchemotherapie)
- Op jonge leeftijd geslachtsgemeenschap hebben
- Een hoog aantal seksuele partners hebben
- Blootstelling aan diethylstilbestrol (DES) in de baarmoeder (blootstelling aan DES is een risico voor een zeldzame vorm van baarmoederhalskanker die ‘clear cell cervical cancer’ wordt genoemd, maar sinds 1971 niet in de VS wordt gebruikt)
- Cervical Cancer Screening
- Zoals eerder opgemerkt, heeft de komst van Pap-uitstrijkjescreening op baarmoederhalskanker het sterftecijfer sinds 1980 gehalveerd. Zorg ervoor de richtlijnen voor screening te volgen, maar houd er rekening mee dat dit algemene richtlijnen zijn die zijn ontworpen voor de bevolking als geheel. . Er kunnen redenen zijn om screening (of niet screenen) voor u als individu die niet onder deze aanbevelingen valt. Het is ook belangrijk om op te merken dat screeningtests bedoeld zijn voor mensen die asymptomatisch zijn – die geen symptomen van een ziekte hebben. Als u een van de eerder genoemde symptomen heeft, kunnen na een screening uitstrijkje verdere tests nodig zijn. Als u niet zeker weet of u deze tests nodig hebt, raadpleeg dan deze richtlijnen voor screening op baarmoederhalskanker.
- Diagnose van baarmoederhalskanker
Er zijn een aantal manieren waarop baarmoederhalskanker wordt gediagnosticeerd. Bekijk deze tests voor het diagnosticeren van baarmoederhalskanker.
Een heel woord
Zoals hierboven opgemerkt, hebben de veelvoorkomende symptomen van baarmoederhalskanker ook vele andere mogelijke oorzaken. Meestal zal een workup vinden dat uw symptomen gerelateerd zijn aan een andere, en veel minder ernstige aandoening. Het motto "beter dan genezen" is misschien wel de beste mantra als je symptomen ervaart die vroege tekenen van kanker kunnen zijn.
Wanneer u met uw arts praat over uw symptomen, moet u onthouden dat dit geen zwart-wit wetenschap is. Als u een normaal uitstrijkje heeft, maar geen verklaring voor uw symptomen, neem dan contact op met uw arts. Als u symptomen blijft hebben die onverklaard zijn of zich anderszins ongerust voelen, vraag dan om verdere tests of vraag om een second opinion. Wees je eigen pleitbezorger voor je gezondheidszorg.
