Symptomen van Syfilis

De symptomen van syfilis zijn gerelateerd aan het stadium van de infectie. De eerste fase omvat het verschijnen van een pijnloze pijnlijke plek op de geslachtsorganen, het rectum of de mond. Na de pijnlijke genezingen, zal de tweede fase zich gewoonlijk manifesteren met uitslag. Uiteindelijk, na een lange periode zonder symptomen, kan de derde fase zich plotseling ontwikkelen, met uitgebreide schade aan de hersenen, zenuwen, ogen of het hart tot gevolg.

Omdat de symptomen van syfilis vaak niet-specifiek zijn (of andere aandoeningen nabootsen, zoals psoriasis, aambeien en aften), worden infecties soms gemist en onbehandeld gelaten. Het is om deze reden dat syfilis vaak wordt aangeduid als de ‘grote navolker’.

Hoe syfilis eruitziet en hoe het voelt, verandert naarmate het zich ontwikkelt en kan variëren tussen de verschillende typen.

Primaire syfilis

Primaire syfilis begint meestal met het verschijnen van een kans binnen drie tot 90 dagen na de eerste blootstelling (gemiddeld 21 dagen). De pijn zal zich ontwikkelen op het contactpunt, meestal op de baarmoederhals, de vagina, de penis, de anus, het rectum of de mond.

Er kunnen een of meer laesies in grootte variëren van een achtste van een centimeter tot een paar centimeter of meer. Omdat de zweren pijnloos zijn, kunnen ze gemakkelijk worden gemist als ze worden geïnternaliseerd. Gezwollen lymfeklieren kunnen ook voorkomen, meestal in de buurt van de plaats van de infectie.

Zonder behandeling zal een kans binnen drie tot zes weken genezen.

Secundaire syfilis

Als onbehandeld blijft, zal een primaire infectie overgaan naar secundaire syfilis. Symptomen verschijnen meestal binnen vier tot tien weken na het verschijnen van een kans. Tijdens deze fase kan een persoon zich ziek voelen en koorts, keelpijn, vermoeidheid, gewichtsverlies en hoofdpijn ervaren. Een algemene zwelling van de lymfeklieren (gegeneraliseerde lymfadenopathie) komt ook veel voor.

Een van de meer karakteristieke symptomen van secundaire syfilis is een wijdverbreide, niet-jeukende uitslag op de romp, ledematen en (het meest overtuigende) de handpalmen en voetzolen. Met dat gezegd zijnde, kan het uiterlijk van de uitslag dramatisch variëren. De laesies kunnen vlak of verhoogd zijn, geschubd of bijenkorfachtig, en ze kunnen zich zelfs manifesteren met pus gevulde blaren (pustels). Wat het uiterlijk ook is, de laesies zijn zeer besmettelijk en kunnen de ziekte gemakkelijk aan anderen doorgeven.

Andere veelbetekenende symptomen zijn onverklaard haarverlies (syfilitische alopecia) en gebarsten laesies op de hoek van de mond (fissuurcheilitis).

Secundaire syfilis kan zich ook manifesteren op zeldzame, ongewone en verschillende manieren die de lever, nieren, botten en het centrale zenuwstelsel aantasten-waarom het vaak wordt aangeduid als ‘de grote navolker’ of ‘de grote maskerade’.

De symptomen van secundaire syfilis verdwijnen doorgaans zonder behandeling binnen drie tot zes weken.

Latente syfilis

Latente syfilis is het derde stadium van infectie gekenmerkt door de relatieve afwezigheid van symptomen maar positieve bloedtesten. Het is verder verdeeld in twee fasen:

• Vroege latente syfilis is de periode van minder dan een jaar na de laatste bloedtest. Secundaire symptomen kunnen soms terugvallen tijdens de vroege latente fase.

• Late latente syfilis is de periode langer dan een jaar na de laatste bloedtest. Het kan jaren en zelfs tientallen jaren duren zonder tekenen van ziekte.

Hoewel de infectie kan worden doorgegeven tijdens de vroege latente fase, is het minder waarschijnlijk dat dit gebeurt tijdens de latere stadia van latentie.

De latentietijd is zeer variabel en wetenschappers weten niet precies waarom. Een van de factoren waarvan bekend is dat ze de progressie versnellen, is een co-infectie met hiv. Aan de ene kant biedt een open zweertje hiv een gemakkelijke route naar het lichaam. Anderzijds verhoogt het samen hebben van HIV en syfilis het risico op late stadiumcomplicaties, zelfs tijdens de vroege stadia van infectie.

Tertiaire Syphilis

Tertiaire syfilis is het meest ernstige stadium van infectie en wordt gekenmerkt door drie belangrijke complicaties:

• Gommatous syfilis veroorzaakt de vorming van zachte, tumorachtige laesies die gumma’s worden genoemd. Deze niet-kankerachtige laesies kunnen grote ulceratieve zweren op de huid en mond veroorzaken, en eroderen weefsels van het hart, de lever, spieren, botten en andere vitale organen. Symptomen kunnen zich al in een jaar na de blootstelling of zelfs tot 50 jaar later ontwikkelen.
• Cardiovasculaire syfilis kan ernstige ontsteking van de aorta en de ontwikkeling van een aorta-aneurysma (de zwelling en verzwakking van de aortawand) veroorzaken. Symptomen van cardiovasculaire syfilis komen gewoonlijk 10 tot 30 jaar na de primaire infectie voor.
• Neurosyfilis beïnvloedt het centrale zenuwstelsel en ontwikkelt zich meestal binnen vier tot 25 jaar na een infectie. Hoewel sommige mensen symptoomvrij blijven, kunnen anderen ernstige neurologische symptomen ervaren, waaronder meningitis (ontsteking van het membraan rond de hersenen en het ruggenmerg) of dorsalis-striemen (een aandoening die wordt gekenmerkt door zenuwpijn, verlies van motorische vaardigheden, visusstoornissen, doofheid, en incontinentie). Toevallen, persoonlijkheidsveranderingen, hallucinaties, dementie, schizofrenie en beroerte kunnen ook voorkomen.

Hoewel de syfilisinfectie kan worden gewist tijdens het tertiaire stadium, kan schade aan het hart, de nieren en andere organen permanent zijn en leiden tot orgaanfalen in de laatste fase. De behandeling wordt bepaald door het type en de omvang van de schade.

Syfilis is niet besmettelijk tijdens het tertiaire stadium.

Complicaties bij pasgeborenen

Aangeboren syfilis is een ernstige aandoening waarbij een zwangere moeder met syfilis T. pallidum doorgeeft aan haar ontwikkelende baby.

Onbehandelde syfilis tijdens de zwangerschap kan soms leiden tot een miskraam of doodgeboorte. Van de baby’s geboren met syfilis, zal maar liefst tweederde geen symptomen hebben tijdens de eerste paar levensjaren. Indien onbehandeld, kunnen de symptomen zijn:

• Lever- en miltvergroting
• Petechia (paarsachtige huidvlekken veroorzaakt door gescheurde haarvaten)
• Profuse neusdruppel (bekend als syfilitische "snuffels") met zeer infectieuze mucusafscheiding
• Neurosyphilis
• Longontsteking
• Geelzucht ( geelverkleuring van de huid en ogen)
• Epileptische aanvallen

Op de leeftijd van 2 kan het kind kenmerkende gezichts- of fysieke misvormingen en significante sensorische stoornissen hebben, waaronder:

• Blunted upper front teeth (bekend als Hutchinson ’teeth)
• Een ineenstorting van het benige deel van de neus (zadelneus)
• Een vooruitstekend kaakbot en een verkorte bovenkaak
• Een uitstekend voorhoofdsbeen van de schedel (frontale nok)
• Gezwollen knieën
• Buiging van de scheenbeenderen (sabelscheen)
• Ontsteking en littekenvorming van het hoornvlies (interstitiële keratitis)
• Glaucoma
• Doofheid
• Ontwikkelingsachterstand

De verwante dood bij deze kinderen wordt meestal veroorzaakt door een longbloeding.

Wanneer moet u een arts raadplegen

Omdat symptomen van syfilis gemakkelijk worden gemist of een verkeerde diagnose worden gesteld, moet u actie ondernemen als u zelfs vermoedt dat u bent geïnfecteerd. Als u een risico hebt of ooit heeft gehad – hetzij vanwege onbeschermde seks, meerdere partners hebben of HIV-positief zijn – moet u overwegen een SOA-scherm te krijgen of u symptomen heeft of niet.

Bovendien moet het oplossen van symptomen nooit worden beschouwd als een teken dat een infectie is verdwenen. Als je twijfelt, doe jezelf dan een plezier en word getest. Tests zijn eenvoudig en kunnen meestal binnen enkele werkdagen resultaten opleveren.