Symptomen en oorzaken van prikkelbare darmsyndroom

Prikkelbare darm syndroom (IBS) is een functionele aandoening van de dikke darm (dikke darm) die krampachtige buikpijn, een opgeblazen gevoel, constipatie en / of diarree veroorzaakt. IBS is geclassificeerd als een functionele gastro-intestinale stoornis omdat er geen structurele of biochemische oorzaak kan worden gevonden om de symptomen te verklaren. Bij diagnostisch onderzoek vertoont de dikke darm geen bewijs van een ziekte zoals zweren of ontsteking.

Daarom wordt IBS pas gediagnosticeerd nadat andere mogelijke spijsverteringsstoornissen en ziekten zijn uitgesloten.

IBS wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd of verkeerd benoemd als colitis, slijmachtige colitis, spastisch colon, prikkelbare darmaandoening of spastische darm (colon). Deze verkeerde waarden blijven bestaan, hoewel IBS nu een erkende en behandelbare aandoening is. Beïnvloed tussen 25 en 55 miljoen mensen in de Verenigde Staten, resulteert IBS in 2,5 tot 3,5 miljoen jaarlijkse bezoeken aan artsen. 20 tot 40 procent van alle bezoeken aan gastro-enterologen zijn te wijten aan symptomen van IBS.

Symptomen

De symptomen van IBS kunnen zijn:

Gas
Pijn
Opzwellen
Misselijkheid
Braken
Slijm in de ontlasting
Obstipatie
Diarree

Krampen worden vaak verlicht door een stoelgang, maar sommige mensen met IBS kunnen krampen hebben en niet in staat zijn om iets door te geven. De ernst van de symptomen varieert en kan variëren van lichte ergernis tot slopende. Bloed in de ontlasting, koorts, gewichtsverlies, braken en aanhoudende pijn zijn geen symptomen van IBS en kunnen het gevolg zijn van een ander probleem. IBS leidt niet tot een organische ziekte, zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, of enig type darmkanker.

Oorzaken

Spieren in de dikke darm komen gewoonlijk een paar keer per dag samen, waarbij de ontlasting wordt doorgevoerd en uiteindelijk resulteert in een stoelgang. Er wordt aangenomen dat deze spieren in een persoon met IBS uitzonderlijk gevoelig zijn voor bepaalde stimuli of triggers.

Onderzoekers weten niet precies waarom de spieren in de dikke darm van een persoon met IBS gevoeliger zijn.

IBS wordt echter niet veroorzaakt door stress of sterke emoties. Sommige mensen hebben hun eerste opflakkering van IBS-symptomen tijdens een stressvolle periode in hun leven, zoals de dood van een familielid of verlies van een baan. Deze spanningen veroorzaakten echter niet de aandoening, maar verergerden het tot het punt waarop het meer merkbaar of hinderlijk werd.

De verschillende vormen van IBS

Er zijn 3 verschillende vormen van IBS: Diarree-overheersend (D-IBS), constipatie-overheersend (C-IBS) en alternerende constipatie en diarree (A-IBS). Symptomen van de verschillende vormen zijn onder meer:

D-IBS: abdominaal ongemak of pijn, urgentie en diarree
C-IBS: abdominaal ongemak of pijn, opgeblazen gevoel en obstipatie
A-IBS: intermitterende symptomen van D-IBS en C-IBS

Diagnose

IBS is een diagnose van uitsluiting, wat betekent dat organische ziekten, infectie of andere oorzaak van de symptomen moeten worden uitgesloten. In 1988 bepaalde een groep artsen criteria om IBS nauwkeuriger te diagnosticeren. Deze reeks richtlijnen die de symptomen beschrijft en parameters toepast zoals frequentie en duur, staat bekend als de Rome Criteria en maakt een meer accurate diagnose van IBS mogelijk.

Symptomen in de Rome Criteria zijn niet de enige indicatoren van IBS. Extra-intestinale symptomen zijn:

Misselijkheid
Vermoeidheid
Volledige sensatie na zelfs een kleine maaltijd
Braken

Tests gebruikt voor diagnose

Naast het gebruik van de Rome-criteria kunnen artsen verschillende tests uitvoeren om er zeker van te zijn dat er geen ontsteking of infectie in het lichaam is.

Bloedonderzoek.Een bloedtest kan worden gebruikt om het aantal witte bloedcellen te bepalen of bloedarmoede aanwezig is. Een hoog aantal witte bloedcellen geeft artsen een indicatie dat er ergens in het lichaam ontstekingen plaatsvinden. Ontsteking is geen symptoom-IBS.

Fecale occulte bloedtest.Deze test kan bloeden bijna overal in het spijsverteringskanaal detecteren, zelfs als het met het blote oog niet zichtbaar is.

Bloed in de ontlasting is geen symptoom van IBS.

Kruk cultuur.Een arts kan andere oorzaken van diarree, zoals een bacteriële infectie of parasiet, met een stoelgangcultuur, willen uitsluiten. Als er bacteriën worden gevonden, kunnen de wetenschappers het testen om te bepalen welke soort het is en hoe het het beste kan worden behandeld.

Bariumklysma.Een bariumklysma (of lagere gastro-intestinale reeks) gebruikt bariumsulfaat en lucht om de bekleding van het rectum en de dikke darm te beschrijven. Intestinale afwijkingen kunnen verschijnen als donkere silhouetten of patronen langs de darmwand op de röntgenfoto.

Sigmoidoscopie.Een sigmoidoscopie is een manier voor een arts om het laatste een derde deel van de dikke darm te onderzoeken. Tijdens de procedure kan een biopsie worden uitgevoerd, die zal worden getest om de arts te helpen bij het vaststellen van de oorzaak van een ontsteking.

Colonoscopie.Een colonoscopie wordt gebruikt om de binnenkant van de dikke darm te onderzoeken buiten de gebieden die door een sigmoïdoscopie kunnen worden bereikt. Biopten worden tijdens de test genomen en patiënten worden normaal verdoofd of krijgen ‘schemerslaap’ zodat ze geen pijn voelen.

Andere tests kunnen door artsen worden gebruikt om IBS te diagnosticeren of om andere mogelijke diagnoses uit te sluiten.

Medicatie voor behandeling

Er kunnen verschillende soorten medicijnen worden gebruikt om IBS te behandelen. Het doel van medicatie is om lastige IBS-symptomen te verminderen, zoals diarree, krampen, pijn of obstipatie.

Anticholinergica.Deze klasse geneesmiddelen beïnvloedt de zenuwcellen of zenuwvezels en wordt gebruikt om spierspasmen in de darm te kalmeren en symptomen van IBS te helpen, zoals krampen of diarree.

Dicyclomine (Bentyl).Dicyclomine ontspant de spieren van de darm en de blaas om spasmen te voorkomen en vermindert de hoeveelheid geproduceerd maagzuur. Dicyclomine kan veilig langdurig worden gebruikt, onder begeleiding van een arts. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn constipatie, droge mond, neus, keel of huid en een verminderd vermogen om te transpireren (wat kan bijdragen aan een hitteberoerte).
Belladonna / Phenobarbital (Donnatal, Antispas, Barbidonna, Donnapine, Hyosophen, Spasmolin).Deze combinatie van twee geneesmiddelen wordt gebruikt om de spieren in de blaas en darmen te ontspannen en het maagzuur te verminderen. Fenobarbital is een mild kalmerend middel dat verslavend kan zijn. Vaak voorkomende bijwerkingen van belladonna / fenobarbital zijn hoofdpijn, misselijkheid, obstipatie, huiduitslag en braken. Dit medicijn kan 4 of 5 dagen duren om effectief te zijn en kan, onder toezicht van een arts, veilig worden gebruikt voor de lange termijn.
Hyoscyamine (Levsin, Anaspaz).Deze combinatie van twee geneesmiddelen, belladonna-alkaloïden en barbituraten, wordt gebruikt om de spieren in de blaas en darmen te ontspannen en maagzuur te verminderen. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, misselijkheid, obstipatie, huiduitslag en braken. Hyoscyamine kan langdurig worden ingenomen onder begeleiding van een arts zolang de bijwerkingen afwezig zijn of aanvaardbaar zijn.
Chloordiazepoxide / clidinium (Librax). Chloordiazepoxide / clidinium voorkomt spams in de darmen en ook de blaas. Chloordiazepoxide is een kalmerend middel en kan verslavend zijn. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn een opgeblazen gevoel, verminderd zweten, duizeligheid, slaperigheid, droogheid van de mond en hoofdpijn. Dit medicijn kan 4 of 5 dagen duren om effectief te zijn en, onder toezicht van een arts, op lange termijn veilig worden gebruikt.

Antidiarree.Antidiarree worden gebruikt om het effect van de darm te vertragen. Deze medicijnen kunnen worden gebruikt om diarree te voorkomen die ontstaat door IBS.

Difenoxylaat / atropine (Lomotil).Het difenoxylaatgedeelte van dit medicijn wordt gebruikt om diarree te behandelen, terwijl de atropine spierspanningen in de darmen verlicht. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, duizeligheid, slaperigheid, wazig zicht, droge mond en obstipatie. Hoewel het geen narcotica is, is difenoxylaat afgeleid van verdovende middelen en kan het licht verslavend zijn. Difenoxylaat / atropine wordt meestal voorgeschreven om diarree op korte termijn te beheersen en wordt niet aanbevolen voor langdurig gebruik.
Alosetron hydrochloride (Lotronex).Dit medicijn wordt alleen gebruikt voor de behandeling van vrouwen met ernstige D-IBS. Alosetron-hydrochloride werd goedgekeurd en vervolgens door de FDA van de markt gehaald na verschillende gevallen van ernstige bijwerkingen bij vrouwen die het innamen. Het is nu alleen goedgekeurd voor gebruik op een beperkte basis. Alosetron hydrochloride verstoort de werking van seratonine, een stof in het lichaam die invloed heeft op de beweging en pijn in de darmen. De behandeling begint gewoonlijk met een 4 weken durend onderzoek en kan nog 4 weken worden voortgezet onder toezicht van een arts.

Supplementen om te helpen met symptomen

Veel mensen met IBS kunnen supplementen gebruiken om traditionele medische therapie aan te vullen of te vervangen. Er zijn supplementen die kunnen helpen met IBS-symptomen, maar het is belangrijk op te merken dat ze ook bijwerkingen kunnen hebben, en het gebruik ervan moet altijd aan artsen worden gemeld, net als elk ander medicijn.

Acidophilus.Acidophilus is de "goede bacterie" die in uw dikke darm leeft. Een supplement kan de gezonde darmbacteriën helpen groeien terwijl ze de schadelijke bacteriën verminderen. Fructo-oligosacchariden (FOS) kunnen aan acidophilus-pillen worden toegevoegd. FOS zijn koolhydraten die niet door mensen worden verteerd, maar die de nuttige bacteriën helpen groeien. Acidophilus komt in een capsulevorm en de bacteriën moeten levend zijn om effectief te zijn.

Kamille.Kamille is een bekend antispasmodicum en kan de spieren in het spijsverteringskanaal kalmeren. Hoewel er met betrekking tot IBS geen studies bij mensen zijn uitgevoerd naar dit supplement, is aangetoond dat het irritatie en krampen bij dieren vermindert. Kamille kan worden genomen als een thee, of als een capsule.

Gember.Het is al lang bekend dat gember helpt bij misselijkheid en kan ook helpen bij het stimuleren van de peristaltiek en het verminderen van pijnlijke krampen. Gember kan worden genomen als een thee, een capsule of zelfs in voedsel.

Pepermuntolie.Pepermunt kan spieren ontspannen in het hele spijsverteringskanaal. Dit helpt de spasmen in de dikke darm te verminderen, maar het kan ook de onderste slokdarmsfincter ontspannen en brandend maagzuur veroorzaken of gastro-oesofageale refluxziekte verergeren. Pepermuntolie kan in capsule- of theevorm worden ingenomen. Hoewel ze het meest effectief zijn, kunnen capsules anale irritatie veroorzaken.

Alternatieve en complementaire therapieën

Hypnose.Een baanbrekend onderzoek in 1984 toonde aan dat IBS-patiënten die met hypnotherapie werden behandeld, niet alleen een significante verbetering van hun symptomen vertoonden, maar ook gedurende de onderzoeksperiode van 3 maanden niet terugvalden. Gut Directed Hypnotherapy is speciaal ontwikkeld voor PDS-patiënten en het is bewezen dat het in 80% van de gevallen de symptomen vermindert.

Cognitieve gedragstherapie.Gedragstherapie helpt de associaties tussen zorgwekkende omstandigheden en iemands typische reactie daarop te herdefiniëren. Cognitieve therapie onderzoekt de relatie tussen gedachten en symptomen. Samen zijn deze twee behandelingen bekend als cognitieve gedragstherapie (CGT). De therapie kan beginnen met een dagboek van IBS-symptomen, vervolgens doorgaan met biofeedback, positieve zelfpraat en het verminderen van negatieve reacties op stress.

Hoe het voedsel IBS beïnvloedt

Hoewel voedsel geen IBS veroorzaakt, kan het eten van bepaald voedsel, dat ’triggerfood’ wordt genoemd, symptomen van diarree, een opgeblazen gevoel of pijn veroorzaken. Helaas is er geen dieet dat voor alle mensen met IBS werkt, maar er zijn enkele richtlijnen die kunnen helpen.

Het eten van meerdere kleinere maaltijden gedurende de dag, in plaats van drie grote, kan de symptomen helpen verminderen (grote maaltijden kunnen krampen en diarree veroorzaken). Bovendien kan het nuttig zijn om maaltijden laag in vet en rijk aan koolhydraten te houden, zoals volkoren brood, pasta, rijst, fruit, groenten en granen. Een eiwitarm dieet met een laag vetgehalte kan ook helpen bij pijn na het eten.

Veel voorkomende triggervoedingsmiddelen zijn:

Alcohol
Kunstmatige zoetstoffen of suikervervangers
Kunstmatig vet (Olestra)
Koolzuurhoudende dranken
Kokosmelk
Koffie (zelfs cafeïnevrij)
Zuivel
Eidooiers
Gefrituurd voedsel
Oliën
Gevogelte en donker vlees
Rood vlees
Verkorten
Vette chocolade

Oplosbare vezels hebben verschillende voordelen die ook de symptomen van IBS kunnen verminderen. Vezels kunnen spasmen voorkomen, omdat het de dikke darm enigszins opgezwollen houdt. Het absorbeert ook water, waardoor de ontlasting niet te hard wordt en daarom moeilijk te passeren is. Aanvankelijk overschakelen naar een vezelrijk dieet kan gas en zwelling verhogen, maar deze symptomen zouden binnen een paar weken moeten afnemen naarmate het lichaam zich aanpast.

Supplementen kunnen nuttig zijn bij het toevoegen van de noodzakelijke vezels aan het dieet. Er zijn drie hoofdsoorten oplosbare vezelsupplementen (psyllium, methylcellulose en polycarbophil) en elk heeft verschillende gebruiksdoelen, bijwerkingen en eigenschappen.

Het verminderen van de inname van voedsel dat darmgas veroorzaakt, kan helpen om een opgeblazen gevoel te verminderen. Kauwgom verhoogt het gas in het lichaam, evenals het slikken van lucht tijdens het eten (dit kan voorkomen bij het slurpen van vloeistoffen of praten tijdens het eten). Koolzuurhoudende dranken (zoals frisdrank of bruisend water) kunnen ook leiden tot een opgeblazen gevoel en intestinaal gas (evenals oprispingen).

Voedingsgevoeligheden

Sommige mensen met IBS kunnen ook voedselovergevoeligheden hebben. Voedselgevoeligheid is anders dan een echte voedselallergie, dus het wordt mogelijk niet gedetecteerd in traditionele allergietests. Enkele van de meer algemene oorzaken van voedselgevoeligheid zijn:

Sorbitol (een suikervervanger)
Fructose (te vinden in vruchtensap en gedroogd fruit)
Lactose (aangetroffen in melk)
Tarwezemelen

Lactose-intolerantie is een veel voorkomende aandoening die het gevolg is van het onvermogen van het lichaam om lactose of melksuiker te verteren. Symptomen zijn gas, een opgeblazen gevoel en soms zelfs pijn. Als vermoed wordt dat lactose-intolerantie bestaat, moet het vermijden van melk en melkproducten de symptomen verminderen.

Uw IBS-triggervoedsel vinden

Het bijhouden van een voedsel- en symptoomagenda is een goede manier om voedsel te traceren dat tot IBS-aanvallen leidt. Het voedingsdagboek moet niet alleen de tijd en het voedsel bevatten, maar ook waar ze werden gegeten en de gemoedstoestand of gemoedstoestand. Het is belangrijk om elk voedsel (zelfs het snoep dat je eet uit de kom op het bureau van je collega) op te nemen en hoe het werd bereid (dat wil zeggen "gebraden kip", niet alleen "kip"). Het dagboek moet meerdere keren per dag worden ingevuld, zodat er niets wordt vergeten. Na enkele weken kan een arts of een diëtist helpen bij het beoordelen van het dagboek om trigger-voedingspatronen te vinden.