Trekt ademhaling in de frisse lucht van een mooie lentedag jeukende ogen en een loopneus op? Of ervaar je een jeukende uitslag door gewoon op een met gras begroeide heuvel te zitten?
Als dat het geval is, kunt u een grasallergie krijgen. Dit type allergie komt vaak voor en kan optreden bij inademing van grasstuifmeel of bij sommige mensen, directe blootstelling van de huid aan gras.
Interessant is dat grasallergie ook geassocieerd kan worden met het fruitpollen syndroom, wat resulteert in voedselallergieën voor tomaten, aardappelen en perziken.
Wat zijn de symptomen van een grasallergie?
Graspollen zijn het meest aanwezig in de lucht tijdens de late lente of vroege zomermaanden, en het is bekend dat het een verscheidenheid aan verschillende allergische symptomen veroorzaakt, zoals:
- Allergische rhinitis (niezen, loopneus en verstopte neus, verstopte neus)
- Allergische conjunctivitis (jeuk , waterige en / of rode ogen)
- Astma (een hoest, piepende ademhaling, beklemd gevoel op de borst, moeite met ademhalen)
Een reden waarom grasallergie zo vaak voorkomt, is dat het stuifmeel door de wind wordt verspreid en niet door insecten wordt meegevoerd, dus er zijn gewoon meer blootstellingsmogelijkheden.
Minder vaak leidt direct contact met gras tot allergische reacties zoals jeuk, urticaria (ook netelroos genoemd) en eczeem (ook wel atopische dermatitis genoemd).
Hoe wordt de diagnose Grassalergie gesteld?
Er zijn twee hoofdgroepen gras: grassen in het noorden en het zuiden. Noordelijke grassen komen vaak voor in koudere klimaten en omvatten timothee, rogge, boomgaard, zoete lente, rode top en bluegrasses.
Zuidelijke grassen zijn aanwezig in warmere klimaten; Bermudagras is het belangrijkste gras in deze categorie.
Als u een grasallergie heeft, is de kans groter dat u allergisch bent voor de meeste soorten grassen, zo niet alle grassen, omdat graspollen zeer vergelijkbare eiwitten hebben die allergieën veroorzaken. Toch kan een allergietest, om zeker te zijn, bepalen voor welke stammen u allergisch bent.
Een allergietest kan bestaan uit een bloedtest of een huidpriktest met allergieën. In de huidpriktest wordt een vloeibare druppel grasextracten (het allergeen) geprikt op het huidoppervlak van de rug of onderarm. Als er binnen ongeveer 15 minuten een rood, verhoogd gebied ontstaat, is de test positief, wat aangeeft dat je een grasallergie hebt.
Hoe zijn voedselallergieën gerelateerd aan gras?
Allergieën voor gras kunnen een persoon vatbaar maken voor orale allergiesyndroom (OAS) veroorzaakt door kruisreactiviteit tussen eiwitten in vers fruit en groenten en graspollen.
Allergie voor graspollen is geassocieerd met OAS met tomaten, aardappelen, meloenen, sinaasappelen en perziken. De eiwitten in de groenten en fruit die OAS veroorzaken, kunnen gemakkelijk worden afgebroken door het koken of verwerken van de aanstootgevende voedingsmiddelen. Dat is de reden waarom symptomen meestal niet voorkomen bij gekookt of bewerkt voedsel zoals tomatensaus.
Als u een verse tomaat eet, kunt u echter jeuk, brandend of stekend gevoel in uw mond, keel en tong ervaren. De symptomen duren meestal slechts enkele seconden of minuten, omdat de eiwitten die de symptomen veroorzaken snel worden afgebroken door speeksel. Anafylaxie van OAS is zeldzaam maar kan voorkomen.
Hoe wordt een grasallergie behandeld?
Als u denkt dat u mogelijk een grasallergie heeft, neem dan contact op met uw arts en test uzelf.
Als u een bevestigde grasallergie heeft, zijn er manieren om uw blootstelling te verminderen en uw symptomen te verminderen.
Verminder blootstelling: Ten eerste kunt u proberen uw grasblootstelling te verminderen door binnen te blijven en uw ramen te sluiten tijdens dagen met hoge grasstuifentelling. Het is ook verstandig om te douchen nadat u buiten bent geweest om resterend stuifmeel op uw huid te verwijderen.
OTC-oplossingen: Er zijn ook vrij verkrijgbare geneesmiddelen die uw symptomen zoals neussprays of spoelingen kunnen verlichten. Deze sprays kunnen de binnenkant van uw neus hydrateren en congestie verminderen. De nasale steroïde spray Flonase (fluticasonpropionaat) is ook vrij verkrijgbaar en kan ontstekingen in uw neus verminderen. U moet echter wel eerst met uw arts praten voordat u het gaat proberen, omdat dit bijwerkingen kan veroorzaken.
Als u wordt blootgesteld aan gras en een allergische reactie hebt, kunt u zonder recept antihistaminica nemen om uw symptomen te verlichten. Orale antihistaminica kunnen jeuk en netelroos veroorzaakt door directe grasblootstelling behandelen. Ze zijn vooral effectief wanneer ze worden gecombineerd met zwemmen of kleren verwisselen na een aanzienlijke blootstelling aan gras, bijvoorbeeld na een voetbalwedstrijd.
Geneesmiddelen op recept: Ernstige allergieën kunnen receptplichtige medicijnen vereisen. U kunt ook immunotherapie proberen – de introductie van kleine hoeveelheden van een allergeen in uw systeem – waardoor uw reactie op gras na verloop van tijd afneemt.
Immunotherapie: Immunotherapie kan worden toegediend als allergieschoten (subcutane immunotherapie genaamd) of sublinguaal, waarbij een tablet met graspollen onder de tong wordt gebruikt. Subcutane immunotherapie kan effectiever zijn, maar sublinguale immunotherapie is waarschijnlijk handiger en comfortabeler. Bovendien komen de lichaams- of systemische reacties op de oplosbare tabletten bij de tabletten minder vaak voor in vergelijking met de shots.
Er zijn momenteel twee door de FDA goedgekeurde tabletten voor sublinguale (onder de tong) voor de behandeling van allergische rhinitis (met of zonder allergische conjunctivitis) bij kinderen en volwassenen van een allergie voor graspollen:
- Oralair (een sublinguaal tablet met 5-grass pollen-extract)
- Grastek (een sublinguale tablet van stuifmeel van Timothy)
Een woord van heel dichtbij
Een grasallergie komt vaak voor, en het goede nieuws is dat je er goed mee kunt leven door kleine gedragswijzigingen aan te brengen en vrij verkrijgbare medicijnen op recept te gebruiken. Als deze niet werken, maak je dan geen zorgen, immunotherapie is een verstandige optie.
Zorg ervoor dat u een allergoloog ziet, zodat u een behandelingsplan kunt opstellen dat het beste bij u past.
