Staartbeenpijn, technisch genoemd coccygodynie, is geen pretje op het strand.
Coccygodynie kan het gevolg zijn van een val of ander trauma op het onderste deel van uw wervelkolom. Een dergelijk trauma kan het periostum (bindweefsel rond het bot) doen kneuzen, waardoor pijn ontstaat. Valt op het staartbeen kan ook het bot breken, het ontwrichten (bij het sacroccygeale gewricht, wat de plaats is waar het stuitbeen en het heiligbeen samenkomen), of beide.
Wat de uitkomst van het trauma ook is, het is vaak moeilijk om pijnverlichting te krijgen voor een beschadigd staartbeen.
In feite, omdat zitten – een belangrijke activiteit voor de meesten van ons, en een die direct invloed heeft op het stuitbeen – erg ongemakkelijk kan zijn als je coccygodynie hebt, is deze aandoening berucht om het onderbreken van de kwaliteit van leven. Gerelateerd: Coccyx en Sacrum
Oorzaken Hoewel coccygodynie meestal het gevolg is van een soort trauma aan het staartbeen, zijn er ook andere oorzaken.
Problemen met uw coccyxbot die kunnen leiden tot coccygodynie kunnen verwondingen omvatten (inclusief maar niet beperkt tot vallen, zoals hierboven besproken), schijfdegeneratie bij uw sacrococcygeal (hierboven gedefinieerd) en / of intercoccygeale gewrichten (gewrichten tussen de kleine botstukken die samen omvatten het stuitbeen), botuitlopers bij het stuitbeen (coccygeal spicule genoemd), infectie in het bot (osteomyelitis genoemd) of een tumor op het bot.
Een andere oorzaak van coccygodynie (bij de moeder) is een pijnlijke vaginale bevalling.
Coccygodynia kan ook het gevolg zijn van verwezen pijn, d.w.z. pijn die voortkomt uit organen waarin stoornissen aanwezig zijn. Voorbeelden kunnen aandoeningen of problemen in de sigmoïde colon, het urogenitale systeem en / of het rectum zijn.
Niet alleen dat, pijn in het staartbotgebied kan soms worden herleid tot problemen die zich voordoen bij, op of in nabijgelegen structuren.
Voorbeelden zijn: problemen in het lumbosacrale gebied van uw wervelkolom, sacrum en sacro-iliacale gewrichtsproblemen, piriformis syndroom, ziekten van de bekkenorganen, aambeien en meer.
Gerelateerd:
Piriformis Syndroom
Eindelijk, uw coccygodynia kan een geval van "oorzaak onbekend" zijn. In een overzicht van studies getiteld "Coccygodynia: etiologie, pathogenese, klinische kenmerken, diagnose en therapie", gepubliceerd in het januarinummer van het Kroatische medische tijdschrift Lijec Vjesn
, stelt auteur Grgić dat 30% van de coccygodynie idiopathisch is; met andere woorden, de reden voor de staartbotpijn kon niet worden gevonden. Hypermobiel staartbeenDat gezegd hebbende, hypermobiliteit van het stuitbeen (hypermobiliteit verwijst naar de neiging van het bot om te subluxeren) is de meest voorkomende medische bevinding geassocieerd met staartbotpijn. Grgić beweert dat 70% van de patiënten met coccygodynie tekenen vertoonde van overmatige beweging van dit bot toen dynamische röntgenfoto’s werden gemaakt.
Samen met letsel (zoals hierboven vermeld), kan overbelasting van het stuitbeen tijdens beweging zowel als stationair een hypermobiel (en pijnlijk) stuitbeen veroorzaken. Activiteiten en staten van bestaan die je vatbaar maken voor overbelasting van je stuitbeen zijn onder meer zwaarlijvig zijn en / of lange tijd zitten (statische overbelasting), en fietsen, roeien of rijden (dynamische overbelasting).
In hun in 2014 gepubliceerde studie in de
Ochsner Journal ass stellen onderzoekers dat obesitas en vrouwelijkheid twee risicofactoren zijn voor staartbeenpijn.
Symptomen van coccygodynie Symptomen van coccygodynie zijn onder meer ongemak en pijn aan de basis van uw wervelkolom (dit is waar het bot van het stuitbeen zich bevindt). Het kan ook pijn in uw onderrug en / of heupen omvatten. Misschien krijg je ook pijn in je benen.De mate van Coccygodynia varieert van persoon tot persoon. De ernst van uw coccygodynie-pijn kan na verloop van tijd verslechteren.
Zoals ik eerder al zei, kan coccygodynie uw levensstijl zeer ontwrichten. Het kan een goede nachtrust bederven en uw vermogen onderbreken om activiteiten uit te voeren waarin zitten en / of buigen noodzakelijk is.
Het kan ook het ondoelmatig maken van lichamelijke functies bewerkstelligen.
Dit betekent dat dingen die u gewoonlijk doet – en misschien als vanzelfsprekend beschouwen – zoals werken op uw computer of rijden, te pijnlijk worden. Het is een feit dat wanneer je je bot van het stekelbeen belast, zelfs als het oppervlak onder je een zacht kussen of een stoel is, je pijn waarschijnlijk zal toenemen. Je zult ook merken dat het moeilijk is om vanuit een zittende positie op te staan.
Diagnose
Artsen diagnosticeren meestal coccygodynie door een medische geschiedenis te nemen, een lichamelijk onderzoek uit te voeren (waarbij sprake is van palpatie van het gebied) en standaard- en dynamische röntgenstralen te nemen. Hoogstwaarschijnlijk zal uw arts u vragen om te gaan zitten en / of wat te gaan fietsen, om te proberen uw pijn en symptomen te reproduceren.
Relevant:
Communiceer uw symptomen met uw arts
Een diagnose van de coccygodynie wordt vaak bevestigd door middel van een injectie. In dit geval wordt een lokaal anestheticum geïnjecteerd op de specifieke plaats of plaatsen in het staartbotgebied waaruit, op basis van wat u zegt over uw symptomen en de resultaten van uw lichamelijk onderzoek, evenals de röntgenfoto’s en mogelijk een MRI (zie hieronder voor meer informatie), uw arts vermoedt dat de pijn is ontstaan.
Onderzoek naar MRI’s Meestal wordt een MRI niet gebruikt in het diagnoseproces. Maar in 2012 ontdekten Franse onderzoekers dat MRI’s details kunnen verschaffen die kunnen worden gebruikt om de oorzaak van een pijnlijk staartbeen te bepalen. Hun onderzoek onthulde dat wanneer de relatieve toestand van de mobiliteit van het stuitbeen bekend is, een MRI kan helpen om een beeld te schetsen van wat er gaande is. In de studie lieten 105 van de 172 geteste gevallen een mobiel staartbeen zien. Hiervan vertoonden de meesten abnormale schijven; bij de 67 patiënten met een rigide (immobiel) stuitbeen werden abnormale kenmerken gevonden aan de onderkant van het bot, de tip genoemd.
Behandeling en pijnverlichting
Het is helemaal niet gemakkelijk om pijnstilling te krijgen voor coccygodynie.
Zoals met de meeste spine-problemen, is de behandeling opgedeeld in twee hoofdtypen: conservatief (niet-invasief) en chirurgisch (ook invasief genoemd). De operatie voor staartbotpijn wordt een coccygetectomie genoemd. Het kan een gedeeltelijke of totale verwijdering van het staartbeen zijn; deze operatie is meestal gereserveerd voor momenten waarop al het andere zonder succes is geprobeerd. Over het algemeen zijn de resultaten op zijn best gematigd, en door een operatie te ondergaan, loop je het risico complicaties te ervaren.
Conservatieve behandeling voor staartbotpijn omvat rust, medicatie, zoals NSAID’s (vooral in het begin), zittend op een kussen met een gat uit het midden gesneden (vaak gekscherend een "whoopie-kussen" genoemd), acupunctuur en fysiotherapie. Als je eenmaal in de chronische fase van de blessure bent, kan fysiotherapeutische behandeling handen inhouden op technieken om de flexibiliteit van de bekkenbodem te vergroten – met name de levator ani-spier, die op zijn beurt het stuitbeen kan vrijgeven als het vastzit.
De hierboven genoemde onderzoekers wier studie in 2014 werd gepubliceerd in de
Ochsner Journal
zeggen dat een multidisciplinaire aanpak van de behandeling het vaakst werkt. Ze zeggen ook dat niet-chirurgische behandeling ongeveer 90% van de tijd werkt.
Verwant: Fysiotherapeutische modaliteiten Uw arts kan voorstellen om een injectie met steroïden of een injectie met een lokaal anestheticum te krijgen om u te helpen de pijn aan te pakken. (Acupunctuur kan hierbij ook helpen.) Soms wordt een pijnbestrijdingsprocedure die bekend staat als radiofrequentie-ablatie gebruikt voor coccygodynie, maar dit wordt over het algemeen niet aanbevolen.
