Seks kan een belangrijk onderdeel van een relatie zijn, maar al te vaak denken mensen met een handicap, zoals fibromyalgie (FMS) en chronisch vermoeidheidssyndroom (ME / cvs) dat ze om hun seksuele activiteit ernstig te beperken, of zelfs helemaal op te geven.
Of pijn of vermoeidheid is genoeg om iemand bang te maken of seksuele activiteit te vermijden. Wanneer u het FMS-symptoom heeft van allodynie (pijn bij zachte aanraking) of het ME / CVS-symptoom van post-exertionele malaise (uitputting door matige activiteit), kan seks onmogelijk lijken.
Maar met open communicatie, experimenten en vooruitdenken kun je misschien je seksleven terugvinden.
Obstakels voor seksuele activiteit
Pijn en vermoeidheid kunnen serieuze obstakels zijn, maar ze zijn zeker niet de enige waar we voor staan met FMS en ME / CVS.
- Zelfbeeld
Het kan moeilijk zijn om u sexy te voelen wanneer u zich niet goed voelt over uzelf. Chronische ziekte kan een grote tol van je zelfrespect vragen. U kunt zich gebrekkig, kapot en ontoereikend voelen, alsof u niets meer te bieden heeft. Je kunt je ook schuldig voelen over dingen die je niet meer kunt doen. Ziekte kan ook leiden tot gewichtstoename, wat het probleem kan vergroten. Als je niet veel moeite kunt doen in je uiterlijk, helpt het ook niet. - Gespannen relaties
Het is vaak moeilijk voor onze significante anderen om af te koelen met onze ziekte en de veranderingen die het ons leven toebrengt. Helaas hebben sommigen moeite om te geloven dat we echt ziek zijn en niet alleen maar lui zijn of proberen aandacht te krijgen. Dit is een factor die op verschillende manieren kan werken: een daling van de seksuele activiteit kan de relatie belemmeren, of een relatie kan leiden tot een afname van de seksuele activiteit.
Hulp krijgen bij het uitleggen van uw ziekte aan uw geliefden
- Breinscheikunde
De ontregeling van de neurotransmitter van FMS en ME / CVS kan uw motivatie en interesse in een groot aantal dingen, waaronder seks, wegnemen. - Depressie
Depressie komt vaak voor bij chronische ziekten, en nog meer bij deze aandoeningen. Het kan je zin in seks verlagen, net als veel van de medicijnen ervoor.
- Seksuele stoornis
Antidepressiva zoals SSRI’s en SNRI’s kunnen seksuele disfunctie veroorzaken. Deze medicijnen worden vaak voorgeschreven voor FMS en ME / CVS, zelfs als depressie niet aanwezig is, omdat ze werken op neurotransmitters waarvan wordt aangenomen dat ze bij deze ziekten worden gedegreguleerd.
Seksuele disfunctie kan ook het gevolg zijn van FMS of ME / CVS, zo blijkt uit onderzoek. We weten er echter nog niet veel over anders dan dat het bestaat, dus nader onderzoek is nodig naar het waarom. - Overlappingsvoorwaarden
Andere ziekten, waaronder vulvodynie (pijn in de vulva) of interstitiële cystitis (pijn in de blaas), kunnen seksuele omgang buitengewoon pijnlijk maken, bovenop de pijn die u al hebt. - Angst
U kunt bang zijn dat seks uw symptomen verergert, waardoor u zich niet kunt ontspannen en niet kunt genieten van de ervaring. En je bent misschien niet de enige die wordt tegengehouden door angst – je partner kan ook bezorgd zijn over je pijn doen of symptomen veroorzaken.
De hindernissen overwinnen
Oplossingen voor deze problemen beginnen met communicatie – u moet communiceren met zowel uw partner als uw arts.
Open communicatie met je partner kan moeilijk zijn als je niet gewend bent om over seks te praten. Het is echter belangrijk voor hem / haar om te weten waar je pijn hebt, de grenzen van je uithoudingsvermogen en welke activiteit je prettig vindt.
Als je andere relatieproblemen hebt, moet je daar ook aan werken. Een parenadviseur kan misschien helpen.
U kunt ook een counsellor willen zien voor problemen met uw gevoel van eigenwaarde en depressie.
Uw arts kan u helpen bij het diagnosticeren en behandelen van overlappende aandoeningen, zoals vulvodynie of interstitiële cystitis, die u mogelijk in de weg zitten.
Praten over seks kan moeilijk zijn, of het nu thuis is of in een klinische setting.
De juiste posities
Mogelijk merkt u dat bepaalde seksuele activiteiten of posities minder energie verbruiken en dus minder kans hebben op een symptoomfakkel.
