Chronische lymfatische leukemie, of CLL, is de meest voorkomende leukemie in de westerse wereld. Het is goed voor ongeveer 30 procent van alle leukemieën.
CLL is ook de meest voorkomende leukemie bij volwassenen in de Verenigde Staten. Zoals veel kankers is de precieze oorzaak onbekend, en net als bij veel kankers zijn er momenteel geen strategieën beschikbaar voor preventie.
Uitzondering voor de regel?
Straling is een bekende risicofactor voor sommige soorten leukemie, maar CLL is enigszins als een uitzondering op die regel beschouwd.
Dit begrip is gebaseerd op een aantal observaties. Mensen die worden blootgesteld aan hoge doses straling – bijvoorbeeld tijdens ongelukken in kerncentrales – gaan vaak door met het ontwikkelen van andere soorten leukemie – maar niet CLL. En dus is het verband tussen straling en CLL controversieel. Een nieuwe studie onderzoekt echter de mogelijkheid dat radon – een stralingsbron – bepaalde patronen kan verklaren die worden gezien met CLL.
Radon: natuurlijk, Straling in de lucht
Radon is een radioactief gas. Het is onzichtbaar en heeft geen geur of smaak. Er zijn verschillende soorten straling en de straling van radon, bekend als alfa-straling, kan de huid of kleding niet binnendringen en reist slechts enkele centimeters van de bron in lucht. Wanneer de bron wordt ingeademd of ingeslikt, kan dat echter een probleem voor de menselijke gezondheid zijn. Wanneer je lucht inademt die radon bevat, wordt je lichaam blootgesteld en dit is een mogelijke oorzaak van longkanker.
De EPA schat dat radon elk jaar vele duizenden sterfgevallen veroorzaakt – sommige zelfs bij mensen die nog nooit gerookt hebben. In feite heeft de Chirurg Generaal gewaarschuwd dat radon tegenwoordig de op één na belangrijkste oorzaak is van longkanker in de Verenigde Staten. Alleen roken veroorzaakt meer sterfgevallen door longkanker. Als u toevallig rookt en uw huis hoge radonniveaus heeft, is uw risico op longkanker bijzonder hoog, volgens de EPA.
Waar komt Radon vandaan?
Net als zonnevergiftiging en giftige slangen, komt radon uit de natuur: de natuurlijke radioactieve afbraak van uranium in aarde, rotsen en water en komt in de lucht die je inademt. Radon is overal in de Verenigde Staten te vinden. Radon kan in elk type gebouw terechtkomen, zoals woningen, scholen en kantoren, en kan resulteren in een hoog radonniveau binnenshuis. De EPA biedt informatie over "radonzones" inclusief een interactieve kaart. Het agentschap merkt echter op dat de kaart niet is bedoeld om te worden gebruikt om te bepalen of een huis in een bepaalde zone op radon moet worden getest, omdat huizen met en zonder hoge niveaus van radon zijn gevonden in alle zones van de EPA.
Radon en CLL
Tot dusverre is de relatie tussen radon en CLL pure theorie – een associatie op basis van deze ene studie en misschien een paar kleine onderzoeken die mogelijk op vergelijkbare bevindingen hebben gezinspeeld. Er is nog niet voldoende definitief bewijs om de theorie te ondersteunen; het is echter een hypothese die momenteel wordt onderzocht.
De studie van 2016
"Het is bekend dat ecologische studies, inclusief die met betrekking tot radon, misleidend kunnen zijn," zeggen de auteurs van deze recente studie, omdat zij erkennen dat hier veel ruimte is voor fouten.
Desondanks merkten de twee onderzoekers die publiceerden in de Future Oncology van januari 2016, op dat de geografie van CLL niet willekeurig is, met hoge percentages in landelijke staten in Noord- en Midden-Amerika.
Ze vinden dit moeilijk uit te leggen. En ze merken ook op dat radon voor de meeste mensen de grootste bron van blootstelling aan ioniserende straling is.
Deze onderzoekers keken naar leeftijdgecorrigeerde incidentiecijfers voor CLL in Amerikaanse staten en probeerden de blootstelling van mensen in deze staten aan radon te schatten met behulp van een wegingsysteem – en statistieken om te proberen zich aan te passen voor bepaalde bekende factoren die mogelijk modderig zouden kunnen zijn de wateren.
Ze gebruikten dit statistische model en zagen een verband tussen CLL en radon. Ze merkten op dat deze associatie zou moeten worden gereproduceerd en gevalideerd – omdat mensen, geen staten, CLL ontwikkelen.
Bottom Line
Deze studie heeft interessante bevindingen en biedt brandstof voor verder onderzoek. Dit waren voorlopige bevindingen in die zin dat onderzoekers zich voornamelijk bezighielden met de vraag: "Is het mogelijk dat radonniveaus kunnen worden betrokken bij de ontwikkeling van CLL?" De auteurs suggereren dat de resultaten van deze studie enige basis vormen voor degenen die mogelijk later behandelen we de vraag of personen die worden blootgesteld aan hogere radonniveaus een groter risico lopen om CLL te ontwikkelen.Bronnen Schwartz GG, Klug M. Incidentiecijfers van chronische lymfatische leukemie in Amerikaanse staten worden geassocieerd met residentiële radonniveaus. Toekomstige oncologie. 2016; 12 (2): 165-74.
Environmental Protection Agency. EPA Beoordeling van risico’s van Radon in Homes. Van Ce van Straling en Binnenlucht. US EPA, Washington, DC, VS. www.epa.gov/radon/risk_assessment.html
Commissie voor de biologische effecten van ioniserende straling. Gezondheidseffecten van blootstelling aan lage niveaus van ioniserende straling. Beir V. National Academy Press, Washington, DC, USA (1996). www.nap.edu/read/11340/chapter/1
