Lymfoom kan op veel verschillende plaatsen in het lichaam optreden en sommige sites zijn zeldzamer dan andere. Voor zeldzame kankers bestaat er soms niet zoiets als een standaardtherapie. In deze gevallen doen artsen hun best om een behandeling te vinden die de grootste werkzaamheid heeft met de minste toxiciteit. Uw leeftijd en algemene gezondheidstoestand kunnen grote factoren zijn bij het bepalen welke therapieën voor u geschikt kunnen zijn.
Lymfoom van het primaire centrale zenuwstelsel
Primaire lymfoom van het centrale zenuwstelsel (PCNSL) is een zeldzame en agressieve vorm van non-Hodgkin-lymfoom. De prognose is meestal slecht voor mensen in de 60 en oudere leeftijdsgroep.
De helft van alle gevallen van PCNSL komt voor in deze leeftijdsgroep.
Hoewel het zeldzaam is, is PCNSL de laatste 30 jaar in opkomst. Een onderzoek bij 579 oudere patiënten met PCNSL in de jaren negentig in de VS toonde aan dat de mediane overleving slechts 7 maanden was. In die tijd was alleen de volledige radiotherapie van de hersenen de meest voorkomende behandeling in deze leeftijdsgroep, namelijk 46 procent.
Hoewel oudere personen agressieve systemische chemotherapie voor PCNSL kunnen verdragen, hebben ze meestal een slechtere prognose in vergelijking met jongere patiënten. Oudere mensen worden zwaarder getroffen door toxiciteit, met name de neurologische bijwerkingen na radiotherapie van de hele hersenen.
Patiënten met primaire CNS-lymfomen worden over het algemeen in twee fasen behandeld: de inductiefase, bedoeld om remissie te induceren, en de consolidatiefase, gegeven zodra remissie is bereikt.
De meest voorkomende behandeling is hooggedoseerde chemotherapie met Trexall (methotrexaat) gevolgd door consoliderende radiotherapie van hele hersenen, maar veel patiënten hervallen en sterven aan lymfoom of hebben een verhoogd risico op toxiciteit voor het zenuwstelsel.
Behandelingspatronen
Met deze uitdaging gingen Dr. Benjamin Kasenda en zijn collega’s systematisch op zoek naar onderzoeken naar therapieën voor deze ziekte bij 60-plussers.
Ze wilden in het bijzonder weten welke therapieën oncologen gebruikten als eerstelijnstherapie het vaakst bij patiënten met nieuw gediagnosticeerde PCNSL.
Ze vonden 20 gepubliceerde onderzoeken, waaronder informatie van 783 patiënten die voldeden aan hun studiecriteria, namelijk nieuw gediagnosticeerd met PCNSL, ouder dan 60 jaar en een intact / gezond immuunsysteem. Over het algemeen vonden ze dat de eerstelijnsbehandelingen voor personen in deze groep varieerden, en dat er geen definitieve standaardbehandeling was voor oudere patiënten met PCNSL.
Belangrijkste bevindingen
- Onderzoekers hebben ook vastgesteld dat de prognose in deze leeftijdsgroep de afgelopen tien jaar is verbeterd.
- Therapieën waarbij een hoge dosis methotrexaat werd gebruikt, hadden significant betere resultaten.
- Hooggedoseerde methotrexaat plus ten minste twee andere IV-geneesmiddelen – agressieve behandeling – vergeleken met hooggedoseerde methotrexaat plus orale chemotherapie waren NIET geassocieerd met een betere respons of overleving
- Bij mensen die chemotherapie met een hoge dosis methotrexaat kregen, werd radiotherapie van de hele hersenen geassocieerd met verbeterde overleving, maar ook met een verhoogd risico op neurologische bijwerkingen.
- Methotrexaat is nu het meest bestudeerde geneesmiddel bij de behandeling van PCNSL. Minder patiënten worden nu alleen behandeld met volledige hersenstralietherapie.
Bottom Line
Deze studie keek terug op wat er in het verleden was gedaan. Het was een retrospectieve en observationele studie en daarom heeft het enkele belangrijke beperkingen. Er zijn echter geen meer definitieve gegevens beschikbaar van prospectieve trials met PCNSL bij ouderen. Hier is wat deze groep concludeerde:
- Hoge dosis-methotrexaat-gebaseerde therapie moet worden aangeboden, zelfs aan tengere patiënten, waar mogelijk.
- Eerstelijnsbehandeling met combinaties van hooggedoseerde methotrexaat samen met orale middelen, procarbazine of temozolomide, bijvoorbeeld, leek ook veelbelovend en verdiende verder te worden onderzocht.
- Radiotherapie met hele hersenen kan de uitkomst verbeteren, maar het is geassocieerd met een verhoogd risico op neurologische bijwerkingen.
Tot slot wezen Kasenda en collega’s op de noodzaak van prospectieve trials die zijn ontworpen voor oudere PCNSL-patiënten.
