Pigmentair dispersiesyndroom (PDS) is een aandoening die vaak wordt gedetecteerd tijdens een routine oogonderzoek. PDS treedt op wanneer pigment van de achterkant van de iris, het gekleurde deel van uw oog, langzaam wordt vrijgegeven in de interne vloeistof die het voorste deel van het oog vult. Deze vloeistof, waterige humor genoemd, draagt het pigment op een cyclische manier door het voorste deel van het oog en naar het drainagekanaal van het oog, het trabeculaire netwerk.
Als er voldoende pigment vrijkomt, kan het beginnen met het dichten van dit afvoerkanaal en voorkomen dat de vloeistof goed wegstroomt. Wanneer dit gebeurt, kan de druk in het oog zich ophopen en pigmentair glaucoom veroorzaken.
Symptomen
Symptomen van PDS worden hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door plotselinge toename van de oogdruk. De aandoening kan episoden van symptomen veroorzaken, waaronder de volgende:
- Wazig zien
- Gekleurde halo’s rond lichten
- Lichte oogpijn
Risicofactoren
Hoewel iedereen PDS kan ontwikkelen, lijkt het veel vaker voor te komen bij jongere, blanke mannen tussen de leeftijden van 20-40. Interessant is dat de meeste mensen die PDS ontwikkelen bijziend zijn.
Oorzaken
PDS wordt veroorzaakt door overtollig pigment dat ronddrijft in het oog en dat is vrijgegeven aan de achterkant van de iris. Sommige mensen hebben een unieke ooganatomie waardoor de lens-zonules abrasief op de achterkant van de iris wrijven. Lens zonules zijn dunne vezels die de kristallijne lens van het oog op zijn plaats houden net achter de iris.
Naarmate de iris en lens van vorm veranderen, schuren de zonules tegen de iris en begint het pigment af te schilferen.
Diagnose
Omdat het pigment ronddrijft, wordt het in een verticaal patroon op het achteroppervlak van het hoornvlies geplaatst. In de oogzorg staat deze pigmentafzetting bekend als ‘Krukenberg’s Spindle’. Omdat dit pigment van de achterkant van de iris komt, kan de arts ook "transillumination of the iris" zien. Dat betekent dat de arts spleetachtige defecten in de iris ziet waar licht doorheen gaat vanwege het gebrek aan pigment.
Door gonioscopie te gebruiken, kan hij of zij overtollig pigment waarnemen dat wordt afgezet in het drainagekanaal van het oog. Oogdruk kan al dan niet verhoogd zijn. Als de patiënt pigmentglaucoom heeft ontwikkeld, kunnen ook tekenen van glaucoom worden waargenomen.
Wat u anders zou moeten weten
Het is belangrijk op te merken dat alle mensen met PDS geen pigmentair glaucoom ontwikkelen. De oogdruk kan sterk fluctueren bij patiënten met PDS of pigmentair glaucoom. Slechts ongeveer 30% van de mensen met PDS zal pigmentair glaucoom ontwikkelen. Wees niet verbaasd als uw arts u vraagt naar uw trainingsgewoonten. PDS-symptomen lijken meer voor te komen tijdens het sporten. Er wordt gedacht dat de krachtige beweging van de oefening ervoor kan zorgen dat er meer pigment vrijkomt. Wanneer er meer pigment vrijkomt, kan de oogdruk stijgen en de bijbehorende symptomen veroorzaken.
Het beste wat u kunt doen, is om jaarlijks of vaker terug te komen voor onderzoeken zoals voorgeschreven door uw arts. Pigmentair glaucoom moet, in tegenstelling tot het meer algemene "openhoek-glaucoom", snel worden gediagnosticeerd en agressief worden behandeld.
