Bacteriële vaginose of vaginitis is een ontsteking die optreedt als gevolg van een verstoring van de normale balans van bacteriën in de vagina. Het is het meest voorkomende type vaginale infectie en treft op elk moment 10 tot 64 procent van de bevolking. Het komt zelfs vaker voor dan vaginale schimmelinfecties.
Er is een behandeling beschikbaar die snel bacteriële vaginose geneest, maar het is belangrijk om te weten dat de behandeling anders is dan die voor gistinfectie.
Indien onbehandeld, kan dit het risico van een vrouw op bekkenontsteking (PID) of endometritis cervicitis verhogen, zwangerschapscomplicaties veroorzaken, leiden tot post-operatieve infecties en andere gezondheidsproblemen.
Welke oorzaken bacteriële vaginose?
De belangrijkste oorzaken van bacteriële vaginose zijn een overgroei van anaërobe bacteriën enGardnerella bacteriën. De gezonde vagina omvat een kleine hoeveelheid van deze bacteriën en organismen. Wanneer de vaginale balans wordt verstoord door de overgroei van deze bacteriën, is een andere beschermende bacterie, lactobacilli, niet in staat om zijn normale functie adequaat uit te voeren. Lactobacilli bieden normaal gesproken een natuurlijk desinfectiemiddel (vergelijkbaar met waterstofperoxide) dat helpt de gezonde en normale balans van micro-organismen in de vagina te behouden.
Andere factoren zijn warm weer, slechte gezondheid, slechte hygiëne, gebruik van een spiraaltje (IUD) voor anticonceptie en routinematig douchen.
E. coli, een normale inwoner van het rectum, kan ook bacteriële vaginitis veroorzaken als het zich verspreidt naar het vaginale gebied. U kunt BV echter niet halen uit wc-brillen, beddengoed of zwembaden, volgens de CDC.
Seksueel actief zijn verhoogt het risico van een vrouw op bacteriële vaginose. Vrouwen die geen seks hebben, krijgen zelden de aandoening.
Het kan worden verspreid tussen vrouwelijke sekspartners. Een vrouw zal haar mannelijke sekspartner geen infectie geven als ze bacteriële vaginose heeft.
Bacteriële vaginose komt het meest voor tijdens de reproductieve jaren, hoewel vrouwen van alle leeftijden vatbaar zijn voor deze infectie. De rsk van bacteriële vaginose stijgt met de menopauze en bij vrouwen met diabetes, evenals met vrouwen van wie de weerstand wordt verlaagd als gevolg van andere aandoeningen.
Wat zijn de symptomen van bacteriële vaginose?
Het meest voor de hand liggende teken van bacteriële infectie is een onaangename, vieze, soms visachtige geur. Jeuk en / of verbranding gaan soms gepaard met bacteriële infecties, maar niet altijd. Vaak zijn vrouwen zich niet bewust dat ze zijn geïnfecteerd tot ze gediagnosticeerd zijn tijdens een routine bekkenonderzoek en uitstrijkje.
Het is belangrijk om niet te douchen gedurende de paar dagen voorafgaand aan een bezoek aan uw gynaecoloog, omdat douchen tekenen van infectie kan verbergen en bacteriële vaginose kan verergeren.
Wat is de behandeling voor bacteriële vaginose?
Het goede nieuws is dat de behandeling relatief eenvoudig en effectief is zodra een juiste diagnose is gesteld. Houd in gedachten dat dit een bacteriële infectie is, geen gistbesmetting en dat het niet zal reageren op vrij verkrijgbare behandelingen tegen gistinfectie.
Er zijn antibiotica voor nodig die zijn voorgeschreven door een arts. De behandeling bestaat meestal uit drie tot zeven nachten vaginale crème. Een orale antibioticabehandeling wordt soms ook voorgeschreven en is mogelijk beschikbaar als u dit van uw arts vraagt.
Hoewel uw symptomen mogelijk verdwijnen voordat u uw medicatie hebt voltooid, is het belangrijk dat u uw medicatie precies volgens de instructies van uw arts afwerkt.
Een onderzoek uit 2009 suggereert dat probiotica van enig nut kan zijn voor niet-zwangere vrouwen met bacteriële vaginose. Wanneer lactobacillus-capsules samen met het antibioticum metronidazol oraal werden ingenomen of als een intravaginale capsule werden toegediend, bleek het de werkzaamheid van het antibioticum te verhogen.
Het onderzoek is echter nog steeds dun op dit gebied.
Vaginale infecties voorkomen
- Veeg altijd van voor naar achter na de stoelgang om te voorkomen dat E. coli uit het rectum de vagina binnenkomt.
- Douchen is nooit een goed idee. Door de slaap kan het fragiele evenwicht van natuurlijke organismen in de vagina verstoord worden, wat kan leiden tot bacteriële of schimmelinfecties en kan ook de verspreiding van de infectie in het voortplantingsstelsel veroorzaken, waar het schade kan aanrichten.
- Houd het vaginale gebied schoon en droog. Was voor en na het vrijen met een zachte, niet-deodoriserende zeep en droog het vaginale gebied grondig om te voorkomen dat vocht een broedplaats voor bacteriën vormt.
- Vermijd strakke kleding en draag altijd witte katoenen onderbroeken die helpen vocht te absorberen en lucht laten circuleren.
- Vermijd geparfumeerd of behandeld toiletpapier, producten voor persoonlijke hygiëne, parfums, spermiciden en agressieve zeep of reinigingsmiddelen als het vaginale gebied geïrriteerd is.
- Oefen veilige seks. Gebruik altijd condooms om SOA’s of andere vaginale infecties te voorkomen, tenzij je een langdurige monogame relatie hebt.
- Diafragma’s, cervicale doppen en medicatie-instrumenten moeten na elk gebruik grondig worden gereinigd.
Een heel woord
Bedenk dat als u tekenen van een vaginale infectie ervaart, het belangrijk is dat een diagnose wordt gesteld door uw arts. De meeste vaginale infecties zijn geen schimmelinfecties. Zelfbehandeling met vrij verkrijgbare medicijnen voor een schimmelinfectie zal een bacteriële infectie niet genezen en kan het risico op complicaties verhogen.
Bronnen:
