Sommige haarverlies is een normaal onderdeel van het leven. Maar wanneer uw haarverlies excessief en / of schrijnend wordt, is het tijd om uw arts te raadplegen voor een evaluatie, want er zijn een aantal potentiële boosdoeners, waaronder uw schildklier.
Haarlevenscyclus
Om te begrijpen hoe haarverlies zich manifesteert, is het belangrijk om eerst de anatomie of levenscyclus van elk haar op uw lichaam te begrijpen.
Er zijn drie fasen van de haarlevenscyclus:
- Anagene
- Catagen
- Telogen
Op een gegeven moment bevindt ongeveer 90% van het haar op uw hoofdhuid zich in de groeifase (de anagene fase genaamd), wat betekent dat het haar actief groeit; de snelheid van groei en duur hangt af van het type haar en waar het zich bevindt.
De catagene fase, die ongeveer drie weken duurt en minder dan één procent van de haren op je hoofdhuid bevat, is de "tussenfase" of overgangsfase, waarop het haar actief is gestopt met groeien.
De laatste fase (de telogene fase genaamd) vindt plaats gedurende drie maanden en wordt beschouwd als de rustfase, omdat het haar zich voorbereidt om te stallen. Typisch, ongeveer 50 en 150 telogenharen worden per dag afgestoten
De grote afbeelding hier is dat iedereen haar verliest – het is volkomen normaal, en als je haar eenmaal is vergoten, wordt het vervangen door nieuw haar.
Natuurlijk, wanneer haaruitval excessief wordt of het groeit niet terug, moeten uw gezondheidsprofielen door uw arts worden behandeld – en vaak staat uw schildklier bovenaan de lijst.
Haarverlies en uw schildklier
Als u een schildklieraandoening hebt en haaruitval hebt opgemerkt, is het normaal om een scala aan emoties te ervaren, zoals angst, angst of zelfs woede.
U kunt ook bezorgd zijn over veranderingen in de structuur van uw haar, waarbij u opmerkt dat het droog of grof is geworden (met hypothyreoïdie) of extra zacht en fijn (met hyperthyreoïdie).
Hoewel langdurige schildklieraandoening diffuus haarverlies kan veroorzaken, is het belangrijk om op te merken dat bij de behandeling van uw schildklierdisfunctie meestal nieuwe hergroei zal plaatsvinden (hoewel dit maanden kan duren en het kan onvolledig zijn).
Houd er ook rekening mee dat een verlies van lichaamshaar uit gebieden (behalve uw hoofd) ook te zien is. Een uniek en kenmerkend symptoom van hypothyreoïdie is het verlies van het haar aan de buitenrand van uw wenkbrauwen – een subtiele aanwijzing die sommige patiënten en artsen afleidt om een schildklierstimulerend hormoon (TSH) te controleren.
Haarverlies en andere auto-immuunaandoeningen
Naast het algehele haarverlies dat soms wordt gezien bij een schildklieraandoening, zijn er andere medische aandoeningen (gekoppeld aan auto-immuunziekten van de schildklier) die haarverlies kunnen veroorzaken.
Bijvoorbeeld, in alopecia areata ervaart een persoon geen gegeneraliseerd haarverlies, maar eerder discrete, ronde delen van haarverlies op de hoofdhuid of andere delen van het lichaam.
Lupus is een andere auto-immuunziekte (gekoppeld aan auto-immuunziekte van de schildklier) die haaruitval kan veroorzaken. Hoewel haaruitval optreedt door littekens, wat betekent dat het haarzakje wordt vervangen door littekenweefsel, dus haarverlies is permanent.
Andere oorzaken van haarverlies
Houd er rekening mee dat er naast schildklier en andere auto-immuunziekten veel andere oorzaken van haarverlies zijn.
Enkele van de meest voorkomende zijn:
- Hormonale veranderingen (bijvoorbeeld na een vrouw die bevallen is of de menopauze)
- Voedingstekorten (bijvoorbeeld ijzer, zink en vitamine D)
- Bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld bepaalde hoge bloeddruk medicijnen of bloedverdunners)
- Genetische factoren, wat betekent dat sommige soorten haarverlies erfelijk zijn
Haarverlies overwinnen
Als u zich zorgen maakt over de hoeveelheid haar die u verliest, zijn hier enkele belangrijke stappen die u moet nemen:
Laat u evalueren door een dermatoloog
Zelfs als u midden in het behandelen van een schildklierprobleem bent, is het nog steeds een goed idee om een dermatoloog te zien. Een goede dermatoloog heeft toegang tot de vraag of er extra problemen zijn die bijdragen aan uw haarverlies.
Overweeg de behandeling
Afhankelijk van de oorzaak van uw haarverlies, kan uw arts een behandeling aanbevelen, ofwel een vrij verkrijgbare medicatie, voorgeschreven medicatie, of beide.
Twee voorbeelden van medicijnen die worden gebruikt om haaruitval te behandelen zijn onder andere:
- Rogaine (Minoxidil) is zonder recept verkrijgbaar. Rogaine wordt aangebracht op de hoofdhuid (als een oplossing of schuim). Houd er rekening mee dat het gebruikelijk is wanneer mensen Rogaine starten om gedurende de eerste maand of twee meer haarverlies te ervaren. Dit wordt verondersteld te wijten te zijn aan het vrijkomen van telogenharen, aangezien nieuwe haren overgaan naar de groeiende (anagene) fase.
- Propecia (Finasteride) is een receptgeneesmiddel dat in pilvorm wordt ingenomen en dat meestal wordt gebruikt om mannelijke kaalheid te behandelen (androgenetische alopecia genoemd). Het kan niet worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn of een zwangerschap overwegen.
Een woord van heel dichtbij
Als u bent gecontroleerd door de dermatoloog en vastbesloten bent om haarverlies door de schildklier te hebben, moet u geduld hebben. Waarschijnlijk zal uw haarverlies voor de meesten van u vertragen en uiteindelijk stoppen zodra uw schildklierhormoonniveaus zijn geoptimaliseerd. Dit kan echter enkele maanden duren.
Ondertussen kunnen haarverdikkingsproducten, een verandering in stijl die niet aan je haar trekt of een weving of hairextensions dragen, je helpen er op je best uit te zien.
