Opdivo (Nivolumab): Gebruik, acties en bijwerkingen

gebruikt voor, worden gebruikt, duurzame respons, effectief zijn

  • Symptomen
  • Oorzaken en risicofactoren
  • Diagnose
  • Leven met
  • Ondersteuning en coping
  • Preventie
  • Blaaskanker
  • Hersentumoren
  • Borstkanker
  • Baarmoederhalskanker
  • Kanker bij kinderen
  • Dubbelpunt Kanker
  • Maagkanker
  • Hoofd- en nekkanker
  • Leverkanker
  • Leukemie
  • Lymfoom
  • Longkanker
  • Ovariale kanker
  • Alvleesklierkanker
  • Prostaatkanker
  • Huidkanker
  • Kliskankerkanker
  • Schildklierkanker
  • Meer soorten kanker
  • Als u of een geliefde bent voorgeschreven immunotherapie Opdivo (nivolumab), wat moet je weten? Hoe werkt dit medicijn? Welke kankers kunnen op dit medicijn reageren? Hoe vaak werkt Opdivo en welke reacties hebben mensen gehad? Tot slot, wat zijn de vaak voorkomende bijwerkingen?

    Opdivo (Nivolumab) -Definitie

    Opdivo (nivolumab) wordt beschouwd als een type immunotherapie, het eerste geneesmiddel in deze categorie dat is goedgekeurd voor longkanker (in 2015) en dat nu ook is goedgekeurd voor verschillende andere kankers.

    Immunotherapie is een relatief nieuw type kankerbehandeling waarbij het immuunsysteem of de immuunresponsprincipes worden gebruikt om kanker te bestrijden.

    Er zijn veel verschillende soorten immunotherapie. Opdivo wordt beschouwd als een "checkpoint-remmer" (die we hieronder verder zullen bespreken).

    Opdivo (nivolumab) is de afgelopen jaren een opwindende toevoeging geweest voor de behandeling van kanker, en veel van de opwinding is niet alleen maar een hype. Sommige mensen hebben reacties gehad op de medicatie die zelfs 5 jaar geleden nog bijna ongehoord waren. Helaas werkt Opdivo niet voor iedereen, maar als het effectief is, kan het resulteren in een duurzame respons (hieronder gedefinieerd). Bijwerkingen komen vaak voor, maar zijn over het algemeen milder dan bijwerkingen die worden aangetroffen bij veel chemotherapiebehandelingen.

    Is Opdivo (Nivolumab) een type chemotherapie?

    Veel mensen zijn verward over de relatie tussen chemotherapie en immunotherapie. Is immunotherapie, en specifiek nivolumab, een vorm van chemotherapie?

    Soms wordt chemotherapie los gebruikt om elk type geneesmiddel dat wordt gegeven om kanker te bestrijden, te beschrijven. In dit geval kunnen immunotherapie-medicijnen soms chemotherapie worden genoemd. Toch zijn er ook belangrijke verschillen. De term "chemotherapie" verwijst gewoonlijk naar het gebruik van geneesmiddelen die de celdeling van alle snelgroeiende cellen beïnvloeden.

    De bekende bijwerkingen van chemotherapie ontstaan ​​doordat deze geneesmiddelen niet alleen kankercellen bestrijden, maar ook normale cellen die zich snel delen. Het is deze actie van chemotherapie op gezonde cellen, zoals die in het beenmerg (resulterend in een lage witte telling en meer), haarzakjes (resulterend in haarverlies) en het spijsverteringskanaal (resulterend in misselijkheid) dat resulteert in de gemeenschappelijke bijwerkingen.

    Daarentegen zijn immunotherapie geneesmiddelen specifiek ontworpen om het immuunsysteem van het lichaam te veranderen of om stoffen te gebruiken die door het immuunsysteem zijn gemaakt om kanker te bestrijden. Om deze reden hebben immunotherapie-medicijnen vaak minder bijwerkingen dan traditionele chemotherapie-medicijnen.

    Hoe werkt Opdivo (Nivolumab)?

    Opdivo (nivolumab) is een immunotherapeuticum dat is geclassificeerd als een controlepuntremmer.

    Checkpoint-remmers zijn gemakkelijker te begrijpen als u denkt aan uw immuunsysteem als een auto, waarbij controlepostremmers de remmen van de auto zijn. Ons immuunsysteem is ontworpen om bacteriën, virussen en zelfs kankercellen in ons lichaam aan te vallen. Ons immuunsysteem weet al hoe hij kanker moet bestrijden. Net zoals ons lichaam bacteriën en virussen in onze omgeving bestrijdt, is het ontworpen om vreemde cellen zoals kankercellen te bestrijden.

    Het immuunsysteem heeft echter wel checks and balances. Deze controlepunten dienen om het immuunsysteem te controleren, zodat het niet onderpresteert of overperformeert. Een overactief immuunsysteem is in feite een probleem met auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en lupus.

    De "remmen" van de auto die het proces vertragen zijn eiwitten die worden aangeduid als controlepuntremmers. Deze checkpoint-eiwitten vertragen de immuunrespons zodat deze niet overactief is. Een van deze eiwitten is PD-L1. PD-L1 bindt zich aan PD-1-receptoren op T-cellen (de cellen in het immuunsysteem die het meest actief zijn bij het aanvallen van kanker), en zegt dat ze stil zijn.

    Kankercellen zijn lastig. Sommige kankercellen hebben een manier gevonden om veel PD-L1 te produceren. Wanneer dit bindt aan PD-1-receptoren op de T-cellen, kunnen de kankercellen ongecontroleerd groeien, bijna als het plaatsen van een masker op de kankercellen, zodat het immuunsysteem ze niet herkent en aantast.

    Opdivo werkt door binding aan en blokkering van de activering van PD-1 door PD-L1, waardoor de remmen van de auto (het immuunsysteem) in wezen worden vrijgegeven, zodat deze de kanker kan bestrijden. Al met al werkt Opdivo door het masker af te nemen van kankercellen zodat ze zich niet langer kunnen verbergen voor het immuunsysteem en uiteindelijk worden vernietigd door de immuunrespons van ons lichaam.

    Wanneer en Hoe is Opdivo (Nivolumab gebruikt)?

    Opdivo wordt meestal gebruikt voor stadium IV (niet-operatieve) kankers, kankers die niet operatief kunnen worden behandeld en zich gewoonlijk naar andere delen van het lichaam hebben verspreid (aangeduid als gemetastaseerd).

    Opdivo wordt toegediend via intraveneuze injectie gedurende een infusieperiode van ongeveer een uur. Het wordt meestal elke 2 weken gegeven.

    Wat betekent "Duurzame respons"?

    Voordat we de onderzoeken naar nivolumab bespreken, is het nuttig om een ​​term te definiëren die vaak wordt gebruikt bij het beschrijven van de respons op immunotherapie: de term ‘duurzame respons’.

    Een "duurzame reactie" verwijst naar een langdurige positieve reactie van een tumor op een medicijn. Er is geen specifieke tijd, maar ‘langdurig’ betekent meestal minimaal 1 jaar en soms veel langer.

    Als u studies ziet praten over een "duurzame respons", staat dit vaak in contrast met het typische type respons dat wordt verwacht van chemotherapie. Met stadium IV solide tumoren kan chemotherapie effectief zijn, maar de tumor wordt bijna altijd resistent tegen chemotherapie na een relatief korte tijdsperiode (vaak gedefinieerd in maanden). Bij gerichte therapieën is de reactietijd vaak langer, maar resistentie ontwikkelt zich vaak binnen een jaar, afhankelijk van het specifieke medicijn, het type kanker en nog veel meer.

    Een duurzaam antwoord betekent niet een ‘remedie’, maar het definieert een reactie die in veel opzichten het dichtst in de buurt komt op dit moment – wanneer het werkt.

    In tegenstelling tot chemotherapie en gerichte therapie – die alleen effectief zijn zolang een persoon het medicijn gebruikt – voor sommige mensen die Opdivo hebben ingenomen, lijkt het erop dat het effectief kan blijven. Met niet-kleincellige longkanker, hebben sommige mensen een duurzame respons gehad, zelfs na het staken van de behandeling.

    Welke kankers kunnen worden behandeld met Opdivo?

    Opdivo (nivolumab) is goedgekeurd voor de behandeling van mensen met longadenocarcinoom (een soort niet-kleincellige longkanker), plaveiselcelcarcinoom van de longen (een ander type niet-kleincellige longkanker), gemetastaseerd melanoom, Hodgkin ziekte, hoofd- en nekkanker, Merkel-celcarcinoom en niercelcarcinoom (nierkanker).

    Wat zijn onderzoeken en klinische onderzoeken die ons over Opdivo vertellen?

    Studies hebben in het algemeen gekeken naar het effect van Opdivo op specifieke kankers in plaats van kankers als geheel:

    • Niet-kleincellige longkanker Een beoordeling in 2017 van negen studies met mensen met stadium III en stadium IV niet-klein cel longkanker ontdekte dat nivolumab (en atezolitumab en pembrolizumab) de algemene overleving meer verbeterden dan chemotherapie bij tweedelijnsbehandeling (en ook pembrolizumab eerste lijn bij PDL-1 positieve tumoren). Bovendien ondervonden mensen minder bijwerkingen op de controlepuntremmers dan op chemotherapie. Opdivo kan worden gebruikt voor longadenocarcinoom of plaveiselcelcarcinoom van de longen. Opdivo mag alleen worden gebruikt voor die mensen die geen targetbare genmutaties hebben of niet hebben gereageerd op gerichte therapie.
    • Metastatisch melanoom – Opdivo wordt nu aanbevolen eerste lijn (als de eerste behandeling) voor gemetastaseerd melanoom.
    • Klassiek Hodgkin-lymfoom – Opdivo kan worden gebruikt voor mensen met klassiek Hodgkin-lymfoom die niet verbeteren na een stamceltransplantatie en gebruik van gerichte therapie.
    • Plaveiselcelhoofd- en nekkanker(gemetastaseerd of recidiverend).
    • Niercelcarcinoom – Opdivo is goedgekeurde tweede lijn (na anti-angiogenese remmertherapie) voor gevorderd niercelcarcinoom, de meest voorkomende vorm van nierkanker.
    • Urotheliaal carcinoom – Opdivo is goedgekeurd voor mensen met dit type blaaskanker die de chemotherapie niet verbeteren.
    • Merkelcelcarcinoom

    Wanneer is immunotherapie het beste?

    Het onderzoek naar Opdivo en andere immunotherapie-medicijnen is nog jong, maar met longkanker lijkt het erop dat mensen die in het verleden hebben gerookt meer geneigd zijn om op de drug te reageren dan degenen die nooit hebben gerookt. Dit is logisch als je aan het mechanisme denkt. Longtumoren bij mensen die hebben gerookt hebben een "hogere mutatielading". Met andere woorden, de kankercellen hebben meer van de mutaties die worden aangetroffen in kankercellen die optreden in het celproces dat kankerachtig wordt. (Dit is niet gerelateerd aan erfelijkheid en deze mutaties worden niet doorgegeven in een familie). Cellen met meer mutaties lijken waarschijnlijk meer abnormaal (minder zoals normale cellen) op het immuunsysteem, waardoor behandelingen die het immuunsysteem of de principes ervan gebruiken waarschijnlijk effectiever zijn.

    Mogelijke bijwerkingen van Opdivo (Nivolumab)

    Zoals bij elke behandeling met kanker, zijn er gemeenschappelijke en potentiële bijwerkingen van behandeling met Opdivo.

    Vaak voorkomende bijwerkingen (die optreden bij 10% of meer van de mensen) zijn:

    • Huiduitslag
    • Jeuk (pruritus)
    • Verhoogde kaliumspiegel (hyperkaliëmie) en laag natriumgehalte (hyponatriëmie)
    • Abnormale leverfunctietesten zoals ALT en alkalisch fosfatase
    • Hoest
    • Kortademigheid
    • Vermoeidheid
    • Laag aantal witte bloedcellen
    • Spierpijn, vooral bij longkanker

    Minder vaak voorkomende, maar ernstige bijwerkingen zijn:

    • Bijna alles dat eindigt met het achtervoegsel "itis" – dat duidt op ontsteking; zoals colitis, pneumonitis, hepatitis, nefritis, pancreatitis en meer
    • Oogaandoeningen zoals uveïtis en droge ogen
    • Endocriene problemen met de schildklier, de bijnieren en de hypofyse

    Waarschuwingen tijdens het gebruik van Opdivo (Nivolumab)

    Mensen die Opdivo gebruiken moeten worden gecontroleerd op inflammatoire symptomen, en indien aanwezig, moet het medicijn mogelijk worden vastgehouden of gestopt. Deze omvatten aandoeningen zoals pneumonitis, encefalitis, nefritis en colitis. Het medicijn kan diabetes type I veroorzaken en de bloedsuikerspiegel moet worden gecontroleerd.

    Bijnierinsufficiëntie of bijniervermoeidheid kunnen optreden en mensen moeten zich bewust zijn van het potentieel van deze aandoening en de mogelijke symptomen.

    Ernstige immuungerelateerde huiduitslag zoals het Stevens-Johnson-syndroom kan voorkomen en u moet met uw arts praten over eventuele uitslag die u ontwikkelt.

    Over het algemeen zijn ernstige bijwerkingen die het stoppen met het geneesmiddel noodzakelijk maken echter ongebruikelijk en vinden minder dan 1 procent van de tijd plaats. Zorg ervoor dat u met uw oncoloog praat over andere mogelijke symptomen en wanneer u moet bellen.

    Een woord van heel dichtbij

    Opdivo (nivolumab) is een heel nieuw medicijn dat is geclassificeerd als een type immunotherapie. Voor degenen bij wie deze geneesmiddelen effectief zijn, hebben we soms reacties gezien van geavanceerde solide tumoren die slechts een paar jaar geleden ondenkbaar waren. Dat gezegd hebbende, ze werken niet voor iedereen, en we hebben nog steeds geen goede manier om te weten wie het beste zal reageren op de behandeling.

    Bijwerkingen komen vaak voor, vooral symptomen zoals huiduitslag, jeuk en schildklierdisfunctie. Ernstige bijwerkingen kunnen soms ook voorkomen. Over het algemeen wordt Opdivo echter beter verdragen dan traditionele chemotherapie.

    Er is veel opwinding geweest van de medische gemeenschap om een ​​paar redenen. Opdivo kan worden gebruikt om zelfs zeer geavanceerde solide tumoren te behandelen. Bovendien kan het effectief zijn bij verschillende soorten kanker. Het is waarschijnlijk dat nieuwe toepassingen voor het medicijn in de nabije toekomst zullen worden goedgekeurd en er zijn vele klinische onderzoeken gaande die het effect van Opdivo op een breed scala van soorten kanker beoordelen, zowel alleen als in combinatie met andere immunotherapie.

    Like this post? Please share to your friends: