Microglia zijn kleine cellen in het centrale zenuwstelsel (CZS), die uit uw hersenen en ruggenmerg bestaan. Hoewel ze klein zijn, hebben ze een belangrijke rol te spelen: ze vormen de eerste verdedigingslinie in het toegewijde immuunsysteem van het CNS.
De term "glia" betekent letterlijk "lijm". Gliacellen komen in meerdere vormen voor en hebben verschillende ondersteunende functies voor neuronen, inclusief het opruimen van gebruikte chemicaliën (een proces dat heropname wordt genoemd) en isolerende neuronen (als myelineschede), wat essentieel is om goed te kunnen functioneren.
(Schade aan myeline omhulsels is een belangrijk kenmerk van multiple sclerose.)
Micro betekent "klein", dus "microglia" betekent letterlijk kleine gliacellen.
Microglia kunnen zich vrij rond de hersenen en de wervelkolom verplaatsen naar plaatsen waar letsels of infecties optreden. Eenmaal daar dienen ze als een alarmsysteem door andere delen van het immuunsysteem te waarschuwen voor het probleem, zodat je lichaam het kan proberen te repareren. Hun jog is niet klaar als het alarm afgaat. Microglia vormen ook een belangrijk onderdeel van het antwoord op het probleem.
Zoals met andere soorten immuunrespons kan de microgliale activiteit leiden tot ontsteking. Ontsteking is een noodzakelijk onderdeel van het genezingsproces, dus op die manier is het een goede zaak. Als het echter chronisch wordt, kan ontsteking leiden tot talloze gezondheidsproblemen die verder gaan dan alleen pijn en ongemak.
In de medische wetenschap zijn microglia een relatief nieuwe ontdekking en er is nog veel dat we nog steeds niet van begrijpen.
Uit onderzoek is echter gebleken dat ze bij vrijwel alle neurologische aandoeningen betrokken zijn.
Microglia en hersenmist
Bij fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom kan microglia een van de vele fysiologische factoren zijn die een rol spelen bij cognitieve dysfunctie (ofwel fibro-mist of hersenmist.) Sommige onderzoekers veronderstellen dat de aanwezigheid van bepaalde moleculen in onze hersenen microglia kan veroorzaken. actief en up-to-date, wat de ontsteking in het gebied verhoogt en de manier waarop onze hersenen op die plek functioneren schaadt.
Een onderzoek uit 2014 suggereert dat chronische microgliale activering in de wervelkolom, althans gedeeltelijk, verantwoordelijk kan zijn voor twee abnormale pijntypen bij het chronisch vermoeidheidssyndroom: hyperalgesie in de spieren en mechanische allodynie. Beide soorten pijn zijn ook belangrijke kenmerken van fibromyalgie.
Hyperalgesie is de versterking van pijn door het centrale zenuwstelsel, hoofdzakelijk "het volume verhogen". Het is de reden waarom een blessure bijzonder slecht doet, en rugpijn die je hebt gehad sinds je chronisch ziek was, werd erger toen fibromyalgie of chronisch vermoeidheidssyndroom toesloeg.
Allodynie is pijn van iets dat normaal geen pijn veroorzaakt. Mechanische allodynie is pijn die specifiek wordt veroorzaakt door beweging. Dat betekent zachte massage of zoiets als de kledingborstel tegen uw huid kan intense pijn veroorzaken.
Ander onderzoek suggereert dat microglia ook betrokken is bij tactiele allodynie (pijn door lichte druk, zoals een tailleband) en kan bijdragen aan of pijn veroorzaken door andere mechanismen dan ontsteking. (Wat deze mechanismen zijn, hebben onderzoekers nog niet uitgewerkt.)
Genetisch onderzoek bij mensen met fibromyalgie wijst op de mogelijkheid dat bepaalde genen kunnen bijdragen aan pijn door de activiteit van microglia in de wervelkolom op te voeren.
Deze onderzoeken helpen ons niet alleen te begrijpen wat de symptomen van fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom veroorzaakt, maar helpen ons ook doelen te identificeren voor toekomstig onderzoek en behandelingen. Ten minste één medicijn waarvan wordt geloofd dat het de activiteit van microglia-lage dosis naltrexon beperkt, heeft enige onderzoeksaandacht gekregen voor deze aandoeningen. Dit medicijn is al op de markt, maar tot dusverre is niet goedgekeurd voor gebruik in deze omstandigheden, dus het moet off-label worden voorgeschreven.
