Macula-oedeem is zwelling of vochtretentie in een gespecialiseerd deel van het netvlies dat de macula wordt genoemd. De macula bevindt zich achter in het oog en biedt ons een helder, centraal zicht. Het is het deel van het netvlies dat we gebruiken wanneer we onze visie "richten" om naar een doelwit te kijken. Vloeistof kan zich in de macula ophopen van abnormale, lekkende bloedvaten. Wanneer macula-oedeem optreedt, wordt het centrale zicht vervormd of verminderd.
Oorzaken
Maculair oedeem kan een teken of symptoom zijn van vele andere aandoeningen. Diabetes is de meest voorkomende oorzaak van macula-oedeem. Macula-oedeem komt ook veel voor bij mensen met een ongecontroleerde hoge bloeddruk. Bepaalde oogziekten, zoals retinitis pigmentosa en uveïtis, kunnen ook maculair oedeem veroorzaken. Macula-oedeem kan ook een complicatie van oogchirurgie zijn. Bepaalde medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van glaucoom, zoals latanoprost (Xalatan), staan erom bekend macula-oedeem te veroorzaken.
Diagnose
De arts zal eerst luisteren naar uw klachten en een medische geschiedenis oproepen, zoals diabetes hebben of een recente oogoperatie ondergaan. Vervolgens zullen ze uw gezichtsscherpte meten door één oog te laten beslaan en letters te lezen op een ooggrafiek. Doorgaans veroorzaakt macula-oedeem dat het zicht wazig wordt. Artsen kunnen u ook een test geven die een Amsler-raster wordt genoemd om te zien of uw gezichtsvermogen niet alleen wazig, maar ook verstoord is. Speciale oogdruppels worden toegediend om uw pupil te verwijden zodat de binnenkant van het oog kan worden gevisualiseerd.
Macula-oedeem kan in veel gevallen worden gezien door alleen naar uw macula te kijken met een spleetlampmicroscoop. Subtielere gevallen zijn echter moeilijk te zien. In dit geval wordt een OCT uitgevoerd. Een afbeelding van een OCT kan artsen toestaan om individuele lagen van het netvlies te bekijken. Optical Coherence Tomography is een niet-invasieve test waarbij licht wordt gebruikt om beelden te verkrijgen waarbij macula-oedeem zeer gemakkelijk kan worden waargenomen.
Soms kunnen artsen ook een kleurstof-injectietest gebruiken, zodat de bloedstroom via de macula kan worden geanalyseerd.
Behandeling
Macula-oedeem wordt verschillend behandeld afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Als bijvoorbeeld ongecontroleerde diabetes of hoge bloeddruk de oorzaak is, kan de behandeling erop gericht zijn die aandoeningen als eerste te controleren. Als de symptomen echter ernstig zijn of als de arts bezorgd is dat het oedeem gezichtsverlies of schade kan veroorzaken, wordt het behandeld met medicijnen of injecties.
Vaak wordt een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) voorgeschreven in de vorm van een oogdruppel. Dit kan een aantal weken en soms maanden in beslag worden genomen om het oedeem te beheersen. Artsen zullen ook corticosteroïden voorschrijven in de vorm van een actuele oogdruppel of orale pillen. Corticosteroïden kunnen ook in of rond het oog worden geïnjecteerd.
Een andere klasse van geneesmiddelen die anti-VEGF (vasculaire endotheliale groeifactor) worden genoemd, wordt rechtstreeks in het oog geïnjecteerd. Deze vrij nieuwe klasse van medicijnhandelingen verkleint bestaande abnormale bloedvaten en voorkomt de groei van nieuwe lekkende bloedvaten.
