Wanneer vaginale ringen voor het eerst werden geïntroduceerd als anticonceptiemiddelen, werden de reacties gemengd. Aan de ene kant waren ze een innovatieve nieuwe manier voor mensen om hormonale anticonceptie te gebruiken. Bloedhormoonniveaus zouden lager zijn bij lokale toediening. Ze waren handig en gemakkelijk te gebruiken. Aan de andere kant waren sommige mensen ongemakkelijk met het moeten invoegen. Ze maakten zich zorgen over wat er zou gebeuren tijdens seks.
Ze dachten dat ze raar of ongemakkelijk zouden zijn.
In de loop van de tijd zijn mensen meer gewend geraakt aan het idee van vaginale ringen. Sommige mensen houden van ze. Andere mensen zijn minder enthousiast. Het is echter duidelijk dat ze gemakkelijk te gebruiken zijn voor de mensen die ze willen gebruiken. Bovendien zijn ze een effectieve manier om kleine moleculen aan de vagina af te leveren.
De Vaginale Ring en SOA-preventie
Hormonale anticonceptie is niet de enige manier waarop vaginale boringen nuttig kunnen zijn. In de afgelopen jaren hebben wetenschappers en onderzoekers ook andere mogelijke toepassingen voor deze apparaten onderzocht. Eén zo’n gebruik is voor het afleveren van medicijnen en medicijnen. Verschillende onderzoeken hebben bijvoorbeeld aangetoond dat vaginale ringen mogelijk een redelijk effectieve manier zijn om pre-expositieprofylaxe tegen HIV af te leveren.
Pre-exposure profylaxe is precies zoals het klinkt. Mensen krijgen medicatie voordat ze worden blootgesteld aan HIV. Het doel is om het risico op infectie te verminderen als er een blootstelling plaatsvindt.
Over het algemeen worden de meeste pre-expositieprofylaxe (of PrEP) -studies uitgevoerd bij homoseksuele mannen en sero-disharmonische heteroseksuele paren.
De eerste generatie PrEP-onderzoek was zeer succesvol. Het toonde aan dat het nemen van antiretrovirale geneesmiddelen iemands risico op blootstelling aan hiv kon verminderen. Dat werkte echter alleen als mensen de medicijnen regelmatig gebruikten.
Helaas was niet iedereen compliant. Daarom gingen onderzoeken op zoek naar manieren om het nemen van deze medicijnen gemakkelijker te maken. Eén zo’n methode was om ze via een vaginale ring af te leveren.
Het gebruik van een vaginale ring voor PrEP is hetzelfde als voor contraceptie. Een vrouw brengt de flexibele polymeerring in haar vagina en het geeft het medicijn automatisch vrij. De ring wordt dan met regelmatige tussenpozen veranderd.
Vroeg onderzoek suggereert dat een ring met antiretrovirale medicatie het hiv-risico kan verminderen. In de menselijke studies die tot nu toe zijn gemeld, hebben de ringen het risico echter NIET geëlimineerd. Het is mogelijk dat toekomstige formuleringen een grotere werkzaamheid hebben, zoals is waargenomen in studies bij apenmodellen. Verschillende combinaties of klassen van medicijnen blijken misschien beter te werken … of erger.
Er is nog geen vaginale ring met hiv-medicatie op de markt. Toch kan er in de nabije toekomst waarschijnlijk een worden vrijgegeven. Nog opwindender is het feit dat artsen en wetenschappers het hebben over de mogelijkheid om ringen voor twee doeleinden te maken. Het zou relatief eenvoudig zijn om een apparaat te maken dat zowel anticonceptieve eigenschappen als anti-HIV-eigenschappen had. Dat zou een zeewijziging in preventie kunnen betekenen.
Het is echter vermeldenswaard dat een dergelijk product alleen zou beschermen tegen HIV en niet tegen andere SOA’s. Het zou geen magische kogel zijn. Het kan nog steeds een groot verschil maken in het leven van veel vrouwen.
