Brandend maagzuur is net zo gewoon voor mensen met hiv als voor de algemene bevolking. Hoewel er een aantal effectieve receptplichtigen zijn en maagzuurremmers die vrij verkrijgbaar zijn om maagzuur te behandelen, is het bekend dat sommige geneesmiddelen een wisselwerking hebben met HIV-medicatie, waardoor hun biologische beschikbaarheid vaak afneemt (beschikbaarheid in de bloedbaan).
Dit effect kan optreden wanneer de medicijnen tegelijkertijd worden ingenomen.
Dit komt omdat elk dezelfde routes deelt als deze door het lichaam worden verspreid. Deze competitie kan soms het hiv-medicijnniveau in de bloedbaan verlagen, wat betekent dat er minder middelen beschikbaar zijn om het vrij circulerende virus te onderdrukken.
In sommige gevallen kan het tegenovergestelde optreden, waardoor de biologische beschikbaarheid toeneemt en de toxiciteit en bijwerkingen toenemen.
Brandend maagzuur
Brandend maagzuur – een symptoom van de medische aandoening die bekend staat als gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) – wordt veroorzaakt wanneer maagzuren een back-up maken (refluxen) in de slokdarm. Naast brandend maagzuur kunnen symptomen van GORZ zijn:
- Keelpijn
- Regurgitatie
- Een zure smaak in de mond
- Een gevoel in de keel
- Een chronische, niet-productieve hoest
- Heesheid of laryngitis
Als een persoon zuurbranden heeft vanwege GERD, bepaalde soorten medicijnen kunnen worden voorgeschreven, waaronder protonpompremmers en H2-blokkers die het maagzuur verminderen en orale antacida die helpen zuur te neutraliseren.
Protonpomp-remmerinteracties
Protonpompremmers (PPI’s) zijn de steunpilaren van de behandeling van brandend maagzuur en omvatten populaire middelen zoals:
- Aciphex (rabeprazol)
- Nexium (esomeprazol)
- Prevacid (lansoprazol)
- Protonix (pantoprazol)
- Prilosec (omeprazol)
Van alle protonpompremmers is bekend dat ze de niveaus van Reyataz (atazanavir), Edurant (rilpivirine) en Crixivan (indinavir) verlagen.
Daarentegen kunnen ze de niveaus van Isentress (raltegravir) verhogen.
Daarnaast kan Prilosec de niveaus van Viracept (nelfinavir), Intelence (etravirine) en Invirase (saquinavir) verlagen.
H2 Blocker-interacties
Histamine 2 (H2) -blokkers zijn niet zo effectief als PPI’s, maar kunnen voor sommige mensen voldoende verlichting bieden. Populaire opties zijn:
- Axid (nizatidine)
- Pepcid (famotidine)
- Tagamet (cimetidine)
- Zantac (ranitidine)
Alle H2-blokkers staan bekend als lagere niveaus van Reyataz (atazanavir) en Edurant (rilpivirine). H2-blokkers kunnen ook het Isentress-gehalte (raltegravir) verhogen.
Tagamet kan ondertussen de niveaus van Viramune (nevirapine) en mogelijk Prezista (darunavir) verlagen en de Lexiva (fosamprenavir) -niveaus verhogen.
Evenzo kan Zantac Prezista (fosamprenavir) en Kaletra (lopinavir / ritonavir) verminderen.
Antacida-interacties
Antacida worden soms bij PPI’s gebruikt om extra verlichting van maagzuur te geven. Deze medicijnen zonder recept worden meestal in vloeibare of kauwtabletvorm ingenomen. Het kan zowel calcium- als magnesium-gebaseerd zijn en omvatten:
- Maalox
- Mylanta
- Tums
- Rolaids
Alle maagzuurremmers kunnen de hoeveelheid Edurant (rilpivirine) verlagen. Er kunnen ook mogelijk de niveaus van Reyataz (atazanavir), Lexiva (fosamprenavir) en Aptivus (tipranavir) afnemen.
Calciumtabletten zoals Tums kunnen ook integraseremmers binden en interfereren met hoe ze werken.
Interacties met geneesmiddelen vermijden
In de meeste gevallen kan de interactie tussen maagzuur en HIV-medicijnen worden vermeden door de doses met minstens vier uur te scheiden. In sommige gevallen moeten de doses zes of meer uur worden gescheiden op basis van de andere soorten medicijnen die u gebruikt.
Als u medicijnen tegen brandend maagzuur gebruikt, of het nu zonder recept wordt voorgeschreven, laat het dan aan uw hiv-arts weten, zodat u duidelijke instructies krijgt op basis van de combinaties van geneesmiddelen die u gebruikt.
