Prikkelbare darmsyndroom (IBS) vormt een unieke uitdaging voor gezinsrelaties. Ik sprak met Drs. Mary-Joan en Charles D. Gerson over het onderzoek dat zij op dit gebied hebben gedaan. Dr. Mary-Joan Gerson is een psycholoog die verbonden is aan de New York University en Dr. Charles Gerson is gastro-enteroloog aan de Mount Sinai School of Medicine.
Ze oefenen samen in hun Mind-Body Digestive Centre in New York City. Dit is wat ze te zeggen hadden over het effect van IBS op familierelaties.
V. Waarom zijn gezinsrelaties belangrijk wanneer u over IBS praat?
We zijn al heel lang geïnteresseerd in de geneeskunde van familiesystemen, een perspectief dat kijkt naar het effect dat familie en andere interpersoonlijke relaties hebben op het vermogen van een individu om met hun ziekte om te gaan. In ons werk hebben we ontdekt dat verschillende gezinsfactoren van invloed zijn op het vermogen van een patiënt om zijn IBS te beheren:
- Het vermogen van de familie om een gezonde manier te vinden om bezorgdheid te tonen voor de patiënt zonder de ziekte de primaire focus van de relatie te maken.
- Het vermogen van de familie om de sterke punten van de patiënt in het omgaan met de ziekte te benadrukken.
- De overtuigingen en ervaringen uit het verleden bij het omgaan met ziekte.
V. Vertel me over je onderzoek op dit gebied.
We hebben een onderzoek uitgevoerd waarbij 240 IBS-patiënten uit acht verschillende landen zijn ondervraagd.
We wilden graag weten of IBS-symptomen verband hielden met overtuigingen over de verbinding tussen geest en lichaam of beïnvloed werden door de kwaliteit van persoonlijke relaties. We vroegen ons ook af of we verschillende patronen zouden zien, afhankelijk van in welk land de patiënt woonde.
We hadden patiënten een vragenlijst laten invullen, de Quality of Relationship Inventory (QRI).
Deze vragenlijst was bedoeld om te meten of de relatie van de patiënt met zijn of haar significante partner wordt gekenmerkt door steun, diepgang of conflict. We hebben patiënten ook een Mind-Body IBS (MB / IBS) vragenlijst gegeven om te zien of patiënten hun symptomen toeschreven aan fysieke of emotionele factoren. Vervolgens vergeleken we de resultaten van deze twee metingen met de ernst van de IBS-symptomen van de patiënt.
V. Wat waren uw bevindingen?
In termen van interpersoonlijke relaties, vonden we dat wanneer de primaire relatie van een patiënt hoog was in termen van ondersteuning en diepte, hun symptomen meestal milder waren. Wanneer de primaire relatie van een patiënt werd gekenmerkt door een conflict, waren hun symptomen meestal ernstiger.
We hebben ook geconstateerd dat patiënten die hun IBS-symptomen voornamelijk aan fysieke factoren toeschrijven meestal symptomen hebben die ernstiger waren. Patiënten die hun symptomen toeschreven aan psychologische factoren, zoals stress of angst, ervoeren minder IBS-problemen.
Onze bevindingen waren consistent, ongeacht in welk land de patiënten verbleven.
V. In uw praktijk, welke problemen heeft u gezien als het gaat om familieleden van PDS-patiënten? Eén patroon dat we in onze praktijk hebben gezien, zijn familieleden die teveel betrokken zijn bij het proberen de patiënt te helpen.
Deze aanpak kan averechts werken, omdat het de angst van de patiënt oproept en de symptomen verergert. We vinden dat het veel beter is als de patiënt controle heeft over het beheer van zijn eigen ziekte. Aan de andere kant zien we vaak patiënten die aarzelen om familieleden te vragen de veranderingen aan te brengen die de patiënt nodig heeft om hun angst te verminderen.
Een ander veel voorkomend probleem is wanneer familieleden de patiënt de schuld geven omdat ze ziek zijn. Dit verwijt kan de vorm aannemen van opmerkingen zoals "het is zoals je eet" of "gewoon ontspannen". De opmerkingen komen meestal van een plaats van zorg, maar leiden over het algemeen tot frustratie van de patiënt die weet dat er niet zo’n gemakkelijke oplossing voor het probleem is.
V.
Hoe kunnen IBS-patiënten de hulp inroepen van de mensen in hun leven? Wij geloven dat het helpen van IBS-patiënten om een gezonde relatie met de mensen in hun leven te hebben, een belangrijk aspect is van de IBS-behandeling. We moedigen onze patiënten aan om:
Rechtstreeks de conflictgebieden aanspreken in hun relaties met anderen om hun algehele stressniveau te verminderen.
- Laat de mensen in hun leven weten wat hun speciale behoeften zijn in termen van het omgaan met IBS. Het is belangrijk om specifiek te zijn over welke dingen het familielid kan doen om behulpzaam te zijn en welke dingen beter kunnen worden overgelaten aan de patiënt.
- Leid de mensen in hun leven op over de chronische loop van IBS en dat het met vallen en opstaan lukt om te leren hoe je de aandoening het beste kunt managen. Patiënten kunnen vragen dat de mensen in hun leven steun en aanmoediging bieden.
- Begrijp dat de mensen in hun leven geven om het welzijn van de patiënt en dat het vaak angst is die leidt tot overbetrokkenheid en ongewenst advies. Het is een goed idee om dankbaarheid te uiten voor de bezorgdheid van anderen, terwijl je hen voorlicht over de specifieke en unieke aard van IBS.
- Voor meer informatie over het onderzoek van Gerson, zie:
Gerson, et.al. "Een internationale studie van het prikkelbare darm syndroom: familierelaties en attributen van lichaam en geest"
Sociale wetenschappen en medicijnen 2006 62: 2838-2847.
