Veel ouders van peuters maken zich druk over hun kinderen die hun kleren uittrekken. Niet alleen openbare naaktheid wordt afgekeurd na de kinderjaren, maar luierloze kinderen die niet zindelijk zijn kunnen een vreselijke puinhoop veroorzaken.
Maar hoewel ouders van typische kinderen dit probleem meestal relatief snel oplossen, wordt het voor ouders van autistische kinderen steeds frustrerender omdat het gedrag constant is, voorkomt op openbare plaatsen of langer duurt dan de "aw, is not that cute" fase van ontwikkeling.
Waarom kinderen met autisme een hekel hebben aan kleding
Waarom zijn kinderen met autisme zo geneigd om te strippen? Er zijn enkele mogelijke redenen:
- Ze kunnen ongebruikelijk gevoelig zijn voor oncomfortabele tactiele sensaties, variërend van krassende stoffen en tags tot vochtige of kleverige luiers of pull-ups.
- Ze zijn misschien niet zo bewust als andere kinderen van de verwachtingen die de mensen om hen heen op hen hebben gesteld.
- Ze zijn misschien niet afgestemd op het idee om hun leeftijdsgenoten te imiteren.
- Ze hebben mogelijk meer voelbare druk of sensatie nodig dan loszittende kleding.
- Ze kunnen misschien niet begrijpen wat hen door gefrustreerde ouders wordt gevraagd.
Hoe moet u reageren, gezien de realiteit dat uw kind met autisme een aantal belangrijke problemen heeft met het houden van die kleding en luiers? Er zijn een paar routes om te nemen; begin met de eerste en, als je niet succesvol bent, probeer de volgende.
Oplossing 1: het probleem vinden en accommoderen
Is de neiging van uw kind om te strippen gerelateerd aan tactiele problemen?
Je eerste zorg is natuurlijk dat je kind niet nat of poepy is. Als een vuile luier ongemakkelijk is voor een typisch kind, kan het voor een autistisch kind onhoudbaar zijn. Maar als dat geen probleem is, is het tijd om een aantal andere mogelijke antwoorden op uw vraag te zoeken.
Als uw kind verbaal is, kunt u hem vragen wat zijn redenen zijn om te strippen.
Misschien moet je specifiek zijn over je vragen, en NIET vragen: "Ben je ongemakkelijk?" Maar eerder "is je shirt jeukende? Waar is de jeukende plek? "Enzovoort. Ten tweede kun je experimenteren door verschillende soorten kleding uit te proberen en de reactie van je kind te observeren.
Als uw kind reageert op jeukende of ruwe kleding, zijn de eerste stappen eenvoudig om alle labels te verwijderen en eventuele externe of oncomfortabele banden of randen te knippen. Trek je vingers over de kleding om er zeker van te zijn dat je alles hebt gevangen. Als uw kind zich ongemakkelijk voelt in zijn luier of pull-up, probeer dan een ander merk of kies zacht katoen (hoewel u een rubberen of synthetische hoes nodig heeft om uw kind droog te houden).
Als uw kind reageert op te losse kleding (en sommige kinderen met autisme houden veel meer van strakke kleding met voelbare feedback), moet u kleding kiezen die een beetje "knelt". De goedkopere optie is om kleding te dragen. kies ‘atletisch’ of zwem shirts of shorts, leggings of andere lycra / spandex-outfits. Andere mogelijkheden zijn duurdere, ‘autismevriendelijke’ kleding, zoals een compressiepak dat speciaal is gemaakt om te zorgen voor een diepe druk of een gewogen vest.
Route 2: Gebruik gedragsverandering
Als u geen sensorische problemen kunt vinden die u kunt oplossen, moet uw volgende stap waarschijnlijk een gedragsmatige aanpak zijn.
In essentie moet je je kind trainen om zijn kleren aan te trekken. Dit kan worden bereikt via een paar positieve routes, waaronder:
- Instructie door het gebruik van prentenboeken en sociale verhalen
- Modelleren van gedrag door aandacht te vragen voor hoe peers gekleed blijven en de badkamer gebruiken
- Positieve versterking voor goed gedrag
Sommige ouders maken stickerkaarten; wanneer een kind zijn kleding X-tijd aanhoudt, verdient hij een ster of een kleine traktatie. Dit is een hulpmiddel geleend van ABA (Applied Behavioral Therapy). Misschien wilt u zelfs met een ABA of een andere gedragstherapeut werken om u te helpen bij het ontwikkelen van gedragsgestuurde benaderingen van het probleem.
Route 3: zoek een fysieke oplossing
Als Route 1 noch Route 2 werkt (of terwijl u met een of beide experimenteert), moet u mogelijk een fysieke manier vinden om te voorkomen dat uw kind naar beneden valt. Het komt er misschien op neer dat je het fysiek onmogelijk moet maken voor je kind om zijn kleren uit te trekken. Hoe doe je dat? Het simpele antwoord is om kleding te kiezen en / of aan te passen, zodat het moeilijk of onmogelijk is om te verwijderen. Een paar voorbeelden:
- Doe alle bevestigingen achterin zodat uw kind ze niet kan bereiken
- Koop gematchte outfits (pyjama’s zijn de meest voorkomende) en zet ze op de rug
- Koop onderkledingpak in uni-pakstijl en zet ze achterstevoren
- Pas ritsen aan zodat ze niet gemakkelijk kunnen worden uitgepakt (gebruik een veiligheidsspeld om de rits in de bovenste positie vast te zetten)
- Vervang drukknopen met complexere of stevigere sluitingen
- Kleed je kind in lagen zodat het moeilijker te strippen is
Het goede nieuws is dat de overgrote meerderheid van de kinderen, met autisme of zonder, leren hun kleren aan te houden. Ondertussen, probeer deze routes eens!
