1 Overgehelde bekken- en rugpijn
Een pijn in uw rug kan om een aantal redenen ontstaan, zoals trauma als gevolg van een auto-ongeluk of val, artritis veranderingen in uw facetgewrichten, scoliose, evenals onbekende oorzaken. Wanneer uw arts u de oorzaak van uw pijn niet kan geven, wordt deze over het algemeen als ‘niet-specifieke lage-rugpijn’ of NSLBP aangeduid.
In veel gevallen liggen posturale problemen ten grondslag aan niet-specifieke lage rugpijn. Dit komt omdat de verkeerde uitlijning van de houding gepaard gaat met verkeerde uitlijning, wat een toestand is die zenuwen in de omgeving kan en zal signaleren om pijnsignalen af te vuren.
Bij houding gerelateerde rugpijn, vooral in uw lage rug, kan een zekere mate van abnormale bekkenkanteling optreden. In feite is chronisch slecht uitgelijnde positie van het bekken vaak de hoeksteen van een verscheidenheid aan houdingsproblemen, waaronder die welke niet alleen de lage rug maar ook andere delen van de wervelkolom beïnvloeden.
Het bekken is een centraal gelegen bot waarop uw wervelkolom, evenals uw heupen zijn verbonden. Hoewel het een positie heeft die als goed uitgelijnd of "neutraal" (en dus gezond) wordt beschouwd, kan het bekken ook naar voren en naar achteren kantelen, het kan naar voren of naar achteren draaien en het kan aan één kant omhoog of omlaag worden bewogen. En het kan tegelijkertijd een combinatie van twee of meer van deze bewegingen maken.
Zulke bekkenbewegingen lijken misschien subtiel of zelfs helemaal niet aanwezig als je ze ervaart, maar als ze gewoontes worden of vast komen te zitten, zoals vaak het geval is na een blessure, kunnen ze een waterval van problemen of problemen veroorzaken in nabijgelegen gebieden.
Een van deze gebieden is natuurlijk de lage rug.
2 Voorwaartse en achterwaartse bekkenhellingen
Wanneer het bekken naar voren of naar achteren kantelt, beweegt het hele bot (dat is gemaakt van meerdere botten die aan elkaar zijn ‘gezoomd’) in slechts één richting. Elke kantelrichting beïnvloedt de lage rug anders.
Voorwaartse bekkenkant
Een voorwaartse kanteling, de voorste bekkenkanteling genoemd, kan uw lage rugspieren aanspannen omdat het de kleine hoeveelheid natuurlijk voorkomende kromming accentueert die aanwezig is in een gezonde wervelkolom. Houdingproblemen met betrekking tot een voorwaartse bekkenkanteling komen veel vaker voor dan die gerelateerd aan een achteroverhelling.
Voorwaartse bekkenkanteling kan worden veroorzaakt door extra buikgewicht (inclusief zwangerschapswicht) en andere dingen.
Achterwaartse bekkenkant
Een achterwaartse kanteling, de achterste bekkenkanteling genoemd, doet precies het tegenovergestelde. Het vermindert de hoeveelheid normale lage rugcurve die je hebt, wat op zijn beurt de rugspieren verlengt tot voorbij hun normale tolerantie voor rek. Elk van beide scenario’s – anterieure of posterieure bekkenkanteling – kan pijn veroorzaken, maar niet noodzakelijkerwijs.
De meeste van de tijd reageren chronische houdingsproblemen die het gevolg zijn van een voorwaartse of achterwaartse kanteling goed op trainingsprogramma’s die specifiek zijn ontworpen om de "afwijking" van neutraal aan te pakken. (Neutrale bekkenpositionering wordt beschouwd als goed uitgelijnd en wordt niet te ver naar voren noch te ver naar achteren gekanteld.) Dergelijke programma’s hebben over het algemeen zowel rek als versterking. Gebieden gericht zijn heupen, rug en kern.
Het zien van een gekwalificeerde fysiotherapeut of persoonlijke trainer voor begeleiding en een programma is waarschijnlijk de beste manier om uw houding in een goed uitgelijnde positie terug te brengen.
3 Obische obliquiteit – aka side-to-side onevenwichtigheden in het bekken
Dingen worden interessant wanneer u begint te praten over voorwaartse of achterwaartse bekkenrotatie en / of eenzijdige heupwandeling. Dit is wanneer je in een fenomeen terechtkomt dat ‘bekken-obliquiteit’ wordt genoemd.
Het grootste deel van de tijd is de beklemd-scheefstand – waarbij de ene heup hoger is dan de andere – gerelateerd aan een beenlengteverschil en / of scoliose.
Verschil in beenlengte als een conditie is er in twee soorten: het functionele type en het anatomische type. De meeste mensen met beenlengteverschillen hebben het functionele type, dat wordt gecreëerd door houding en spieronevenwichtigheden. Over het algemeen is functioneel beenlengteverschil (of ongelijkheid) terug te voeren tot bekken-obliquiteit; het wordt ook beoordeeld in termen van bekken-obliquiteit.
Mensen met een functioneel beenlengteverschil kunnen ook scoliose hebben. Het onderzoek is gemengd over de vraag of het beenlengteverschil daadwerkelijk
de scoliose veroorzaakt, maar in elk geval wordt dit type scoliose als functioneel beschouwd, niet als anatomisch. De scoliose begint in dit geval met de bekken-obliquiteit, die op zijn beurt de uitlijning van de ruggengraat weg van het ideaal verplaatst. Een functioneel beenlengteverschil is niet
altijd
in combinatie met een scoliose. Eén studie meldt dat slechts 15 procent van de mensen met beenlengteverschillen scoliose heeft. Functionele beenlengteverschillen, en in het bijzonder de bekkenschuine stand die hen drijft, komen meestal van dag tot dag om gemeenschappelijke activiteiten uit te voeren (zitten, staan, lopen, huishoudelijk werk, sporten, enz.).4Anatomisch beenlengteverschil
Anatomisch beenlengteverschil is de real deal. Dit is waar een van je benen feitelijk en meetbaar langer is dan de andere, en je heupbeenderen in de rug horizontaal staan. Het kan erg pijnlijk zijn en is vaak storend voor dagelijkse activiteiten, sociale activiteiten en sport.
Over het algemeen wordt de anatomische ongelijkheid van de beenlengte behandeld door een inzetstuk in de schoen van het kortere been te plaatsen om gelijkmatig uit te stappen. Het krijgen van een kernversterkend programma dat ook de heupen werkt, zal je waarschijnlijk helpen pijn te verminderen en je fysieke functioneren te verbeteren door de spieronevenwichtigheden in het bekken aan te pakken.
Zoals met alle soorten bekkenpositioneringsproblemen, is het waarschijnlijk het beste om een erkende fysiotherapeut voor het programma te zien, omdat dit een medische aandoening is.
