Hoe leverkanker wordt behandeld

De behandeling van leverkanker hangt af van het stadium van de kanker, evenals de onderliggende leverfunctie van een persoon.

Hoewel de voorkeursbehandeling chirurgische verwijdering van de kanker is, zijn veel mensen geen kandidaten voor een operatie vanwege de omvang van hun ziekte en / of slechte baselinelevergezondheid. Naast chirurgie omvatten andere behandelingsopties levertransplantatie, ablatietherapie, embolisatiebehandeling en voorgeschreven medicijnen zoals gerichte therapie, chemotherapie en immunotherapie.

Chirurgie

Chirurgische verwijdering van leverkanker is de voorkeursbehandeling. De uitdaging bij een operatie is echter dat de meeste mensen met leverkanker ook cirrose hebben van langdurige leverziekte.

Met een beperkte leverfunctie van cirrose (de lever is zo getekend), kan het verwijderen van zelfs een klein deel van het leverweefsel samen met de kanker een lever functioneel ontoereikend maken. Bovendien kunnen veel leverkankers niet goed worden verwijderd, omdat ze te groot zijn en / of zich buiten de lever verspreiden.

Evaluatie

Om toegang te krijgen tot de vraag of een persoon een goede chirurgische kandidaat is, zal een arts een beeldvormende test (zoals een CT-scan of MRI) bestellen om de uitgebreidheid van de kanker te evalueren, evenals bloedtests in de leverfunctie. De beste chirurgische kandidaat is iemand met een enkele levertumor (niet meervoudig) en bewaarde leverfunctie.

Als u of een geliefde een operatie aan een leverkanker ondergaat, moet u alle risico’s en mogelijke bijwerkingen van uw chirurg beoordelen.

Wees bovendien niet bang om vragen te stellen en informeer naar de ervaringen van uw chirurg.

Mogelijke bijwerkingen

Chirurgische verwijdering van leverkanker is een grote operatie, vooral omdat de lever rijk is aan bloedvaten. Dit maakt bloeden tijdens de operatie een groot probleem.

Andere mogelijke bijwerkingen van chirurgie zijn:

• Infectie
• Bloedstolsels
• Complicaties gerelateerd aan anesthesie
• Longontsteking

Uw medisch team zal u controleren om deze risico’s te minimaliseren en instructies geven voor manieren om ook het risico op complicaties te minimaliseren.

Levertransplantatie

Behalve chirurgie is een levertransplantatie ook een optie die mogelijk kan worden genezen, met als bijkomend voordeel dat niet alleen de kanker, maar ook de cirrose wordt behandeld. Tijdens een levertransplantatie verwijdert een transplantatiechirurg de zieke lever en vervangt deze door een gezonde persoon van een andere persoon.

Een arts kan een levertransplantatie aanbevelen als een levertumor klein is of als een operatie niet mogelijk is vanwege een ongezonde lever.

Een belangrijk obstakel bij levertransplantaties is de beperkte beschikbaarheid van levers. Volgens de American Cancer Society zijn er elk jaar slechts ongeveer 6500 levers beschikbaar voor transplantatie en de meeste worden gebruikt voor mensen met andere leverproblemen dan kanker.

Mogelijke bijwerkingen

Naast de mogelijke bijwerkingen die gepaard gaan met leverchirurgie (bloeding, infectie, bloedstolsels, anesthesiecomplicaties en longontsteking), zijn er mogelijke bijwerkingen verbonden aan de medicijnen die een persoon moet nemen na de transplantatie.

Deze immuunonderdrukkende medicijnen voorkomen dat een persoon zijn nieuwe lever afstoot.

Omdat ze je immuunsysteem onderdrukken, zijn mensen echter vatbaar voor infecties.

Andere mogelijke bijwerkingen van immuunonderdrukkende medicijnen zijn onder meer: ​​

• Hoge bloeddruk
• Hoog cholesterolgehalte
• Nierproblemen
• Diabetes
• Botverzwakking (osteoporose genoemd)

Niet-chirurgische procedures

Voor mensen met leverkanker die geen chirurgische kandidaten zijn, ablatie en / of embolisatiebehandeling kan een behandelingsoptie zijn. Deze therapieën krimpen en vernietigen mogelijk levertumoren.

Ablatietherapie

Ablatietherapie is een niet-chirurgisch middel om kankercellen te doden en is de meest gebruikte therapie bij leverkankerzorg. Deze procedure houdt in dat een naald of sonde rechtstreeks in een levertumor wordt geplaatst en met verschillende middelen de cellen worden gedood.

De soorten ablatietherapie worden benoemd op basis van de middelen die worden gebruikt om de kankercellen te vernietigen:

• Radiofrequente ablatie (RFA): Hoog energetische radiogolven verwarmen en doden de kankercellen
• Percutane ethanol (alcohol) ablatie: Alcohol wordt geïnjecteerd in de kankercellen
• Cryotherapie: zeer koude gassen worden door de tumor gevoerd om de kanker te bevriezen cellen
• Microwave ablatie: Warmte van microgolven wordt doorgegeven aan de kankercellen

Zoals bij elke procedure zijn er risico’s en mogelijke bijwerkingen bij ablatie. Sommige hiervan zijn:

• Bloeden en blauwe plekken op de huidplaats waar de naald of sonde is ingebracht
• Schade aan de bloedvaten in de lever of het omliggende leverweefsel als de naald of sonde onjuist is geplaatst
• Infectie, inclusief leverabces
• Schade aan het galkanaal of andere organen
• Tumor seeding (een zeldzame complicatie waarbij kankercellen zich verspreiden langs het kanaal van de naald)

Embolisatie-therapie

Tijdens embolisatie wordt de bloedtoevoer naar de leverkanker geblokkeerd zodat de kanker "uitgehongerd" is en kan niet groeien. Deze behandelingsoptie kan worden gebruikt voor levertumoren die groot zijn en / of niet operatief kunnen worden verwijderd.

Soms wordt embolisatie gecombineerd met chemotherapie (genaamd chemo-embolisatie) of straling (radio-embolisatie).

Voorschriften

Geneesmiddelen op recept worden gebruikt voor de behandeling van vergevorderde of late leverkanker.

Gerichte therapieën zijn eerstelijnsbehandeling voor de behandeling van gevorderde leverkanker, gevolgd door chemotherapie of immunotherapie als tweedelijnsoptie.

Gerichte therapieën

Gerichte medicijnen werken door te interfereren met stoffen die nodig zijn om kanker te laten groeien. Een goedgekeurde eerstelijnsbehandeling voor de behandeling van niet-reseceerbare leverkanker (dit betekent leverkanker die niet operatief kan worden verwijderd) is Nexavar (sorafenib), een gericht medicijn dat een levertumor blokkeert bij het maken van nieuwe bloedvaten.

Vaak voorkomende bijwerkingen van Nexavar zijn:

• Vermoeidheid
• Uitslag
• Verlies van eetlust
• Diarree
• Hoge bloeddruk
• Hand-voet reactie

Voor mensen die Nexavar niet kunnen verdragen, of als een alternatieve eerstelijnsbehandeling, een vergelijkbaar medicijn genaamd Lenvima (lenvatinib) kan worden overwogen.

In een fase III-studie had Lenvima (vergeleken met Nexavar) een hoger algehele overlevingsvoordeel (13,6 maanden versus 12,3), een hogere respons (24 procent versus 9 procent) en een hogere tijd tot progressie van de ziekte (7,4 maanden versus 3,7 maanden).

De meest voorkomende bijwerkingen van Lenvima zijn:

• Hoge bloeddruk
• Diarree
• Verminderde eetlust
• Gewichtsverlies
• Vermoeidheid

Een ander gericht medicijn Stivarga (regorafenib) blokkeert eiwitten die leverkankercellen helpen groeien. Dit medicijn wordt momenteel gebruikt als tweedelijnsbehandeling (dit betekent dat Nexavar of Lenvima stopt met werken).

Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:

• Vermoeidheid
• Verlies van eetlust en gewichtsverlies
• Uitslag op handen en voeten
• Hoge bloeddruk
• Koorts en infecties
• Diarree
• Buikpijn

Chemotherapie

Chemotherapie is een middel tegen kankercellen. Hoewel "chemo" in het algemeen via de mond of via een ader wordt ingenomen, kan het bij leverkanker direct in de lever worden toegediend via de leverslagader (infusiesysteem met leverinsuptie).

Afhankelijk van het type en de dosis chemotherapie die wordt gegeven, kan een persoon een scala aan mogelijke bijwerkingen ervaren, zoals:

• Haarverlies
• Mondzweren
• Misselijkheid, braken en / of diarree
• Gewichtsverlies door verminderde eetlust

Sinds chemo geneesmiddelen richten zich snel op delende cellen (kankercellen groeien snel), cellen in het beenmerg van een persoon worden vaak vernietigd. Dit kan leiden tot symptomen zoals blauwe plekken en bloedingen, maar ook vermoeidheid en een hoog infectierisico.

Immunotherapie

Immunotherapie is een zeer opwindende, evoluerende behandelingsoptie die het aanzien van kankerzorg heeft veranderd. Het uitgangspunt achter immunotherapie is dat het iemands eigen immuunsysteem stimuleert om kankercellen aan te vallen.

Voor leverkanker werkt het immunotherapeuticum Opdivo (nivolumab) door het blokkeren van een immuuncontroleproteïne genaamd geprogrammeerde dood 1 (PD-1). Dit eiwit wordt bedrieglijk gemaakt door kankercellen om te voorkomen dat iemands immuunsysteem het als vreemd herkent. Dus, door PD-1 te blokkeren, kan kanker dan worden herkend en aangevallen.

Opdivo wordt elke twee weken via de ader toegediend. Mogelijke bijwerkingen zijn:

• Vermoeidheid of zwakte
• Koorts
• Hoest
• Misselijkheid en verlies van eetlust
• Jeuk en huiduitslag
• Spier- of gewrichtspijn
• Constipatie of diarree

Ernstiger bijwerkingen zijn onder meer een reactie op de infusie (vergelijkbaar met een allergische reactie). ) of een auto-immuunreactie, waarbij het eigen immuunsysteem van een persoon begint met het aanvallen van gezonde organen (bijvoorbeeld de longen).

Complementaire geneeskunde

Laat het uw arts weten voordat u een kruid of voedsel gaat gebruiken. Dit zal helpen bij het voorkomen van ongewenste bijwerkingen en interacties.

Sho-saiko-naar

Eén kruidengeneesmiddel genaamd Sho-saiko-to (ook Xiao Chai Hu Tang genoemd), een mengsel van zeven plantaardige ingrediënten, inclusief ginseng, gember en zoethout, is gebruikt voor de behandeling van chronische hepatitis en cirrose .

Sommige onderzoeken suggereren dat dit kruidengeneesmiddel ook de ontwikkeling van leverkanker bij mensen met cirrose kan helpen onderdrukken, hoewel het precieze werkingsmechanisme onduidelijk is. Hoewel wordt aangenomen dat Sho-saiko-in het algemeen goed wordt verdragen, kan het long- en leverbeschadiging veroorzaken, dus moet het alleen onder toezicht van een arts worden ingenomen.

Heilige basilicum

Een ander kruid met de naam Ocimum sanctum L of "Heilige basilicum" is een plant die fytochemicaliën bevat die de gezondheid van de lever bevorderen. Het bezit ook anti-kanker eigenschappen. Deze groene groente wordt soms gebruikt in de Thaise keuken. Het heeft geen bekende bijwerkingen.

Mariadistel

Silymarine (Silybum marianum), ook melkdistel genoemd, wordt in sommige landen (zoals Duitsland) gebruikt als een ondersteunende behandeling voor chronische leverziekte. Het wordt ook verondersteld antikankereigenschappen te hebben en heeft een goed veiligheidsprofiel, hoewel het een allergische reactie of milde spijsverteringssymptomen kan veroorzaken.

Natuurvoeding

Naast kruiden kunnen natuurlijke voedingsmiddelen ook helpen beschermen tegen leverkanker. Koffie is een rijke bron van antioxidanten en houdt verband met een verminderd risico op zowel cirrose als leverkanker. Er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat het verhogen van uw huidige koffiegebruik (of het beginnen met koffie drinken als u dat nog nooit hebt gedaan) voordelig is.

Een ander natuurlijk voedsel, resveratrol, dat voorkomt in moerbeien, rode druiven en pinda’s, kan naast de bescherming tegen niet-alcoholische leververvetting ook kankerremmende effecten hebben.