Het is normaal om ’s nachts wakker te worden. Als je dat niet deed, zou dat in feite een heel ander probleem zijn. Langdurig wakker blijven ’s nachts kan een symptoom zijn van slapeloosheid. In deze context kunnen ontwakingen diep verontrustend worden. Waarom gebeuren er ’s nachts opwekkingen? Hoe weet je of je te veel wakker wordt? Leer ’s nachts over ontwaken en overweeg of je hulp nodig hebt.
Veel mensen hebben een geïdealiseerde visie op wat slaap zou moeten zijn: je zou meteen in slaap moeten vallen, de nacht door moeten slapen zonder wakker te zijn en ’s ochtends volledig opgeladen uit het bed springen. Kinderen kunnen zo slapen, maar slechts enkele volwassenen. Naarmate we ouder worden, komen er ’s nachts meer ontwaken en kan er meer tijd wakker worden doorgebracht. Waarom gebeuren deze?
Er zijn meerdere mogelijke oorzaken voor nachtelijke ontwaking. Het is normaal om wakker te worden als onderdeel van overgangen tussen cycli van slaapstadia. Het is noodzakelijk om wakker te worden om van positie te veranderen, om te rollen of om de hoezen aan te passen. Geluiden in het milieu zouden normaal gesproken het wakker worden moeten oproepen om de veiligheid te garanderen. Ouders van jonge kinderen worden vaak wakker om aan hun behoeften te voldoen. In sommige gevallen kan het nodig zijn om wakker te worden met urinaat (zoals optreedt bij nocturie).
Awakenings kunnen ook abnormaal zijn: wakker worden in de vroege ochtend kan optreden bij een depressie en zeer frequente ontwaken kan een teken zijn van obstructieve slaapapneu.
Pijn kan waakzaamheid verlengen, maar we zijn ons meestal niet bewust van pijn als we eenmaal in slaap vallen. De menopauze kan leiden tot nachtelijk zweten, vaak ook door slaapapneu. Over het algemeen geldt dat als u zich herinnert dat u ’s nachts meer dan één keer per uur wakker wordt, dit overmatig kan zijn.
Ongeacht de oorzaak van het ontwaken, het hoeft geen bron van ellende te zijn.
Iedereen wordt ’s nachts wakker en niemand klaagt er ooit over als ze meteen weer in slaap vallen. De afwijking is wanneer deze ontwaking te lang duurt en leidt tot slapeloosheid. Zelfs in dit scenario bestaan oplossingen.
Als u meer dan een paar minuten slaapt, kunt u profiteren van interventies om slapeloosheid te verlichten. Als er meer dan 15 tot 20 minuten wakker zijn, observeer dan de stimulusregeling en kom uit bed. Ga iets ontspannen doen tot je je slaperig voelt en kom dan terug naar bed. Als je ’s morgens wakker wordt, sta je misschien gewoon op en begin je dag vroeg. Dit kan helpen om het bed te versterken als een slaapplaats, geen waakzaamheid.
Wanneer slapeloosheid chronisch wordt, 3 avonden per week optreedt en minstens 3 maanden duurt, kan behandeling met cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTI) de voorkeur hebben. Het kan ook nuttig zijn om de wekker ’s nachts niet te controleren. Als u moeite blijft hebben om weer in slaap te vallen, praat dan met uw arts over aanvullende behandelingsopties.
Het is normaal om ’s nachts wakker te worden, maar als het te vaak gebeurt en u niet gemakkelijk kunt inslapen, krijgt u de hulp die u nodig hebt om beter te slapen.
