Jicht is een vorm van artritis die wordt veroorzaakt door de opbouw en kristallisatie van urinezuur in een gewricht. Afhankelijk van de ernst van een aanval, kan de behandeling vrij verkrijgbare anti-inflammatoire geneesmiddelen (OTC) omvatten om pijn te verlichten, evenals gedragsaanpassingen (zoals beperkingen op het gebied van voeding en alcohol) om de frequentie van aanvallen te verminderen. Chronische aanvallen kunnen medicijnen vereisen om het urinezuurgehalte in het bloed te verlagen.
Home remedies en levensstijl
Jicht symptomen worden veroorzaakt door de overmatige ophoping van urinezuur, een aandoening die bekend staat als hyperurikemie. Na verloop van tijd kan de opbouw leiden tot de vorming van urinezuurkristallen in en rond een gewricht, wat aanleiding geeft tot ernstige en langdurige aanvallen van pijn en ontsteking.
Als zodanig zou de jichtbehandeling gericht zijn op twee dingen: de vermindering van urinezuur en de verlichting van jichtpijn. Er zijn een aantal huisbehandelingen en aanpassingen van de levensstijl die kunnen helpen.
Pijnbehandeling
Een jichtaanval duurt gewoonlijk drie tot tien dagen. De pijn tijdens het eerste deel van de aanval (meestal de eerste 36 uur) zal meestal de ergste zijn.
Onder de opties voor thuisbehandeling:
- Een ijspak of koud kompres kan voldoende verlichting bieden van een milde aanval. Zorg ervoor dat u het ijspak in een dunne handdoek verpakt en pas 15 tot 20 minuten op de voeg aanbrengt om bevriezing te voorkomen. Je kunt dit meerdere keren per dag doen.
- Laat de verbinding rusten. Aangezien de grote teen het vaakst wordt aangetast, verhoogt u de voet om de directe druk te verlichten. Blijf zo veel mogelijk op de been, en als je toch moet bewegen, gebruik dan een wandelstok.
Dieetinterventies
Een van de belangrijkste oorzaken van hyperurikemie is het voedsel dat we eten. Sommige bevatten hoge niveaus van een organische verbinding die bekend staat als purine en die bij afbraak wordt omgezet in urinezuur.
Andere bevatten stoffen die de uitscheiding van urinezuur uit de nieren belemmeren.
Hoewel er geen bewijs is dat dieetinterventies de ernst of de duur van een aanval kunnen verminderen, moet u zich inspannen om te voorkomen dat uw aandoening verergert.
Daartoe moet u:
- Stop met het drinken van alcohol, in het bijzonder bier.
- Vermijd hoog-purine voedsel.
- Vermijd fructose-gezoete dranken die de excretie van urinezuur schaden.
- Drink veel water om de urinezuurconcentratie in uw bloed te verdunnen.
Medicijnen zonder voorschrift
OTC-medicijnen worden vaak gebruikt tijdens een milde tot matige aanval om gewrichtspijn en -ontsteking te verlichten. Een van de opties:
- Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s), zoals Aleve (naproxen) en Advil (ibuprofen), werken door het COX-enzym te blokkeren op een manier die zowel pijnstillend (pijnstillend) als ontstekingsremmend werkt.
- Tylenol (acetaminophen) kan in mildere gevallen worden gebruikt. Hoewel het niet de ontstekingsremmende eigenschappen van NSAID’s heeft, is het een zeer effectief analgeticum.
- Topische capsaïcine-preparaten, gemaakt van een chemische verbinding in chili pepers, bleken een bescheiden verlichting te bieden voor symptomen van jicht. Ze zijn verkrijgbaar als crèmes, lotions en pleisters voor transdermaal gebruik en zijn zonder recept verkrijgbaar.
Voorschriften
Geneesmiddelen op recept worden vaak gebruikt als dieet- en leefstijlinterventies geen verlichting geven en / of er aanwijzingen zijn voor toenemende gewrichtsschade. De voorgeschreven medicijnen voor de behandeling van jicht kunnen grofweg worden opgesplitst in twee typen: ontstekingsremmend en urinezuurreducerend.
Ontstekingsremmende geneesmiddelen
De voorgeschreven ontstekingsremmende geneesmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt om jicht te behandelen, worden ofwel permanent voorgeschreven of gebruikt wanneer dat nodig is om acute symptomen te verlichten. Een van de opties:
- Colchicine is een oraal ontstekingsremmend medicijn dat wordt gebruikt om chronische jicht te behandelen. Het medicijn werkt door de ontstekingsenzymen te blokkeren die worden getriggerd door de vorming van urinezuurkristallen. Colchicine kan alleen worden gebruikt, maar wordt vaker voorgeschreven naast een middel dat urinezuur vermindert, zoals probenecide. Bijwerkingen zijn diarree, misselijkheid en buikkrampen.
- Corticosteroïden, oraal ingenomen of via injectie in een gewricht, bieden kortetermijnverlichting van acute symptomen. Het medicijn werkt door het immuunsysteem als geheel te temperen en kan daarom niet worden gebruikt als een vorm van continue therapie. Orale behandeling (meestal met het geneesmiddel prednison) kan gedurende vijf dagen worden voorgeschreven. Corticosteroïd-injecties worden meestal gebruikt als er aanwijzingen zijn voor artritis en gezamenlijke erosie. Overmatig gebruik kan leiden tot gewichtstoename, gemakkelijk blauwe plekken, osteoporose, oogproblemen, hoge bloeddruk en een verhoogd risico op infectie.
- Qutenza (capsaïcine) 8,0 procent pleister kan matige pijnverlichting bieden tijdens een acute aanval. Bijwerkingen zijn reacties op de toedieningsplaats, zoals verbranding, jeuk, roodheid, zwelling en lichte huiduitslag.
Uric Acid-Reducing Drugs
Als andere interventies de urinezuurspiegels niet verlagen, zullen artsen zich vaak wenden tot medicijnen die de hyperproductie van urinezuur kunnen verlagen of de uitscheiding van urinezuur uit het lichaam kunnen verhogen.
Er zijn momenteel vijf geneesmiddelen goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor deze doeleinden:
- Probenecid is een orale medicatie die dagelijks wordt ingenomen om uw nieren urinezuur te helpen elimineren. Hoewel het effectief is in het verminderen van de symptomen, kan het vaak even duren voordat het medicijn echt werkt. In sommige gevallen kunnen aanvallen gedurende de eerste zes tot twaalf maanden toenemen totdat het lichaam zich aanpast aan de behandeling.
Bijwerkingen zijn nierstenen, misselijkheid, huiduitslag, maagklachten en hoofdpijn. Er is ook een co-geformuleerde tablet verkrijgbaar, ColBenemid genaamd, die probenecide combineert met colchicine. - Uloric (febuxostat) is een orale xanthine-oxidase-remmer (XOI) die de productie van urinezuur door het lichaam vermindert. Dagelijks genomen, kan Uloric de ernst en frequentie van aanvallen verminderen. Flare-ups komen vaak voor bij de eerste start van de behandeling. Zelfs als ze voorkomen, moet u doorgaan met het nemen van de medicatie zoals voorgeschreven.
Vaak voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, gewrichtspijn en spierpijn. Gebruik dit middel niet als u azathioprine (gebruikt om reumatoïde artritis te behandelen) of mercaptopurine (gebruikt voor de behandeling van lymfoom, de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa) gebruikt. - Zyloprim (allopurinol) is een ander oraal XOI-medicijn. Zoals bij Uloric kunnen tijdens de vroege behandeling symptoomfakkels optreden. Om dit te voorkomen, wordt het medicijn vaak voorgeschreven bij lagere doseringen en vervolgens geleidelijk verhoogd.
Bijwerkingen zijn veel minder uitgebreid dan andere urinezuurremmende geneesmiddelen en kunnen huiduitslag en maagklachten omvatten. Maagproblemen verdwijnen meestal als uw lichaam zich aanpast aan de medicatie. - Zurampic(lesinurad)is een oraal medicijn dat de effecten van XOI’s verhoogt wanneer een XOI alleen al voldoende is. Het kan samen met Uloric of Zyloprim worden ingenomen, maar moet met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt omdat het uw cardiovasculaire risico kan verhogen. Je zou ook goed gehydrateerd moeten blijven om nierstenen te voorkomen.
Bijwerkingen kunnen zijn hoofdpijn, lichte koorts, spierpijn, gewrichtspijn en zure terugvloeiing. Lesinurad is ook beschikbaar met allopurinol in een co-geformuleerde tablet genaamd Duzallo. - Krystexxa (pegloticase)is een nieuwer biologisch geneesmiddel dat wordt toegediend door intraveneuze infusie in een ader en alleen wordt gebruikt als andere behandelingen zijn mislukt. Krystexxa werkt door urinezuur om te zetten in een stof genaamd allantoïne, die gemakkelijk uit het lichaam kan worden verdreven. Het wordt elke twee weken in een kliniek toegediend en is daarom voorbehouden voor alleen de meest ernstige gevallen.
Vaak voorkomende bijwerkingen zijn kortstondige opflakkeringen, misselijkheid, blauwe plekken, keelpijn, obstipatie, pijn op de borst en braken. In zeldzame gevallen kan een ernstige allergische reactie optreden.
Andere complementaire geneesmiddelen kunnen worden gebruikt bij de behandeling van jicht, waaronder Cozaar (losartan), een antihypertensivum en Tricor (fenofibraat), een lipideverlagend medicijn. Beide kunnen helpen de serum urinezuurspiegels te verlagen.
