In het verleden waren patiënten niet vaak ingewijd in documenten waarin hun kanker werd beschreven. Maar die dagen zijn gelukkig verdwenen. Veel mensen vragen om kopieën van hun medische informatie en sommige kankercentra bieden een patiëntenportal aan waar alles van radiologierapporten tot laboratoria online toegankelijk zijn. Maar van al deze informatie kunnen longkankerpathologierapporten een van de moeilijkste zijn om te ontcijferen als een leek.
Ik zal proberen een deel van het medische jargon uit te leggen om je te helpen je rapport te begrijpen.
Wat is precies een pathologierapport?
Een pathologierapport is de geschreven beschrijving van uw kanker door een patholoog, na evaluatie van weefsel dat uit uw lichaam is genomen via een biopsie of een operatie. In plaats van alleen een ja of nee-rapport (is het kanker?) Kunnen deze rapporten een grote hoeveelheid informatie bevatten die niet alleen uw arts helpt uw prognose te begrijpen, maar ook de beste behandelmethode. Dat gezegd hebbende, worden pathologierapporten niet alleen gebruikt, maar in plaats daarvan gecombineerd met een geschiedenis, fysiek onderzoek, radiologiestudies en laboratoriumstudies om het beste algemene beeld van uw kanker te krijgen.
Een paar opmerkingen zijn nuttig voordat u verder gaat. Een daarvan is dat elke kanker anders is. Als er 30 mensen met longkanker in een kamer zouden zijn, zouden er 30 verschillende soorten longkanker zijn. Het pathologieverslag is een van de instrumenten die worden gebruikt om uw individuele kanker te begrijpen.
Een ander belangrijk punt is dat hoewel het gebruikelijk is om een tweede (en misschien derde of meer) mening te krijgen over uw kanker, een tweede lezing van uw pathologierapport mogelijk over het hoofd wordt gezien. Een second opinion krijgen op uw biopsie kan net zo belangrijk zijn als het krijgen van een second opinion over uw behandeling.
Naam, datum en klinische informatie
Uw pathologierapport zal eerst uw naam en enkele basisinformatie bevatten, evenals de waarschijnlijke diagnose en mogelijke symptomen die u heeft ondervonden.
Model
Het woordspecimen klinkt angstaanjagend, maar het betekent in feite het weefselmonster dat een chirurg, radioloog of andere arts verwijdert. In dit gedeelte wordt de locatie in de hoofdtekst beschreven waaruit een monster is genomen. Wanneer een specimen wordt verkregen en ontvangen door de pathologieafdeling, wordt het in enkele stappen geëvalueerd.
Macroscopische evaluatie (ook wel bruto-onderzoek genoemd)
Aangezien ‘macro’ groot betekent en ‘grof’ in medisch jargon zichtbaar is voor het blote oog, verwijst dit onderzoek naar wat de patholoog ziet door naar uw weefselmonster te kijken zonder gebruik te maken van een microscoop – het grote beeld in essentie. Het kan de afmetingen, het gewicht van een tumor en andere kenmerken zoals kleur en consistentie omvatten. Sommige tumoren zijn erg voor de hand liggend (zoals de afbeelding hierboven laat zien), maar soms worden geen afwijkingen waargenomen tot de volgende stap is voltooid.
Microscopische evaluatie
Na het visualiseren van het weefselmonster nemen pathologen vaak dunne plakjes die ze vervolgens onder de microscoop evalueren. Deze worden soms ingevroren (om het weefsel zeer dun te snijden) en kunnen worden behandeld met een speciale kleurstof of ander materiaal voordat ze op een glaasje worden geplaatst. (Dit proces kan enige tijd duren en is een reden waarom uw arts mogelijk geen resultaten heeft terwijl u angstig wacht.) Er zijn verschillende belangrijke informatie die afkomstig is van dit onderzoek:
- Tumormarges – Eén algemene notatie gaat over tumormarges (of chirurgische marges.) Dit verwijst naar het al dan niet verwijderen van alle kanker en als het allemaal was verwijderd, hoe ver weg van de plaats van verwijdering was er bewijs van kanker. Een rapport kan bijvoorbeeld zeggen dat de tumor is uitgebreid tot 1,2 cm van de operatiemarge.
- Tumorgraad – Tumoren kunnen ook worden gerangschikt op tumorgraad. Simplistisch gezien zou een tumor van graad 1 er een zijn die niet erg agressief is en een tumor van graad 3 het meest agressief zou zijn. Bij longkanker kan uw rapport in plaats daarvan woorden hebben zoals goed gedifferentieerd, slecht gedifferentieerd of ongedifferentieerd. Goed gedifferentieerde tumoren hebben de neiging langzaam te groeien, terwijl ongedifferentieerde tumoren de neiging hebben om veel sneller te groeien. Naast het algemene uiterlijk van de kankercellen, bekijken pathologen veel dingen om te bepalen hoe agressief een tumor is. Deze omvatten dingen zoals mitotische activiteit (hoe snel kankercellen lijken te delen) bij het bepalen van de graad van een tumor.
- Type kanker – Bij longkanker zijn er 2 hoofdtypen. Niet-kleincellige longkankers omvatten ruwweg 80 procent van longkankers en de cellen hebben een bepaald uiterlijk onder de microscoop. Kleincellige longkankers vormen het grootste deel van de rest en hebben een ander uiterlijk onder de microscoop. Niet-kleincellige longkankers worden verder onderverdeeld in adenocarcinomen, grote celcarcinomen en plaveiselcelcarcinomen afhankelijk van het type cel waarin de kanker is ontstaan, het uiterlijk onder de microscoop, evenals laboratoriumtests die naar bepaalde markers kijken (zie hieronder). .) Een verwarrend punt voor veel mensen bij het bekijken van hun pathologierapport, is dat tumoren niet altijd netjes in de ene of andere categorie passen. Het rapport kan bijvoorbeeld zeggen dat een tumor een niet-kleincellige longkanker is met enkele kenmerken van kleincellige longkanker.
- In situ versus infiltratie / invasieve – Een andere opmerking die u in uw rapport kunt zien is dat de tumor in situ is of dat hij infiltreert of invasief is. In situ beschrijft een kanker die alleen aanwezig is in de cellen waar het begon. Veel wetenschappers beschouwen deze als precancereuze cellen in plaats van kankercellen. Longkanker die in dit stadium wordt gediagnosticeerd, wordt beschouwd als stadium 0. De overgrote meerderheid van de tijd met longkanker wordt een tumor beschreven als infiltrerend of invasief. Dit betekent dat de tumor zich heeft verspreid langs het weefsel waarin het zich heeft ontwikkeld en dat het zich kan verspreiden (uitzaaien) naar andere delen van het lichaam. Pathologen kunnen ook iets noteren dat wordt aangeduid als angiolymfatische invasie. Dit beschrijft of de tumor nabijgelegen bloedvaten en / of lymfevaten binnengedrongen is.
- Lymfeklierbetrokkenheid – Als u een operatie heeft ondergaan om uw tumor te verwijderen, zijn de lymfeklieren mogelijk verwijderd om te zien of ze kankerachtig (positief) of niet-kwaadaardig (negatief) zijn. Dit wordt in het rapport vermeld met details zoals of de lymfeklieren zich in de buurt van de tumor bevonden, of verder weg, en een grote rol kunnen spelen in de behandeling die uw oncoloog aanbeveelt.
- Staging– Soms wordt een fase gegeven als onderdeel van uw pathologierapport. Om het stadium te bepalen, kijken pathologen naar een combinatie van tumorgrootte, lymfeklierbetrokkenheid en of de tumor al dan niet naar andere delen van het lichaam is uitgezaaid (uitgezaaid). Er zijn een paar verschillende manieren waarop uw kanker kan worden beschreven. Niet-kleincellige longkanker is verdeeld in 4 primaire stadia. Om deze stadia te bepalen, gebruiken artsen iets dat TNM-enscenering wordt genoemd. Met dit systeem staat T voor tumorgrootte, N staat voor de aanwezigheid en het aantal positieve lymfeklieren en M staat voor verre metastasen. Bij kleincellige longkanker zijn er slechts 2 fasen: uitgebreide fase en beperkte fase.
Eiwit- / genenmerkers
Er zijn verschillende aanvullende tests die uw patholoog op uw tumor kan uitvoeren om te bepalen welk type longkanker het is, of dat uw tumor eigenlijk een kanker is die in een ander deel van uw lichaam is ontstaan en zich naar uw longen heeft verspreid . Een paar voorbeelden hiervan zijn TTF-1, p63, CD56 en chromogranine.
Moleculair profileren
Onlangs zijn er vorderingen gemaakt bij de behandeling van longkanker door een goed begrip van specifieke genetische mutaties die de groei van een kanker "stimuleren". Voor sommige mensen, met name mensen met adenocarcinoom, zijn gerichte therapieën beschikbaar om de ziekte te behandelen, die vaak veel minder bijwerkingen hebben dan traditionele chemotherapie. Gemeenschappelijke mutaties die worden getest omvatten EGFR, KRAS, ROS1 en ALK. Het wordt nu aanbevolen om mensen met niet-kleincellige longkanker voor deze mutaties te laten beoordelen, maar een recente studie suggereerde dat slechts 60 procent van de oncologen dit momenteel doen.
Diagnose
Het laatste deel van het pathologieverslag is de diagnose waarin de patholoog de bevindingen samenvat. Dit omvat meestal het type kanker, het cijfer (hoe gedifferentieerd het is), of lymfeklieren positief waren en het stadium.
Volgende stap
Als u onlangs bent verteld dat u longkanker heeft, raadpleeg dan eerst deze stappen, overweeg een second opinion en stel altijd veel vragen. Heb nooit het gevoel dat u te veel tijd van uw arts in beslag neemt – dat is waarvoor zij wordt betaald. Als uw vragen niet adequaat worden beantwoord, zoek dan een arts die ze kan beantwoorden.
