Als u bent gediagnosticeerd met galstenen, zult u hoogstwaarschijnlijk behandeling nodig hebben, tenzij ze geen symptomen veroorzaken. In dat geval zal uw arts bepalen of behandeling noodzakelijk is, afhankelijk van uw individuele situatie. Als u een behandeling nodig heeft, is een operatie (cholecystectomie) waarschijnlijk wat uw arts zal aanbevelen.
Chirurgie
Een operatie om de galblaas te verwijderen is de meest gebruikelijke manier om symptomatische galstenen te behandelen.
In feite is galblaasoperatie, cholecystectomie genaamd, een van de meest voorkomende operaties die volwassenen hebben.
Gelukkig kun je prima leven zonder dit orgel. Een zeer klein percentage kan echter diarree ondervinden van de toename van gal die in de dunne darm stroomt. In de overgrote meerderheid van de gevallen stroomt de gal rechtstreeks van de lever door de kanalen naar de dunne darm en er zijn geen merkbare veranderingen in de spijsvertering.
Laparoscopische cholecystectomie
De standaardoperatie om uw galblaas te verwijderen, wordt laparoscopische cholecystectomie genoemd. Voor deze operatie maakt de chirurg een aantal kleine incisies in uw buik en voegt chirurgische instrumenten en een miniatuur videocamera in. De camera stuurt een vergroot beeld vanuit je lichaam naar een videomonitor, waardoor de chirurg een beter beeld krijgt van je organen en weefsels.
Terwijl u naar de monitor kijkt, gebruikt de chirurg de instrumenten om uw galblaas zorgvuldig te scheiden van uw lever, leidingen en andere structuren.
Je cystic kanaal wordt dan afgesneden en je galblaas wordt verwijderd door een van de kleine incisies.
Omdat de buikspieren niet worden gesneden tijdens een laparoscopische operatie, hebben patiënten minder pijn en minder complicaties dan na een operatie met een grote incisie in de buik. Je kunt vaak dezelfde dag naar huis, met een week aan beperkte activiteit thuis.
Cholecystectomie openen
Als de chirurg obstakels voor de laparoscopische procedure ontdekt, zoals een infectie of littekenvorming van andere operaties, moet het operatieteam mogelijk overschakelen naar een open operatie. In sommige gevallen zijn deze obstakels bekend voor uw operatie en is een open operatie gepland.
Het wordt ‘open’ operatie genoemd omdat de chirurg een incisie van 5 tot 8 inch in uw buik moet maken om uw galblaas te verwijderen. Dit is een grote operatie en kan een verblijf van maximaal een week in het ziekenhuis en enkele weken tot een maand van herstel thuis vereisen.
Open chirurgie is vereist bij ongeveer 5 procent van de galblaasoperaties.
Potentiële chirurgische complicaties
De meest voorkomende complicatie van galblaasoperaties is een beschadiging van de galkanalen. Een gewonde galbuis kan gal lekken en een pijnlijke en potentieel gevaarlijke infectie veroorzaken. Milde verwondingen kunnen soms niet operatief worden behandeld. Ernstig letsel is echter ernstiger en vereist extra chirurgie.
Als zich galstenen in uw galwegen bevinden, kan de chirurg endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) gebruiken om deze vóór of tijdens de galblaasoperatie te verwijderen. Zodra de endoscoop zich in uw dunne darm bevindt, lokaliseert de chirurg het aangetaste galkanaal.
Een instrument op de endoscoop wordt gebruikt om het kanaal af te snijden en de steen wordt in een klein mandje gevangen en met de endoscoop verwijderd.
Af en toe wordt bij een persoon die een cholecystectomie heeft gehad, een galsteen in de galwegen vastgesteld, weken, maanden of zelfs jaren na de operatie. De tweestaps ERCP-procedure is meestal succesvol bij het verwijderen van de steen.
Procedures & therapieën
Niet-chirurgische benaderingen worden alleen in speciale situaties gebruikt, bijvoorbeeld wanneer uw aandoening het gebruik van een verdovingsmiddel verhindert, en ze worden alleen gebruikt voor cholesterolstenen. Stenen komen ongeveer de helft van de tijd na een niet-chirurgische behandeling weer terug.
Deze behandelingen omvatten:
- Orale dissolutietherapie:Geneesmiddelen gemaakt van galzuur worden gebruikt om de stenen op te lossen. De drugs-Actigall (ursodiol), bijvoorbeeld, werken het beste voor kleine cholesterolstenen die beperkt zijn in aantal. Het kan maanden of jaren duren voordat alle stenen zijn opgelost, als ze dat al doen. Beide geneesmiddelen veroorzaken milde diarree en chenodiol kan de niveaus van cholesterol in het bloed en het leverenzym transaminase tijdelijk verhogen.
- Extracorporale shockwave lithotripsie (ESWL):Deze behandeling maakt gebruik van schokgolven om stenen op te breken in kleine stukjes die door de galkanalen kunnen gaan zonder verstoppingen te veroorzaken. Aanvallen van galkoliek (intense pijn) komen vaak voor na de behandeling en het slagingspercentage van ESWL is niet erg hoog. Resterende stenen kunnen soms worden opgelost met medicatie. Deze behandeling wordt zelden gebruikt.
- Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP):Zoals hierboven vermeld, zullen chirurgen soms ERCP gebruiken, een combinatie van endoscopie en röntgenstralen, om stenen uit het gemeenschappelijke galkanaal te verwijderen.
- Percutane cholecystostomie:Deze minimaal invasieve procedure houdt het plaatsen van een katheter in uw galblaas in om ontsteking te verlichten, vaak tot u in staat bent om een operatie of een andere behandeling te ondergaan. Sommige stenen kunnen zelfs na een paar weken door de katheter worden verwijderd door de baan groot genoeg te maken voor extractie, maar deze methode wordt niet vaak gebruikt.
Alternatieve geneeskunde
Hoewel onderzoek naar het gebruik van alternatieve geneeswijzen bij het behandelen of voorkomen van galstenen beperkt is, kunnen de volgende natuurlijke opties weer helpen beschermen tegen zich ontwikkelende galstenen:
Vezel
Onderzoek suggereert dat het volgen van een vezelrijk dieet kan helpen om het cholesterolgehalte in te houden gal in vloeibare vorm, waardoor galsteenvorming wordt voorkomen. Door uw consumptie van zowel oplosbare als onoplosbare vezels te verhogen, waardoor de absorptie van deoxycholinezuur wordt verminderd door een gunstige verschuiving te veroorzaken in de triade van factoren die de oplosbaarheid van cholesterol in gal onder controle houden, kunt u uw risico op het ontwikkelen van galstenen mogelijk verminderen.
Oplosbare vezels die effectief zijn, zijn guargom en pectine, evenals andere soorten vezels, waaronder haverzemelen, tarwezemelen en sojavezels. Groenten en fruit zijn geweldige bronnen; het voordeel van vezels wordt gezien in de lage incidentie van galstenen bij vegetariërs. Andere vezelbronnen zijn volle granen, peulvruchten, psylliumzaden en lijnzaad.
Vitamine C
In een onderzoek onder 2.129 willekeurige volwassenen vonden onderzoekers dat een lagere prevalentie van galstenen geassocieerd is met het nemen van reguliere vitamine C-supplementen. Dat gezegd hebbende, heeft de totale hoeveelheid onderzoek niet bewezen dat de vitamine werkt om galstenen te dwarsbomen. Vitamine C, dat essentieel is voor het omzetten van cholesterol in galzuren, is beschikbaar in een aantal groenten en fruit (inclusief citrusvruchten, bessen, broccoli en boerenkool), evenals in supplementvorm.
Mariadistel
Silibinin, een stof die voorkomt in de distel van kruidenmelk, heeft aangetoond dat het de cholesterolniveaus in de gal verlaagt, wat op zijn beurt weer galstenen kan vormen. De gegevens hierover zijn echter zeer beperkt en dit effect is niet bewezen. Houd er ook rekening mee dat sommige mensen allergisch zijn voor mariadistel.
Raadpleeg uw arts
Vanwege het beperkte onderzoek is het te snel om enige vorm van alternatieve geneeskunde aan te bevelen om galstenen te behandelen of te voorkomen. Het is ook belangrijk op te merken dat het zelf behandelen van een aandoening en het vermijden of uitstellen van standaardzorg ernstige gevolgen kan hebben.
Als u overweegt om alternatieve geneeswijzen te gebruiken, raadpleeg dan eerst uw arts, vooral omdat sommige benaderingen interfereren met anderen. Dat gezegd hebbende, vezel is een belangrijke voedingscomponent, en verhoogde hoeveelheden zijn meestal OK voor de meeste mensen.
