De multifidus en rotatores zijn twee rugspieren die behoren tot een groep die bekend staat als de diepe laag van de intrinsieke rugspieren.
De rug heeft een (potentieel verwarrend) aantal groepen, waaronder een algemene extrinsieke laag die voornamelijk de bovenste extremiteit beweegt en helpt bij het ademen, plus een totale intrinsieke laag, die is belast met het verplaatsen van de wervelkolom zelf.
Binnen elk van deze hoofdlaagverdelingen bevinden zich meer lagen en / of spiergroepen.
De oppervlakkige laag bevat spieren waarmee je bekend bent, zoals je lats, rhomboids of paraspinals (om er maar een paar te noemen.) Maar als we in de intrinsieke en vooral de diepe laag van de intrinsiek komen, kunnen we het hebben over spieren je hebt nog nooit van gehoord. Laten we uitpakken.
De diepe intrinsieke laag behoort, zoals de naam al doet vermoeden, tot de totale intrinsieke laag. (De andere intrinsieke lagen zijn de oppervlakkige en intermediaire.) Zoals de naam al doet vermoeden, zijn de spieren in de diepe intrinsieke laag degene die het dichtst bij de wervelkolom liggen, wanneer je ze vergelijkt met de andere rugspieren.
Vier spieren omvatten de diepe laag van de intrinsieke rugspieren. Van oppervlakkig tot diep zijn ze de semispinalis, de multifidus, de rotatores en de interpinalis en intertransversii. Dit artikel heeft voornamelijk betrekking op de multifidus en rotatores.
Multifidusspieren
De multifidusspier bestaat uit herhaalde bundels korte spieren die elk slechts één enkel wervelniveau overspannen en die de vorm van driehoeken hebben. Deze driehoeken bevinden zich aan weerszijden van de wervelkolom en zijn verbonden aan de transversale en processus spinosus.
De multifidus is verdeeld in delen die overeenkomen met de hoofdgebieden van uw wervelkolom.
Deze zouden cervicaal (nek), thoracaal (midden en bovenrug), lumbaal (onderrug) en sacraal (sacrumbot) zijn. De spier hecht op alle wervelkolomwervels behalve de atlas, het eerste (en bovenste) bot in jouw nek.
Het werk van de multifidus is om je wervelkolom uit te breiden (denk aan boogvorming). Het draagt ook bij tot rotatie (draaien) van de wervelkolom weg van de zijkant van het lichaam waarop ze zich bevinden. En tenslotte draagt de multifidus bij aan de zijwaartse buiging, die laterale flexie wordt genoemd.
De multifidus spelen, net als de rotatores en andere diepe rugspieren, een rol bij rechtopstaande houding en spinale stabiliteit. Volgens Diane Lee, de Canadese fysiotherapeut, werkt de multifidus in overleg met je transversale abdominus (TA, de diepste ab-spier in het lichaam, en bekkenbodemspieren (PFM) om je lendegebied te stabiliseren – zelfs voordat je beweging toevoegt. Vanwege deze subtiele maar belangrijke functie van de multifidus, kan het gebruik van beeldmateriaal terwijl u in een liggende positie ligt, helpen bij het rekruteren van de multifidus en de coördinatie van de actie met de TA en PFM.
Trouwens, Lee zegt dat wanneer er lage rugpijn is, er vaak een vertraagde reactie optreedt bij de multifidus, of helemaal niet.
En tenzij je iets doet om dit te corrigeren, voegt ze eraan toe, blijft de fysieke stoornis van een trage of niet-bijdragende multifidus bestaan, zelfs nadat je pijn weggaat.
De multifidus speelt ook een rol bij de stabiliteit van het gewrichtsgewricht, vooral wanneer u grote bewegingen van het onderlichaam maakt, zoals traplopen, hardlopen, beenoefeningen en meer.
Rotatorenspieren
Vlak onder de multifidus ligt de rotator. Net als de multifidus zijn de rotatores kleine spieren aan weerszijden van de wervelkolom. Ze hebben de vorm van een vierhoek en hechten zich aan het transversale proces van de wervels.
Maar in tegenstelling tot de multifidus, waarvan de andere aanhechtingslocatie het processus spinosus is, voegen de rotatores zich in op de lamina van dezelfde wervel. De lamina is een ander deel van de wervelanatomie; het maakt deel uit van de benige ring die aan het wervellichaam is bevestigd. Het processus spinosus, aan de andere kant, (evenals het transversale proces) komt voort uit de benige ring op een projectielwijze.
Rotatore-actie
De gehele intrinsieke laag van de rug, inclusief de rotatores (en, zoals hierboven besproken, de multifidus), produceert verlenging van de ruggengraat en ondersteunt laterale flexie (zijwaartse buiging) en rotatie (draaien).
Als onderdeel van het team kunnen de rotatores een bijdrage leveren aan deze acties, maar zoals u hierna zult zien, hebben ze ook een aantal andere functies die hen onderscheiden van hun medecontractanten.
Ten eerste is de unieke functie van de rotatores niet goed bekend. Hoewel zegegroepeerd zijn met alle andere spinale strekspieren (hierboven besproken), hebben ze vanwege hun kleine omvang een mechanisch nadeel als het erom gaat werkelijk enige zinvolle wervelbeweging te produceren. In plaats daarvan wordt gedacht dat de rotators een rol spelen bij het verstevigen of stabiliseren van de wervelkolom.Naast hun waarschijnlijke bijdrage aan de stabilisatie van de wervelkolom, dienen de rotatores ook als een soort bewegingsmonitor en geven ze feedback over de precieze locatie van de wervelkolombeenderen die ze beïnvloeden. Een studie uit 1986, gepubliceerd in het tijdschrift
American Surgery, vond in de korte rotatores (rotatore brevis genaamd) veel meer spierspindels (zenuwuiteinden die uw positie, spierspanning en dergelijke waarnemen) dan in de andere spinale spieren. Daarom stellen de auteurs dat de rol die de rotatores waarschijnlijk spelen, meer te maken heeft met je vermogen om de positie van je lage rug en de mate van spierspanning of flexibiliteit (proprioceptie genoemd) te voelen dan met het bewegen van dat deel van je wervelkolom. .
