Een overlevende van een beroerte kan verschillende lange-termijnhandicaps ervaren die het dagelijks leven verstoren. Ideomotorische apraxie kan optreden als gevolg van een beroerte die de pariëtale kwab van de hersenen beïnvloedt.
Ideomotorische apraxie is een van de meest uitdagende gevolgen van een beroerte om te overwinnen. Het beïnvloedt het vermogen van een beroerte-overlever om eenvoudige motorische taken uit te voeren, maar is niet gerelateerd aan zwakte of verlies van gevoel.
Eigenlijk is ideomotorische apraxie een complexer probleem als gevolg van een verminderd vermogen om ruimtelijk bewustzijn en coördinatie van beweging te integreren.
Overzicht
Ideomotorische apraxie (IMA), is ook bekend als vrijwillige-automatische dissociatie. Het is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen om een verscheidenheid aan fysieke bewegingen uit te voeren. Dingen die we doorgaans beschouwen als eenvoudige motorische taken, zoals het gebruik van een hamer of het vaarwel zwaaien, kunnen onhandig en verwarrend worden voor een overlevende van een beroerte die lijdt aan ideomotorische apraxie.
Zelfs wanneer een overlevende van een beroerte al eerder ervaring heeft opgedaan met het correct gebruiken van een voorwerp of het uitvoeren van een bekwame taak, kan hij of zij de beweging niet nabootsen, zoals beweging van de hamer zelf.
Oorzaken
De pariëtale kwab regelt het vermogen om ruimtelijke concepten te lezen, te schrijven en te begrijpen. Een beroerte van de pariëtale kwab is de meest voorkomende oorzaak van ideomotorische apraxie. In feite is het gebied van de pariëtale kwab dat zich dichtbij de achterkant en de bovenkant van het hoofd bevindt, boven de oren, specifiek verantwoordelijk voor dit probleem.
Andere neurologische aandoeningen die de pariëtale kwab verstoren, kunnen ook ideomotorische stoornissen veroorzaken. Deze omvatten:
- Hersentumor
- Ziekte van Parkinson
- Ziekte van Alzheimer
- Ziekte van Huntington
- Dementie
- Epilepsie
- Traumatisch hersenletsel
- Congenitial- In sommige situaties kan apraxie beginnen bij de geboorte. De symptomen kunnen verschijnen tijdens de groei en ontwikkeling van een kind. De specifieke oorzaken van dit type apraxie zijn onbekend, maar het kan het gevolg zijn van een hersenletsel of een beroerte die vóór de geboorte heeft plaatsgevonden.
Symptomen
Mensen met ideomotorische apraxie kunnen symptomen vertonen zoals frustratie, depressie en uitingen van godslastering. Een van de meest voor de hand liggende symptomen van ideomotorische apraxie is het onvermogen om het gebruik van een hulpmiddel of object te pantomime.
Andere symptomen kunnen ook zijn:
- Fysieke gebaren of bewegingen kunnen niet worden gemaakt asked Kan een fysiek gebaar niet imiteren, zoals zwaaien
- Een object kan niet worden vastgehouden zoals het bedoeld is
- Het ene object vergissen voor het andere en de objecten verkeerd gebruiken
- Meestal zijn deze problemen duidelijk bij heel eenvoudige taken, zoals tanden poetsen, knoppen dichtknopen of scheren. Meer geavanceerde fysieke vaardigheden, zoals herstellen of koken, kunnen bijna onmogelijk zijn om uit te voeren.
Diagnose
De diagnose van ideomotorische apraxie houdt een grondig neurologisch onderzoek in, waaronder de evaluatie van taal, cognitie (denkvaardigheden) en motoriek.
Uw arts kan enkele diagnostische tests bestellen om de diagnose te helpen. Deze tests kunnen een van de volgende zijn:
CT-scan van de hersenen
- MRI-scan van de hersenen
- Electroencephalogram (EEG)
- Lumbale punctie (een test die de gezondheid van spinale vloeistof evalueert)
- Deze medische tests kunnen helpen bij het identificeren van een specifiek probleem in de hersenen die verantwoordelijk kunnen zijn voor de symptomen, zoals een beroerte, een hersentumor of een infectie.
Medisch management
De behandeling van ideomotorische apraxie omvat fysiotherapie, logopedie en ergotherapie. Het resultaat van de behandeling hangt grotendeels af van de onderliggende oorzaak van de ideomotorische apraxie en de ernst van de hersenbeschadiging van de pariëtale kwab en de omliggende regio’s.
Veel aandoeningen, zoals een beroerte en hoofdtrauma, verbeteren in de loop van de tijd. Andere aandoeningen, zoals een hersentumor of een infectie, kunnen verbeteren na medische of chirurgische behandeling. Andere oorzaken van ideomotorische apraxie, zoals de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie, worden na verloop van tijd steeds erger.
Complicaties
Mensen die te maken hebben met apraxie, zijn vaak niet in staat om zelfstandig te leven vanwege problemen met het functioneren op een dag-tot-dag basis.
Mogelijke complicaties van ideomotorische apraxie zijn onder meer:
Leerproblemen
- Sociaal isolement
- Verminderde zelfwaardering
- Depressie
- Frustratie
- Een woord van
Heel goed Je hebt misschien een lichamelijke handicap verwacht als jij of je geliefde een beroerte of hoofdtrauma heeft gehad . Veel neurologische aandoeningen veroorzaken echter ook cognitieve problemen. Problemen met ruimtelijke functie en ruimtelijk inzicht vormen een speciale uitdaging als het gaat om zelfstandig wonen. Mensen die ideomotorische apraxie hebben, zijn zich er vaak niet van bewust dat ze een handicap hebben en kunnen zelfs een deel van hun eigen lichaam verwaarlozen.
Als u een verzorger bent van een persoon met ideomotorische apraxie, moet u naar hulp en hulpmiddelen zoeken terwijl u door het herstel en het dagelijks leven navigeert.
