Hypertensie (of abnormaal hoge bloeddruk) is een van de meest voorkomende chronische ziekten. Het is daarom ook een probleem voor de volksgezondheid. Volgens de Centers for Disease Control (CDC) was de prevalentie van hypertensie bij Amerikaanse volwassenen van 18 jaar en ouder in 2011-2012 maar liefst 29,1 procent. Wereldwijd bedroeg de totale prevalentie van verhoogde bloeddruk bij volwassenen van 25 jaar en ouder ongeveer 40 procent in 2008.
Aanhoudend hoge bloeddruk heeft ernstige gevolgen, leidend tot een verhoogd risico op een beroerte, een hartaanval, nierfalen, enz. Behandeling van hoge bloeddruk bloeddruk is een voortdurend evoluerend veld, een onderneming die ongeveer een eeuw geleden begon.
Een korte geschiedenis van hypertensie
Het is moeilijk voor te stellen dat de moderne techniek om bloeddruk te meten slechts iets meer dan 100 jaar bestaat (toen Dr. Kortokoff, een Russische chirurg, de methode in één alinea beschreef). Terwijl we toen de bloeddruk konden meten, wist niemand echt wat een "normale" menselijke bloeddruk zou moeten zijn. Later werden op de bevolking gebaseerde onderzoeken uitgevoerd om die vraag te beantwoorden. Met die kennis kwam het besef dat hogere bloeddruk het risico op hart- en vaatziekten zou kunnen verhogen.
Helaas bestond er in het begin van de 20e eeuw geen goede behandeling voor hypertensie. Welke kleine behandelingsstrategieën er ook waren, klinkt bijna middeleeuws en barbaars volgens de huidige normen.
Deze omvatten aderlatingen door aderlaten, of zelfs het uitsnijden van iemands nieren om de bloeddruk te verlagen. In feite werd ernstig verhoogde bloeddruk zelfs aangeduid als kwaadaardige hypertensie, het woord kwaadaardig suggereert een prognose die zo slecht is als kanker.
Moderne behandelingen voor hoge bloeddruk
Vandaag hoeven artsen niet langer vampier te spelen om de hoge bloeddruk van hun patiënten te behandelen.
Dit komt deels door ons beter begrip van de fysiologie van menselijke bloeddruk en de invloed van externe factoren zoals voeding (waaronder elektrolyten zoals natrium, kalium, enz.). Zoals zoveel problemen, hoe meer we leren, hoe meer vragen opduiken.
Dus de gemiddelde persoon kan de fout maken om te denken dat de moderne arts de kunst en wetenschap van het behandelen van hoge bloeddruk heeft geperfectioneerd. Maar toch blijft de behandeling van hypertensie en hoe het probleem te benaderen nog steeds een kwestie van intensief onderzoek en debat. Men hoeft alleen maar te kijken naar meerdere richtlijnen gepubliceerd door organisaties over de hele wereld die de gemiddelde arts vertellen wanneer en hoe hoge bloeddruk te behandelen. Elk beweert het laatste woord over het onderwerp te zijn; dat wil zeggen totdat de volgende richtlijn verschijnt. Een van de algemene richtlijnen die in de VS worden gebruikt door artsen voor de behandeling van hypertensie, is de zogenaamde Joint National Committee (JNC) -richtlijn.
Hoe wordt de bloeddruk gereguleerd?
Voordat we de rol van kalium bij het reguleren van de bloeddruk begrijpen, is het belangrijk om een overzicht te hebben van hoe de "thermostaat" voor de bloeddruk van ons lichaam werkt. Deze thermostaat omvat een complexe coördinatie van mechanismen die worden gereguleerd door ons zenuwstelsel, de nieren, het endocriene systeem dat hormonen maakt, het hart, onze bloedvaten, de hoeveelheid vloeistof die in de bloedvaten loopt, onze elektrolyteniveaus en meer.
Voor iets dat zo triviaal lijkt (zoals wanneer je zegt, "mijn bloeddruk loopt 120/80"), is het fascinerend om je te realiseren hoe dit uiterst complexe mechanisme elke seconde van ons leven in perfecte coördinatie moet werken om onze bloeddruk loopt precies waar het zou moeten zijn.
Elektrolyten en hypertensie: Kalium
Als het gaat om elektrolyten en bloeddruk, begrijpen de meeste artsen en zelfs de gemiddelde persoon meestal de rol van natrium. Patiënten worden gebombardeerd met berichten over het verminderen van hun inname van natrium, en terecht. Helaas wordt tijdens de klinische discussie niet voldoende nadruk gelegd op de gunstige rol van kalium op de bloeddruk.
Zoals hier beschreven, heeft kalium een essentiële rol in de menselijke fysiologie en is het een element dat nodig is voor het leven. De niveaus worden grotendeels onderhouden door de nieren. Er zijn gegevens die erop wijzen dat het niet eten van voldoende kalium in onze voeding kan leiden tot een verhoging van de bloeddruk en zelfs het risico op nierziekten en beroertes kan verhogen. Er zijn ook gegevens uit een meta-analyse waaruit bleek dat een toename van 1,6 gram kalium per dag het risico op een beroerte met maar liefst 21 procent zou kunnen verlagen. En als u de situatie verergert door een hoge hoeveelheid natrium te consumeren, is het effect op uw bloeddruk zelfs nog meer overdreven. Het lijkt er daarom op dat als het gaat om onze bloeddruk, kalium duidelijk de goede persoon is.
Waarom vermindert kalium de bloeddruk?
We zijn nog niet zeker. Dit is echter opnieuw een onderwerp van actief onderzoek. Een van de hypotheses die wordt bestudeerd, is de invloed van kalium op het vermogen van de nieren om natrium uit het lichaam te verwijderen. We weten dat lage bloedspiegels van kalium uit een laag kaliumdieet de reabsorptie van natrium in de nieren zouden kunnen verhogen en daardoor hypertensie zouden kunnen veroorzaken.
Kan het eten van een hoog kaliumdieet de bloeddruk verlagen?
Terwijl meerdere onderzoeken werden uitgevoerd om deze vraag te beantwoorden, heeft een grotere meta-analyse van 16 gerandomiseerde studies het gemakkelijker gemaakt om de gegevens te interpreteren door de cijfers voor ons te crippen. We hebben daarom bewijs dat een verhoging van de kaliuminname de bloeddruk mogelijk zou kunnen verlagen bij patiënten die lijden aan hypertensie. Normale mensen zonder hoge bloeddrukproblemen kunnen echter een vergelijkbare verlaging niet zien. Er lijkt ook een verband te bestaan tussen dosis en effect, waarbij mensen met de hoogste toename van de kaliuminname (van 90 tot 120 mEq per dag) een grotere verlaging van de bloeddruk zouden kunnen zien.
Hoog kaliumdieet is niet voor iedereen
Neem voordat u gaat gapen bananen en tomaten een paar minuten de tijd om met uw arts te bespreken of een dieet met veel kalium voor u geschikt is. Er zouden mensen zijn voor wie een hoog kaliumdieet meer zou kunnen schaden dan dat het helpt. Deze omvatten mensen met een gevorderde nierziekte, of mensen met bepaalde soorten bloeddruk medicijnen zoals angiotensine converting enzyme (ACE) -remmers of spironolacton, waarbij een hoog kaliumdieet het risico op gevaarlijk hoge bloedkaliumspiegels / hyperkaliëmie zou kunnen verhogen. Voor de juiste patiënt kan een kaliumrijk dieet echter leiden tot cardiovasculaire voordelen, zoals de bovenstaande gegevens suggereren.
