Behandeling voor acuut nierfalen (ARF) kan vasopressor medicijnen omvatten om de bloeddruk te helpen verhogen, intraveneuze vloeistoffen om te helpen bij rehydratie, diuretica om de urineproductie te verhogen en hemodialyse om het bloed te filteren terwijl de nieren genezen zijn.
Het verloop van de behandeling wordt geregisseerd door de onderliggende oorzaak, die grofweg wordt ingedeeld in een van de drie groepen:
- Prerenal ARF, waarbij de bloedtoevoer naar de nieren wordt belemmerd.
- Intrinsieke ARF, waarbij de nieren zelf zijn geschaad.
- Postrenaal ARF, waarbij de stroom urine uit het lichaam wordt belemmerd.
Prerenal ARF-behandeling
Voor prerenale ARF optreden, moeten beide nieren worden beïnvloed. Er zijn verschillende veel voorkomende redenen hiervoor, zoals uitdroging (laag bloedvolume), lage bloeddruk, congestief hartfalen en levercirrose. Al deze aandoeningen verminderen direct of indirect de hoeveelheid bloed die de nieren ontvangen en bevorderen de progressieve (en soms snelle) opeenhoping van gifstoffen in het lichaam.
Het doel van de behandeling zou zijn om de bloedstroom te herstellen. Er zijn verschillende manieren waarop een arts dit kan doen.
Uitdroging en lage bloeddruk
Uitdroging kan worden behandeld met intraveneuze vloeistoffen. De infusie van vloeistoffen zou worden gecontroleerd met een centraal veneuze katheter (CVC) om ervoor te zorgen dat u noch overmatig gehydrateerd noch te gehydrateerd bent.
Als uw lage bloeddruk aanhoudt ondanks intraveneuze vloeistoffen, kunnen vasopressorgeneesmiddelen worden gebruikt om de bloeddruk te verhogen.
Norepinephrine is een gebruikelijke optie. Geïnjecteerd in het bloed zorgt het hormoon ervoor dat de bloedvaten samentrekken, waardoor de relatieve druk in de ader toeneemt. Bijwerkingen zijn hoofdpijn, vertraagde hartslag en angst.
Congestief hartfalen
Congestief hartfalen (CHF) treedt op wanneer het hart niet in staat is om voldoende te pompen om de door het lichaam benodigde bloedstroom te handhaven. Wanneer dit gebeurt, kan dit leiden tot een toestand die bekend staat als cardiorenaal syndroom (CRS). CRS is eigenlijk een tweerichtingsverkeer waarin het gebrek aan bloedstroom vanuit het hart de nierfunctie kan beïnvloeden, terwijl het falen van de nieren tot aantasting van het hart kan leiden.
In de vorige toestand worden diuretica vaak gebruikt om de productie van urine te verhogen en de uitscheiding van gifstoffen uit het lichaam te bevorderen. Lasix (furosemide) in de meest voorgeschreven diuretica, maar een die moet worden behandeld om resistentie tegen geneesmiddelen te voorkomen.
Bovendien kan het gecombineerde gebruik van ACE-remmers (vaak gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen) en statinegeneesmiddelen (gebruikt om cholesterol te verminderen) de nierfunctie helpen normaliseren.
Hoewel het contra-intuïtief kan lijken om een medicijn te gebruiken dat de bloeddruk verder zou verlagen, is het doel van de therapie het normaliseren van het evenwicht tussen het hart en de nieren. Hoewel er op de korte termijn misschien een lichte verslechtering van de nierfunctie kan optreden, zal het aanhoudende, gecombineerde gebruik van een ACE-remmer en statine uiteindelijk een beschermend effect hebben op de nieren.
Veel voorgeschreven ACE-remmers zijn Capoten (captopril), Lotensin (benazepril) en Vasotec (enalapril). Vaak voorgeschreven statines zijn Crestor (rosuvastatine), Lipitor (atorvastatine), Pravachol (pravastatine) en Zocor (simvastatine).
Levercirrose
Cirrose is de toestand waarin de voortschrijdende littekens in de lever tot leverschade leiden. Cirrose kan worden gecompenseerd, wat betekent dat de lever nog steeds functioneert of gedecompenseerd is, wat betekent dat dit niet het geval is.
ARF komt meestal voor in de laatste context, wat resulteert in een andere irrelatieve aandoening die bekend staat als het hepatorenale syndroom (HRS). Een levertransplantatie wordt beschouwd als de enige definitieve vorm van behandeling.
Als er geen transplantatie is, kan uw arts de andere tussentijdse benaderingen aanbevelen. Onder hen:
- Transjugulaire intrahepatische portosystemische shunt (TIPS) is een procedure waarbij een kunstmatig kanaal wordt gecreëerd in de lever met behulp van een draadmaas stent. Dit vermindert de vasculaire druk in de lever, die op zijn beurt de belasting van de nieren verlicht.
- Hemodialyse (in de volksmond dialyse genoemd) omvat het mechanisch filteren van bloed om de functie van de nieren effectief over te nemen.
- Leverdialyse is een nieuwere vorm van mechanische ontgifting die nog in de kinderschoenen staat en die, in tegenstelling tot hemodialyse, gedurende een lange periode niet kan worden gebruikt.
- Vasopressor-geneesmiddelen zoals midodrine, ornipressine en terlipressine kunnen de vasculaire druk bij mensen met HRS helpen normaliseren, maar kunnen ook de bloedtoevoer naar het hart en andere organen nadelig beïnvloeden. Het gecombineerde gebruik van de vasopressor midodrine en het hormoon Sandostatine (octreotide) kan de overlevingstijden verhogen bij personen die wachten op een donorlever.
Intrinsieke ARF-behandeling
Er zijn talloze redenen waarom een nier niet normaal zou kunnen functioneren, inclusief trauma, infectie, toxines, vaatziekten, kanker, auto-immuunziekten en zelfs complicaties van een operatie.
Hoewel de aanpak van de behandeling varieert naargelang de oorzaak, resulteert de uitkomst doorgaans in een van de drie aandoeningen: glomerulonefritis (GN), acute tubulaire necrose (ATN) en acute interstitiële nefritis (AIN).
Glomerulonefritis
Glomerulonefritis (GN) is de acute secundaire ontsteking van de nieren die ontstaat als reactie op een primaire ziekte. De ziekten kunnen chronische ziekten omvatten, zoals diabetes, auto-immuunziekten zoals lupus, of zelfs een infectie zoals keelontsteking.
Medicijnen zoals ACE-remmers, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) en penicilline kunnen GN triggeren bij mensen met een onderliggende nierstoornis.
De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak en kan het volgende omvatten:
- Beëindiging van het verdachte geneesmiddel als de oorzaak wordt verondersteld drugsgerelateerd te zijn.
- Corticosteroïden, een door de mens gemaakt hormoon dat de algehele immuunrespons kan onderdrukken en ontstekingen kan verlichten.
- Lasix verhoogt de urineproductie met een calciumsupplement om overmatig calciumverlies te voorkomen.
- Kalium-reducerend medicijn zoals Kayexalaat (natriumpolystyreensulfonaat) om hyperkaliëmie (hoog kalium) te voorkomen die voorkomt bij GN.
- Plasmaferese, een procedure waarbij uw plasma (het vloeibare deel van uw bloed) wordt verwijderd en vervangen door vocht of gedoneerd plasma dat geen inflammatoire eiwitten bevat.
- De beperking van eiwitten, zout en kalium uit uw dieet, vooral als de GN chronisch is.
Acute tubulaire necrose
Acute tubulaire necrose (ATN) is een aandoening waarbij de tubuli van de nier beginnen te sterven door het gebrek aan zuurstof. Veel voorkomende oorzaken zijn lage bloeddruk en nefrotoxische geneesmiddelen (geneesmiddelen die de nieren giftig maken).
Veel van dezelfde benaderingen die voor GN worden gebruikt, zullen hier worden toegepast, waaronder:
- Beëindiging van vermoedelijk nefrotoxisch geneesmiddel
- Lasix
- Vasopressor medicijnen
- Kalium-reducerende geneesmiddelen
- Beperking van eiwitten, zout en kalium
- Hemodialyse in ernstige gevallen
Acute interstitiële nefritis
Acute interstitiële nefritis (AIN) is de zwelling van het weefsel tussen de niertubuli, vaak veroorzaakt door een geneesmiddelallergie of auto-immuunziekte.
Meer dan 100 medicijnen zijn geassocieerd met allergie-geactiveerde AIN. Van de auto-immuunziekten is lupus (een ziekte waarbij het immuunsysteem zijn eigen nierweefsels kan aanvallen) de hoofdverdachte. Sommige infecties kunnen ook AIN veroorzaken.
Behandeling van AIN is voornamelijk gericht op de beëindiging van het verdachte geneesmiddel en de beperking van kalium, zout en eiwit tijdens herstel. Corticosteroïden lijken weinig verlichting te bieden, maar kunnen worden gebruikt als de medicatie niet meer in staat is om de normale nierfunctie te herstellen.
Postrenale ARF-behandeling
Postrenale ARF wordt veroorzaakt door een obstructie van de urinewegen, waaronder de nieren, blaas, prostaat en urethra. Veel voorkomende oorzaken zijn een vergrote prostaat, nierstenen, blaasstenen of kanker van de nieren, blaas of prostaat.
Het doel van de behandeling zou zijn om de urinestroom te normaliseren terwijl de onderliggende oorzaak van de beperking is. Postrenale ARF vereist onmiddellijke behandeling om de obstructie te verwijderen of te omzeilen voordat permanente schade aan de nieren kan optreden.
Dit kan het volgende inhouden:
- Extracorporale schokgolflithotripsie (ESWL)die geluidsgolven gebruikt om nier- of blaasstenen af te breken.
- Een urinekatheter of stent om de urinestroom rond de obstructie om te leiden, ongeacht de onderliggende oorzaak.
- Drainage van de nieren met behulp van een type katheter, bekend als percutane nefrostomiebuis, die door de huid wordt ingebracht.
De meeste mensen zullen de normale nierfunctie terugkrijgen als de aandoening onmiddellijk wordt omgekeerd. Indien onbehandeld, kan de overmatige druk uitgeoefend op de nieren, evenals de opbouw van afval, leiden tot nierbeschadiging, soms permanent.
