Als u de meest geavanceerde medische behandeling zou kunnen kiezen, zou u dat dan willen?
Wanneer de realiteit van een ernstige ziekte toeslaat, willen de meeste patiënten en hun geliefden de best mogelijke behandeling. Voor velen betekent dit het verkrijgen van de meest bewezen en veilige interventie die mogelijk is. Maar de definitie van ‘de beste’ en ‘de meest actuele’ verschilt voor verschillende personen.
Medisch onderzoek evolueert snel. Medische wetenschappers ontdekken nieuwe manieren om ziekten te behandelen die jaren kunnen duren om te valideren en om veilig genoeg te achten voor het publiek. Het proces van het ontwikkelen van een nieuwe medische behandeling vereist vaak methodische experimentele proeven. Wanneer een innovatieve therapie klaar is voor echte levende patiënten, worden vrijwilligers vaak gerekruteerd om te helpen beoordelen of de behandeling veilig en effectief is door middel van klinische onderzoeken.
Wat zijn klinische onderzoeken?
Klinische proeven zijn experimenten om te bepalen of een nieuw medicijn of een nieuwe behandeling effectief is. De basis van elke klinische proef is de vergelijking tussen 2 groepen deelnemers – meestal één groep die een type interventie ontvangt en een andere groep die een andere interventie of geen interventie ontvangt. De behandeling en gegevens worden zorgvuldig gecontroleerd door een onderzoeksteam en vervolgens geëvalueerd om het verschil in uitkomsten tussen de 2 groepen te beoordelen.
Wie houdt toezicht op klinische proeven?
Goedkeuring en toezicht op klinische proeven zijn vrij streng – vereisen gedetailleerde toepassingen en goedkeuringen op meerdere niveaus. Onderzoekers moeten ervaren en gekwalificeerd zijn om toestemming te verkrijgen om klinische proeven uit te voeren. Over het algemeen vereist een ziekenhuis of universiteit of farmaceutische fabrikant voorlopige gegevens over veiligheid, soms verkregen door dierproeven, voordat een studie door mensen wordt toegestaan.
Gewoonlijk biedt een federale organisatie, zoals de Federal Food and Drug Administration, gestructureerd toezicht en criteria.
Wie betaalt voor klinische proeven?
Farmaceutische bedrijven, fabrikanten van medische hulpmiddelen, overheidssubsidies, stichtingen of non-profit goede doelen financieren vaak de experimentele kosten. Soms ontvangen onderzoekswetenschappers van universiteiten financiering van een of meer van deze bronnen en kunnen ze samenwerken met teams uit meerdere klinieken.
Pro’s
- Sommige studies bieden patiënten vergoeding voor medische kosten of zelfs contante compensatie.
- Vrijwilligers hebben de mogelijkheid om nieuwe therapeutische opties uit te proberen.
- Vrijwilligers hoeven nieuwe behandelingen niet te missen, alleen omdat ze nog niet zijn goedgekeurd. ‘
- Sommige vrijwilligers hebben geen andere medische optie dan een experimentele behandeling wanneer ze worden geconfronteerd met een slechte prognose.
- Vrijwilligers kunnen hun deelname meestal op elk moment beëindigen als ze de interventie niet leuk vinden.
- Het experiment kan meer medische bezoeken en monitoring vereisen, en dus mogelijk meer persoonlijke aandacht en betere gezondheidszorg als een ‘ingebouwd’ voordeel.
- Sommige vrijwilligers waarderen de mogelijkheid om een actieve rol te spelen in de wetenschappelijke vooruitgang.
Nadelen
- In sommige onderzoeksexperimenten is de veiligheid niet goed vastgesteld.
- De voordelen van vele experimentele behandelingen zijn niet goed vastgesteld.
- Er zijn veel onbekenden.
- Vrijwilligers en hun zorgverleners weten mogelijk niet of ze zich in de behandelingsgroep of in de niet-behandelingsgroep bevinden.
- Vrijwilligers kunnen een placebo-effect ervaren. Een placebo-effect treedt op wanneer iemand symptomen heeft (deze kunnen goed of slecht zijn) vanwege verwachtingen in verband met behandeling of gebrek aan behandeling.
- Het experiment kan meer medische bezoeken en monitoring vereisen, wat tijdrovend kan zijn.
Hoe kunt u een klinisch onderzoek vinden?
In sommige gevallen stelt uw arts u een klinische proef voor om u toegang te geven tot een behandeling die u anders misschien niet zou krijgen.
U kunt uw arts vragen of er een experimentele behandeling is waarvoor u in aanmerking komt. U kunt ook zoeken op de website van het ziekenhuis of op de website van universiteiten in de buurt door te zoeken naar ‘klinische proeven’ of ‘onderzoek’.
U kunt proeven zoeken via de database van het National Institute of Health of de website Patiënteninformatie van het National Institute of Health. Ook kunnen gespecialiseerde beroepsgroepen middelen voor bepaalde ziekten vermelden. De American Academy of Neurology biedt bijvoorbeeld informatie over beroerteonderzoek. Non-profitorganisaties en ziektespecifieke stichtingen kunnen ook helpen bij het financieren van klinische studies.
Een goed woord
Voor sommigen betekent de beste behandeling de veiligste en meest bewezen beschikbare oplossing. Voor anderen betekent de beste interventie het absoluut beste – overal – zelfs als het niet is uitgeprobeerd en niet is bewezen of veilig is gebleken.
Ongeacht waar je jezelf op het spectrum ziet, het doet nooit pijn om te leren over experimentele behandeling van je ziekte, en om erover te leren hoef je je niet aan te melden.
Aanvullende bronnen:
- National Institute of Health – NIH Clinical Research Trials and You
- ClinicalTrials.gov is een register en resultatendatabase van openbare en privéondersteunde klinische studies van menselijke deelnemers over de hele wereld.
- Klinische proeven – American Academy of Neurology
