Schildklierbloedonderzoek is over het algemeen vrij eenvoudig en nauwkeurig, maar soms kunnen bepaalde factoren de individuele resultaten van een persoon beïnvloeden. Om dat te bereiken, om de meest precieze resultaten voor jezelf (of je geliefde) te verkrijgen, is het een goed idee om je bewust te zijn van deze factoren.
Hoe vasten de schildkliertest beïnvloedt
Terwijl vasten niet noodzakelijk wordt geacht bij het uitvoeren van een schildklierbloedtest, hebben onderzoeken aangetoond dat vroeg vasten zich vertaalt naar hogere TSH-waarden, in vergelijking met die welke later op de dag worden genomen zonder vasten.
Deze nuchtere / niet-nuchtere variatie kan vooral problematisch zijn voor mensen met subklinische hypothyreoïdie (gedefinieerd door een licht verhoogde TSH en normale vrije T4) omdat de diagnose en bewaking van deze aandoening uitsluitend afhankelijk is van de TSH-waarde (aangezien de T4 normaal is) .
Met andere woorden, een diagnose van subklinische hypothyreoïdie kan theoretisch worden overgeslagen als de TSH-waarde iets lager is als gevolg van een niet-nuchtere middagbloedafname.
Hoewel dit geen groot probleem lijkt te zijn in het grote geheel, is het waarschijnlijk verstandig om uw TSH-bloedafnames rond hetzelfde tijdstip van de dag en op dezelfde manier te plannen (vasten / niet-vasten) als u schildklierhormoon vervangt. ).
Hoe het medicatiegebruik de schildkliertest beïnvloedt
Bepaalde medicijnen kunnen schildklierproblemen veroorzaken, wat betekent dat een persoon hypo- of hyperthyreoïdie kan krijgen als gevolg van het gebruik van het medicijn. Enkele voorbeelden van dergelijke medicijnen zijn:
- Lithium
- Amiodaron
- Jodium- of kelp-supplementen
- Immunomodulerende geneesmiddelen zoals interferon-alfa, interleukine-2 en Lemtrada (alemtuzumab)
- Tyrosinekinaseremmers, zoals Nexavar (sorafenib) of Sutent (sunitinib)
Bepaalde geneesmiddelen kunnen ook interfereren met de opname van schildklierhormoonvervanging in de darm, zoals calciumcarbonaat, ijzersulfaat en de protonpompinhibitoren Prilosec (omeprazol) en Prevacid (lansoprazol).
Andere medicijnen kunnen interfereren met de laboratoriummetingen van de schildklier, maar niet met de feitelijke werking van de schildklier. Een paar voorbeelden van deze medicijnen zijn:
- Bepaalde niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s)
- Bepaalde anticonvulsiva
- Heparine (een bloedverdunner)
- Lasix (furosemide)
- Glucocorticoïden
Tot slot is uit onderzoek gebleken dat het supplement biotine (in doses wordt ingenomen) van vijf tot 10 milligram) kan de meting van schildklierbloedonderzoeken verstoren. Daarom wordt aanbevolen dat mensen die biotine nemen het twee dagen vasthouden voordat ze hun schildklierbloedtesten ondergaan.
Hoe de zwangerschap de schildkliertest beïnvloedt
Vanwege de toegenomen metabole behoeften tijdens de zwangerschap, zijn er veranderingen die optreden in de fysiologie van een vrouwelijke schildklier. Dit is de reden waarom de American Thyroid Association aanbeveelt dat een arts trimester-specifieke referentiebereiken gebruikt voor TSH en vrije T4-ranges tijdens de zwangerschap.
Hoe beïnvloedt de ziekte de schildkliertest
Als een persoon ernstig ziek is, vooral als hij op een intensive care-afdeling wordt opgenomen, kan zijn ziekte de werking van de schildklier beïnvloeden. Bij dit syndroom bevindt TSH zich gewoonlijk aan de lage normale kant met een laag T4-, vrij T4- en T3-niveau.
Vanwege dit fenomeen, genaamd niet-thyroïdale ziekte of "ziek euthyroid-syndroom", adviseren deskundigen over het algemeen dat artsen geen schildklierbloedtesten meten bij ernstig zieke patiënten, tenzij er een sterk vermoeden bestaat voor een schildklieraandoening.
Een goed woord
Zorg er ten slotte voor dat u, om proactief te zijn in uw schildklierzorg, uw arts op de hoogte brengt als een van deze factoren aanwezig is, vooral als u zwanger bent.
Houd er echter rekening mee dat als uw tests op het schildklierbloed "zonder" reden "uit" zijn, een herhaalde bloedtest altijd gemakkelijk is en een redelijke volgende stap is.
