Tenminste 10% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd heeft Polycystic Ovary Syndrome (PCOS), een endocriene aandoening die zowel reproductie- als metabolische gevolgen heeft. Vrouwen met PCOS hebben doorgaans een hoger insulinegehalte en hebben daardoor een verhoogd risico op metabole aandoeningen zoals dyslipidemie (hoge triglyceriden en lage HDL-waarden), diabetes type 2 en het metabool syndroom.
Meer dan de helft van de vrouwen met PCOS heeft overgewicht of obesitas, en veel melders worstelen om af te vallen ondanks een gezond dieet en trainingsregime.
Toch krijgen patiënten met PCOS ondanks hun problemen met gewichtsverlies vaak te horen dat ze moeten afvallen en dat hun PCOS beter zal worden. Hoewel gewichtsverlies de menstruele regelmaat kan verbeteren en het risico op metabole aandoeningen kan verminderen, betekent dit niet dat PCOS zal verdwijnen. Soms richt de aandacht op gewichtsverlies de focus op het belang van gezondheid. Dit betekent dat vrouwen met PCOS duurzame veranderingen in hun dieet en levensstijl kunnen aanbrengen om hun gezondheid te optimaliseren en hun laboratoriumwaarden te verbeteren. Dit kan gebeuren met of zonder gewichtsverlies.
Hieronder staat een lijst met veelvoorkomende bloedtests die vaak worden uitgevoerd om PCOS te controleren. Andere laboratoriumresultaten en -criteria kunnen worden gebruikt om een vrouw met PCOS te diagnosticeren. Om te voorkomen dat PCOS verslechtert en om het risico op chronische aandoeningen op de lange termijn te verminderen, moeten vrouwen met PCOS ernaar streven deze bloedonderzoeken binnen normale grenzen te houden.
Als u op de hoogte wilt blijven van uw gezondheid, houdt u uw bloedresultaten bij en vergelijkt u de wijzigingen met elke nieuwe test.
Insuline
Hoewel insuline geen deel uitmaakt van de diagnostische criteria voor PCOS, wordt het soms gecontroleerd om PCOS te controleren en om te zien hoe insuline resistent iemand is. De ideale niveaus van nuchter insuline moeten lager zijn dan 10 mg / dl.
Hoge insulineniveaus zijn een risicofactor voor diabetes type 2. Een test voor nuchtere insuline is zeer gevoelig en is het meest accuraat wanneer deze wordt uitgevoerd met een gecontroleerde onderzoeksstudie. Buiten een studie is een nuchtere insulinetest het meest betrouwbaar wanneer deze wordt uitgevoerd, samen met een orale glucosetolerantietest die nauwkeuriger en specifieker is.
C-reactieve proteïne
In vergelijking met vrouwen zonder PCOS vertonen vrouwen met de aandoening hogere niveaus van het inflammatoire marker c-reactive protein (CRP). CRP meet ontstekingen in het lichaam. Een verhoogde CRP is bij sommige personen geassocieerd met een verhoogd risico op coronaire hartziekte (CAD). Hooggevoelige CRP (hs-CRP) wordt nauwkeuriger gebruikt. Niveaus van hs-CRP onder één worden als laag beschouwd, niveaus van één tot drie worden als matig verhoogd beschouwd en niveaus hoger dan drie worden als hoog beschouwd.
Triglyceriden
Triglyceriden (TG) zijn de bloedopslag van vet. Ideale vasteniveaus van TG moeten lager zijn dan 150 mg / dL. Hoge niveaus duiden op een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. TG kan verhoogd worden vanwege diëten met veel koolhydraten, inactiviteit, obesitas en hoge insulineniveaus (vaak het geval bij PCOS). Naast een gezonde voeding en levensstijl, kan TG worden verminderd met visoliesuppletie.
HDL
HDL, of "goed" cholesterol, verwijdert overtollig cholesterol in het bloed en kan u helpen beschermen tegen hartziekten Studies hebben aangetoond dat een laag HDL-gehalte een risicofactor is voor de ontwikkeling van hart- en vaatziekten. 40 en 60 mg / dL Lage HDL-waarden komen vaak voor bij vrouwen met PCOS Lage niveaus van dit cholesterol kunnen worden veroorzaakt door inactiviteit, genetica, stress, roken, hoge triglyceriden en een slecht dieet.
Hemoglobine A1C
De hemoglobine A1c-test , ook vaak aangeduid als A1c, is een maat voor uw bloedsuikercontrole in de afgelopen twee tot drie maanden. Deze test wordt gebruikt om pre-diabetes of diabetes te diagnosticeren en om te zien of veranderingen in uw levensstijl, dieet en medicijnen of voedingswaarde supplementen zijn het verminderen van uw risico op diabetes.
Een HA1c-niveau van 7 procent of hoger is een indicator van diabetes. Om geclassificeerd te worden als hebbende pre-diabetes, ligt het HA1c-niveau gewoonlijk tussen 5,7 procent en 7 procent.
Leverzymen
Leverfunctietests, of "LFT’s", zijn de leverenzymen alanine-aminotransferase (ALT) en aspartaataminotransferase (AST) die verhoogd worden wanneer de lever beschadigd is. Deze kunnen worden gebruikt voor het diagnosticeren en controleren van niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). NAFLD komt voor bij 15 tot 55 procent van de vrouwen met PCOS, afhankelijk van de gebruikte diagnostische criteria. NAFLD treedt op als gevolg van een overmaat triglyceriden (vet) opgeslagen in de lever die schade en ontsteking veroorzaakt. Het goede nieuws is dat vette lever kan worden omgekeerd met wijzigingen in de levensstijl. Veranderingen in uw dieet, activiteit en specifieke voedingssupplementen kunnen de leververvetting verbeteren.
AMH
Anti Mullerian Hormone (AMH), is een speciaal eiwit dat vrijkomt door cellen die elke maand betrokken zijn bij de groei van een eifollikel. AMH-niveaus correleren met het aantal antrale follikels die elke maand op de eierstok worden aangetroffen; hoe hoger de antrale follikeltelling, hoe hoger de AMH-niveaus. Omdat vrouwen met PCOS meestal hoge aantallen antrale follikels hebben, worden hoge AMH-waarden vaak ook gezien. AMH wordt ook gebruikt als een indicator van ovariële reserve bij oudere vrouwen.
Normale AMH-niveaus liggen tussen 0.7ng / ml tot 3.5ng / ml. Niveaus lager dan 0,3 ng / ml worden als laag beschouwd en geven aan dat een lager aantal eieren in de eierstok zit en verminderde vruchtbaarheid. Niveaus boven 5,0 sng / ml zijn hoog en kunnen op PCOS wijzen.
Vitamine D
Een omgekeerde relatie bestaat bij vrouwen met PCOS met lage vitamine D-spiegels en een verhoogd risico op metabole gezondheidsproblemen. Beoordeling of vitamine D-status is belangrijk voor een goede gezondheid en welzijn. De Endocrine Society beveelt niveaus aan van ten minste 30 ng / ml, hoewel sommige andere organisaties, zoals The Vitamin D Council, suggereren dat het vitamine D-gehalte rond 40 ng / ml zou moeten zijn.
Vitamine B12
Als u metformine gebruikt, moet u uw vitamine B12-spiegels jaarlijks laten controleren, omdat metformine de absorptie van deze cruciale vitamine kan beïnvloeden. Optimale reeksen vitamine B12 moeten 450 pg / ml of hoger zijn. Andere bloedonderzoeken die de B12-status kunnen detecteren omvatten homocysteïne en methylmalonzuur. Suppletie met vitamine B12 wordt nu aanbevolen als u metformine gebruikt.
