Clostridium difficile (C. diff) veroorzaakt een spectrum van bacteriële ziekten in de dikke darm. Misschien heb je de bacterie, maar heb je geen symptomen. Of u kunt symptomen ervaren die variëren van lichte diarree tot de meer ernstige, soms levensbedreigende colitis (ontsteking van de dikke darm).
Veel mensen die besmet zijn met Clostridium difficile zullen niet ziek worden.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat u de ziekte mogelijk kunt verspreiden zonder het te weten. Mensen die het meest waarschijnlijk ziek worden, zijn diegenen die in het ziekenhuis worden opgenomen of antibiotica gebruiken.
Hoe het zich verspreidt: De ziekte komt voor wanneer iemand die antibiotica gebruikt of bepaalde medische aandoeningen heeft, wordt geïnfecteerd door de bacterie. Dit gebeurt meestal wanneer ze de bacteriën overbrengen van feces-verontreinigde items of oppervlakken naar hun mond of neus.
Clostridium difficile is een winterharde microbe die sporen kan vormen die maandenlang in de omgeving overleven. In ziekenhuisomgevingen verspreidden de sporen zich van patiënt tot patiënt, en van ziekenhuispersoneel tot patiënt.
Hoe het ziekte veroorzaakt: Behandeling van bacteriële ziekten met antibiotica kan tegelijkertijd de aanwezige bacteriën doden, ook wel ‘microflora’ genoemd, die in uw dikke darm leven. De microflora beschermt normaal uw dikke darm, maar bij afwezigheid kunnen andere infectieuze microben, zoals Clostridium difficile (dat resistenter is tegen de meeste antibiotica dan de typische microflora-bacteriën) hun plaats innemen en ziekten veroorzaken.
Clostridium difficile produceert toxines die diarree veroorzaken door cellen in de dikke darm te beschadigen, wat leidt tot de vorming van zweren (zweren) in de dikke darm. De toxines leiden tot ernstige ontstekingen en de resulterende dode cellen en slijm kunnen een "pseudomembraan" vormen, dat kenmerkend is voor de ziekte.
In 2006 werd een nieuwe stam Clostridium difficile , genaamd NAP1, die 20 keer meer toxinen produceert dan andere stammen, verantwoordelijk geacht voor dikke darmziekten met verhoogde ernst en mortaliteit.
In november 2008 werd gemeld dat de mogelijk dodelijke NAP1-stam tot 20 keer vaker voorkwam dan eerder werd gedacht. (De stam kan verantwoordelijk zijn voor uitbraken die teruggaan tot 2000.)
Wie loopt er risico? Alle mensen kunnen geïnfecteerd raken, maar mensen die antibiotica hebben gebruikt of in het ziekenhuis zijn beland, lopen het risico een ernstige ziekte te krijgen. Andere factoren die het risico op Clostridium difficile vergroten, zijn een langer verblijf in een ziekenhuis, een leeftijd van meer dan 65 jaar, een ernstige onderliggende ziekte en wonen in faciliteiten voor langdurige zorg. Pasgeborenen hebben minder kans op ziekte omdat ze niet worden beïnvloed door de Clostridium difficile toxines.
Symptomen en symptomen: Het primaire symptoom is waterige diarree, drie of meer keren per dag gedurende ten minste twee dagen. Andere symptomen zijn koorts, misselijkheid, verlies van eetlust en buikpijn.
Diagnose: Er zijn verschillende tests beschikbaar voor Clostridium difficile, inclusief monsters die specifieke toxines detecteren in ontlastingsmonsters en bacterieculturen voor de microbe. Een grote sprong in het aantal witte bloedcellen kan ook een teken zijn.
Behandeling: Tien dagen gebruik van antibiotica, zoals oraal vancomycine of metronidazol, wordt aanbevolen. Omdat infectie echter kan worden veroorzaakt door gebruik van een ander antibioticum, kan het nodig zijn langer op het voorgeschreven medicijn te blijven. Een veelbelovende experimentele behandeling, fecale bacteriotherapie genaamd, omvat de overdracht van fecaal materiaal van een gezonde donor om de bacteriële onbalans in de darmen te keren. Het gezonde microbioom is enigszins weggevaagd door antibiotica en als zodanig kan C Diff gedijen; een fecale transplantatie laat een nieuw microbioom worden geplant. Prognose en complicaties:
De meeste mensen die
de ziekte Clostridium difficile get krijgen, zullen lichte tot matige diarree hebben. Een ernstige ziekte, zoals colitis, kan optreden en behandeling vereisen. Zonder behandeling kan colitis zich ontwikkelen tot meer ernstige ziekten, zoals fulminante colitis, die onmiddellijk chirurgisch consultatie vereist. Preventie: Omdat Clostridium difficile
ziekte voornamelijk optreedt na antibioticagebruik, is het belangrijk om het gebruik van antibiotica te beperken tot de behandeling van ziekten waarbij ze essentieel zijn. Bovendien moeten frequente handenwassen en milieudesinfectie worden toegepast. Op alcohol gebaseerde handdesinfectie elimineert geen C. diff-sporen, dus handen wassen is absoluut noodzakelijk. Bronnen: Algemene informatie over Clostridium difficile
Infecties. Centrum voor ziektecontrole en Preventie.
National U.S. Inpatient Healthcare Facility Clostridium difficile Enquête .. APIC Research Foundation.
Salyers AA en Whitt DD. Bacteriële pathogenese: een moleculaire benadering. © 1994, American Society for Microbiology, Washington, DC. pp. 282-289. Sunenshine RH en McDonald LC. Clostridium difficile
-gerelateerde ziekte: nieuwe uitdagingen van een gevestigde ziekteverwekker. Cleveland Clinic Journal of Medicine. 2006; 73: 187.
