Een bipartiete patella treedt op wanneer de knieschijf of knieschijf voorkomt als twee afzonderlijke botten. In plaats van in de vroege kinderjaren samen te smelten, blijft de patella gescheiden. Een bipartiete patella is meestal geen probleem; het komt voor bij ongeveer 2-3% van de bevolking.
De knieschijf
De knieschijf – of de juiste naam, de knieschijf – is een soort bot dat een sesamoid-bot wordt genoemd.
Sesamoid-botten worden omhuld door een pees. De patella bevindt zich in de quadricepspees en heeft drie belangrijke functies:
- Het is een steunpunt om het vermogen van het kniegewricht te vergroten
- Het beschermt de knie tegen trauma’s
- Het kraakbeenoppervlak smeert en biedt voeding voor het kniegewricht
Normaal gesproken is de knieschijf wordt gevormd uit één ossificatiecentrum, een plaats die bot vormt in de ontwikkeling van de foetus en in de vroege kinderjaren. In sommige gevallen vormt zich een secundair ossificatiecentrum en dit mag niet fuseren met het primaire ossificatiecentrum. Bij deze mensen vormt de patella zich als twee afzonderlijke botten.
Tekenen van Bipartite Patella
De meeste mensen met deze aandoening hebben nooit symptomen. Bij sommige mensen met een bipartiete patella kan het fibreuze weefsel dat de stukjes bot verbindt ontstoken en geïrriteerd raken. Het weefsel dat de twee delen van het bot verbindt, wordt een synchondrose genoemd. De symptomen van kniepijn die zich kunnen ontwikkelen, zijn meestal het gevolg van een directe verwonding van de knieschijf of herhaalde belasting van de synchondrose.
Veel voorkomende symptomen van een ontstoken bipartiete patella zijn:
- Pijn direct op de knieschijf
- Zwelling bij de synchondrose
- Pijnlijke bewegingsuitslag van de knie
Een bipartiete patella wordt meestal als een incidentele bevinding gediagnosticeerd, wat betekent dat het op een x-teken wordt opgemerkt. straal of MRI die werd uitgevoerd voor de diagnose van symptomen die geen verband houden met de knieschijf.
Bij mensen zonder symptomen gerelateerd aan de bipartiete patella hoeft er verder niets te worden gedaan.
Als mensen symptomen hebben gerelateerd aan hun bipartiete patella, zullen ze vaak röntgenfoto’s hebben om de abnormale knieschijf te identificeren. Een MRI kan nuttig zijn om de hoeveelheid ontsteking rond de bipartiete patella te bepalen. Een botscan is een andere test die kan worden gebruikt om de mate van ontsteking rond de abnormale patella te detecteren, hoewel de meeste artsen momenteel MRI gebruiken in plaats van botscans.
Behandelingsopties
In de meeste gevallen is er geen behandeling nodig voor patiënten met een bipartiete patella. Als er symptomen zijn gerelateerd aan een ontsteking van de synchondrose van de bipartiete patella, kan de behandeling worden voortgezet om de ontsteking van de knieschijf te kalmeren. Deze behandelingen omvatten waarschijnlijk:
- Rust: de knieschijf laten rusten is de eerste stap in de behandeling en vaak de enige stap die nodig is om de symptomen van deze aandoening op te lossen. Rust kan bestaan uit immobilisatie van de knie in een licht gebogen positie om druk van de knieschijf te verwijderen.
- IJsapplicatie: Verminderde ontsteking en verlichtende pijn worden vaak bereikt met de toepassing van koude pakken direct aan de voorkant van de knieschijf.
- Anti-inflammatoire medicatie: orale medicatie kan worden gebruikt om pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen. Doorgaans worden niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (ook NSAID’s genoemd) gebruikt om de geïrriteerde knieschijf te kalmeren. In meer ernstige gevallen kan een cortisone-injectie, ook een krachtige ontstekingsremmende medicatie, worden toegediend om het probleem aan te pakken.
- Kniebrace compressie: kniebeugels kunnen helpen de mobiliteit te beperken en de knieschijf te ondersteunen. Een eenvoudige kniebrace met patellacompressie is vaak het meest nuttige type brace voor deze aandoening.
Bij de weinige patiënten die aanhoudende symptomen ontwikkelen als gevolg van hun bipartiete patella, zijn er opties voor chirurgische behandeling.
De meeste chirurgen raden aan niet-chirurgische behandelingsopties te proberen gedurende minimaal 6 maanden voordat een chirurgische oplossing wordt overwogen. De operatie bestaat meestal uit het verwijderen van het kleinere botfragment of het losmaken van de spier die in het kleinere bot zit.
Openbaarmaking
E-commerce-inhoud is onafhankelijk van de redactionele inhoud en we kunnen compensatie ontvangen in verband met uw aankoop van producten via links op deze pagina.
