Toxoplasmose (ook bekend als "toxo") bij een infectieziekte veroorzaakt door een eencellige parasiet bekend als Toxoplasma gondii. In de overgrote meerderheid van de gevallen zal een toxo-infectie mild zijn en vanzelf oplossen zonder behandeling. Als behandeling nodig is, heeft dit meestal betrekking op een of meer antibiotica of antimalariamiddelen die de infectie kunnen opheffen.
Tijdens de zwangerschap of bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem kan echter een agressieve behandeling nodig zijn om infecties te beheersen of te voorkomen en om ernstige complicaties van infectie te voorkomen. Dit geldt vooral in gevallen van voortgeschreden HIV-infectie.
Acute behandeling
Bij mensen met een normaal immuunsysteem heeft tot 90 procent van de T. gondii -infecties helemaal geen symptomen. Degenen die dat doen, zullen vaak mild zijn en gemakkelijk worden aangezien voor griep, zelfs door een arts. Bij toeval wordt toxo gediagnosticeerd, de dokter zal meestal bedrust aanbevelen en misschien een vrij verkrijgbare pijnstiller zoals Tylenol (acetaminophen) of Advil (ibuprofen).
Behandeling wordt in de eerste plaats aanbevolen voor mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem die niet over de immuunafweer beschikken om een infectie te bestrijden. Deze omvatten voornamelijk mensen met een voortgeschreden HIV-infectie, maar kunnen ook ontvangers van orgaantransplantaties en mensen die chemotherapie tegen kanker ondergaan betrekken (beide nemen gewoonlijk immuunonderdrukkende geneesmiddelen).
Aanbevolen therapieën
Om een acute (actieve) infectie te behandelen, zullen artsen antibiotica en andere medicijnen voorschrijven die in staat zijn om de infectie te verwijderen en de ziekte te voorkomen. De meest voorgeschreven medicijnen zijn:
- Pyrimethamine, een antimalariamedicijn dat als het meest effectieve middel wordt beschouwd bij de behandeling van een acute toxo-infectie
- Sulfadiazine, een antibioticum dat wordt gebruikt in combinatie met pyrimethamine
- Clindamycine, een alternatief antibioticum dat wordt gebruikt naast pyrimethamine
- Minocycline, een antibioticum dat wordt gebruikt alleen wanneer een persoon resistent is tegen zowel sulfadiazine als clindamycine
- folinezuur gebruikt als een supplement om het risico op trombocytopenie (lage bloedplaatjes) te verlagen
De zes weken durende therapie zou een dagelijkse dosis van pyrimethamine, vier dagelijkse doses van het gekozen antibioticum, inhouden en een dagelijkse dosis folinezuur. Om herhaling te voorkomen, zou het antibioticum trimethoprim en sulfamethoxazol (TMP-SMX) eenmaal per dag gedurende vier weken worden ingenomen.
Behandeling tijdens de zwangerschap
De overdracht van T. gondii van moeder op kind is zeldzaam tenzij de moeder HIV heeft en ernstig immuun is. Onder deze moeders wordt de behandeling vaak voorgeschreven om foetale infectie te voorkomen.
Wetenschappers blijven minder zeker over moeders met een normale immuunfunctie. Zelfs als een toxo-infectie zou optreden, blijft er veel discussie over hoe effectief antibiotica zijn bij het voorkomen van transmissie, vooral omdat het moeilijk kan zijn om toxoplasmose tijdens de zwangerschap te diagnosticeren.
Daartoe moet specialistische zorg worden gezocht als u zwanger bent en een verhoogd risico loopt op toxoplasmose.
De behandeling wordt meestal als volgt voorgeschreven:
- Als tijdens het eerste trimester een acute infectie optreedt, zou spiramycine worden voorgeschreven vanaf het moment van diagnose tot het moment van toediening.
- Na het eerste trimester (of als de foetale infectie is bevestigd), zouden pyrimethamine, sulfadiazine en folinezuur worden gebruikt vanaf de diagnose tot aan de bevalling.
Pediatrische aanbevelingen
De behandeling wordt sterk aanbevolen voor pasgeborenen bij wie de HIV-positieve moeders tijdens de zwangerschap T. gondii hadden gediagnosticeerd. Dit is waar, ongeacht of de moeder symptomen had of preventieve therapie kreeg. De behandelingsduur (pyrimethamine, sulfadiazine en folinezuur) kan variëren, maar kan tot 12 maanden aanhouden.
Als het kind of kind de diagnose toxoplasmose en HIV krijgt, wordt TMP-SMX voorgeschreven samen met HIV-therapie. De TMP-SMX zou worden gebruikt om toxoplasmische encefalitis (de meest ernstige complicatie van congenitale toxoplasmose) te voorkomen en werd voortgezet tot het moment waarop de HIV-medicijnen het immuunsysteem van de baby kunnen normaliseren.
In het geval van toxoplasmische encefalitis, zouden corticosteroïden worden voorgeschreven om hersenontsteking te verminderen. Anticonvulsieve geneesmiddelen kunnen ook worden gebruikt om aanvallen te voorkomen.
Behandeling bij mensen met hiv
Toxoplasmose bij mensen met hiv kan ernstige en mogelijk levensbedreigende ziekten veroorzaken die van invloed zijn op de hersenen, ogen en longen. In de meeste gevallen zal de ziekte worden veroorzaakt door de reactivering van een eerdere infectie in plaats van een nieuwe.
Zonder de immuunafweer om de infectie onder controle te houden, kan een persoon snel bezwijken voor de ziekte, tenzij onmiddellijke maatregelen worden genomen om de immuunfunctie te herstellen, de g T. gondii -infectie te wissen en de complicatie van de ziekte te behandelen. Antiretrovirale therapie
Toxoplasmose bij mensen met hiv wordt als opportunistisch gezien omdat het alleen ziekte kan veroorzaken als het immuunsysteem te zwak is om het te stoppen.
Daartoe is de enige manier om te herstellen van toxoplasmose het herstellen van de immuunafweer van het lichaam. Antiretrovirale geneesmiddelen doen dit door te interfereren met het vermogen van HIV om te repliceren. Hoewel ze de ziekte niet kunnen genezen, houden ze de virale populatie zo laag mogelijk, zodat het niet langer de immuuncellen kan infecteren en doden die bedoeld zijn om ons te beschermen.
Vaak voorgeschreven in een combinatie van drie geneesmiddelen, kan antiretrovirale therapie de immuunfunctie herstellen, zelfs bij ernstig zieke mensen, vaak binnen een periode van enkele maanden. De behandeling zal een heel leven worden voortgezet en omvat regelmatige bezoeken van artsen om uw immuunstatus te controleren en mogelijke bijwerkingen te controleren.
Antibioticatherapie
De behandeling van een gereactiveerde g T. gondii
-infectie is vergelijkbaar met die van een acute infectie en kan omvatten: Pyrimethamine, sulfadiazine en folinezuur Pyrimethamine, clindamycine en folinezuur
- Atovaquon (een krachtig antischimmelmiddel) gebruikt in combinatie met pyrimethamine en folinezuur
- Azithromycin (een ander veel voorkomend antibioticum), pyrimethamine en folinezuur
- Atovaquone en sulfadiazine
- Zodra de infectie is verdwenen, wordt TMP-SMX voorgeschreven om herhaling te voorkomen en wordt het voortgezet tot het moment waarop de antiretrovirale geneesmiddelen worden toegediend. kan de immuunfunctie herstellen.
- Behandeling van ziektecomplicaties
De drie meest voorkomende complicaties van toxoplasmose bij mensen met HIV zijn oculaire toxoplasmose (die de ogen beïnvloedt), CZS-toxoplasmose (die de hersenen en het zenuwstelsel aantast) en pulmonale toxoplasmose. De behandeling van elk zou worden gestuurd door de ernst van het symptoom en de gezondheidsstatus van het getroffen individu.
Behandelingsopties voor
oculaire toxoplasmose
kunnen zijn: Systemische corticosteroïden om ontsteking te helpen verlichten Injecties met corticosteroïden en clindamycine in het oog
- De chirurgische implantatie van clindamycine pellets in het oog
- Behandelopties voor
- CNS-toxoplasmose
kunnen zijn: Systemisch corticosteroïden om ontsteking van de hersenen en het centrale zenuwstelsel (CZS) te verminderen Anticonvulsieve geneesmiddelen voor de behandeling van aanvallen
- Behandelingsopties voor
- pulmonale toxoplasmose
kunnen zijn: Systemische corticosteroïden om ontsteking te verlichten TMX-SMP om een actieve pneumocystis-infectie van de longen te behandelen
- Profylactische therapieën
- Als u hiv heeft, kunnen profylactische (preventieve) medicijnen worden voorgeschreven als uw immuunsysteem is aangetast.
Dit kan worden bepaald door uw CD4-aantal dat het aantal verdedigende CD4-T-cellen in uw bloed meet. Bij een gezond persoon zou het CD4-aantal tussen 800 en 1.500 liggen. Bij personen met een gecompromitteerd immuunsysteem zou dat aantal onder de 200 komen.
Om toxoplasmose te voorkomen, zou TMP-SMX in een dagelijkse dosis worden voorgeschreven als uw CD4-telling de "gevarenzone" van 100 nadert. Samen met uw antiretrovirale medicatie, kunt u zou doorgaan met het innemen van TMP-SMX tot uw CD4-telling ruim boven de 200 ligt en daar kan blijven. U kunt dan het antibioticum stoppen en doorgaan met het nemen van uw hiv-medicijnen.
Hulpmiddelen voor preventie
Als u zwanger bent of een aangetast immuunsysteem heeft, moet u stappen ondernemen om blootstelling aan
te voorkomenT. gondii
in je dagelijks leven. Deze veiligheidsmaatregelen kunnen je veel beter beschermen tegen toxoplasmose dan alle behandelingen ter wereld. Enkele van de meest effectieve preventieve maatregelen zijn: Het dragen van een paar wegwerphandschoenen bij het schoonmaken van de kattenbak of, beter nog, iemand anders laten doen
Handschoenen dragen wanneer u tuiniert
- Koken met vlees, gevogelte en vis Goed gedaan
- Groenten en fruit pellen en wassen die uit de tuin of de boerenmarkt komen
- Het reinigen van snijplanken, messen of oppervlakken met rauw vlees is mogelijk in contact gekomen met
- Onzuiver gezuiverd water van welke soort dan ook voorkomen
- Uw kat binnenshuis houden
- Uw katten alleen ingeblikt of gedroogd voedsel en vermijden rauw of onvoldoende verhit vlees
- De sandbox van je kind afdekken
- Handen wassen met warm water en zeep na het tuinieren, spelen met je kat, eten klaarmaken of de zandbak schoonmaken
- Je kinderen goede handwasvaardigheden leren
